«Διερεύνηση εκπαιδευτικών αναγκών νοσηλευτών/τριων δημόσιων φορέων υγείας, αναφορικά με την επικοινωνία που έχουν με τους ασθενείς και τους συγγενείς τους»

"Investigation of the educational needs of public health care nurses regarding their communication with patients and their relatives" (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. ΣΚΡΟΥΜΠΗ, ΣΟΦΙΑ
  3. Εκπαίδευση Ενηλίκων (ΕΚΕ)
  4. 21 Σεπτεμβρίου 2019 [2019-09-21]
  5. Ελληνικά
  6. 219
  7. ΣΙΜΟΠΟΥΛΟΣ, ΓΕΩΡΓΙΟΣ
  8. ΣΙΜΟΠΟΥΛΟΣ, ΓΕΩΡΓΙΟΣ | ΤΣΙΜΠΟΥΚΛΗ, ΑΝΝΑ
  9. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ | ΝΟΣΗΛΕΥΤΗΣ/ΤΡΙΑ | ΑΣΘΕΝΗΣ | ΣΥΓΓΕΝΗΣ | ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ | ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ | ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ | ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΖΟΥΣΑ ΜΑΘΗΣΗ
  10. 5
  11. 57
  12. 35
  13. ΓΡΑΦΗΜΑΤΑ, ΠΙΝΑΚΕΣ
  14. Καραλής Θ., 2005, Σχεδιασμός, διοίκηση, αξιολόγηση προγραμμάτων εκπαίδευσης ενηλίκων: σχεδιασμός προγραμμάτων, τομ. Β., Πάτρα, Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο
    • Εισαγωγή: Οι νοσηλευτές/τριες καθημερινά έρχονται αντιμέτωποι με ανθρώπους διαφορετικού φύλου, ηλικίας, κουλτούρας και γλώσσας, στοιχεία τα οποία καθιστούν την επικοινωνία πολύ σημαντική για το επάγγελμά τους. Εξαιτίας αυτής της διαφορετικότητας των ανθρώπων και της αδυναμίας ή των περιορισμένων δεξιοτήτων πολλών νοσηλευτών/ τριων να επικοινωνήσουν με τους ανθρώπους που εξυπηρετούν, μπορούν να προκληθούν σοβαρά εμπόδια στο έργο τους ή και συγκρούσεις προερχόμενες από την πλευρά των ασθενών και των συγγενών τους, που μπορεί να δυσχεραίνουν το έργο τους. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να διερευνηθούν οι εκπαιδευτικές ανάγκες των νοσηλευτών/τριων, αναφορικά με την επικοινωνία που έχουν με τους ασθενείς και τους συγγενείς τους. Να ανιχνευτούν οι γνώσεις και οι ικανότητες των νοσηλευτών/τριων σε θέματα διαχείρισης της επικοινωνίας, να καταγραφούν πιθανά προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίζουν από τη συμπεριφορά των ασθενών και των συγγενών τους. Να διαπιστωθεί εάν επιθυμούν να συμμετάσχουν σε προγράμματα επιμόρφωσης - κατάρτισης με αντικείμενο την ανάπτυξη των δεξιοτήτων επικοινωνίας, να ανιχνευτούν οι γνώσεις, οι ικανότητες, οι δεξιότητες και οι στάσεις των εργαζομένων σε θέματα διαχείρισης επικοινωνίας. Μεθοδολογία: Πρόκειται για μια εμπειρική έρευνα, η οποία ακολούθησε τη ποσοτική μεθοδολογική προσέγγιση σε συνδυασμό με ημιδομημένες συνεντεύξεις και διεξήχθη σε δυο δημόσια νοσοκομεία του νομού Αχαΐας, ένα ενηλίκων και ένα παίδων. Στην έρευνα συμμετείχαν νοσηλευτές όλων των τμημάτων και των βαθμίδων εκπαίδευσης με την τυχαία δειγματοληψία, ενώ οι συνεντεύξεις παραχωρήθηκαν μετά από προκαθορισμένες συναντήσεις. Για τη συλλογή των δεδομένων διανεμήθηκαν 110 ερωτηματολόγια εκ των οποίων επεστράφησαν συμπληρωμένα τα 102. Η στατιστική ανάλυση των δεδομένων έγινε με το στατιστικό πρόγραμμα SPSS. Αποτελέσματα: Το νοσηλευτικό προσωπικό και των δυο νοσηλευτικών ιδρυμάτων αντιμετωπίζει σχεδόν καθημερινά προβλήματα με τους ασθενείς και τους συγγενείς τους, τα οποία οφείλονται στην επικοινωνία ανεξάρτητα από την ηλικία, τα χρόνια υπηρεσίας, τη βαθμίδα εκπαίδευσης, το τμήμα και τη σχέση εργασίας. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας οι εργαζόμενοι και των δυο νοσοκομείων δεν έχουν εκπαιδευτεί στο αντίστοιχο θέμα, ούτε έχουν παρακολουθήσει επιμορφωτικά προγράμματα, ενώ δήλωσαν ότι οι μέχρι τώρα γνώσεις τους προέρχονται κυρίως από την εμπειρία τους και όχι από τις βασικές τους σπουδές. Θεωρούν ότι η επιμόρφωση σε θέματα επικοινωνίας πρέπει να είναι υποχρεωτική, εξαιτίας των προβλημάτων που δημιουργούνται όχι μόνο από τους ασθενείς αλλά και από τους συγγενείς τους, καθώς επίσης και από συγκεκριμένη ομάδα ατόμων. Το επίπεδο γραμματισμού των ασθενών και των συγγενών τους επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την επικοινωνία που έχουν με τους νοσηλευτές/τριες, ενώ ορισμένοι από τους κύριους παράγοντες που κάνουν δύσκολη την επικοινωνία, ενδεικτικά είναι η έλλειψη υπομονής, το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο, το άγχος των ασθενών και των συγγενών, η έλλειψη κατανόησης και αμοιβαίου σεβασμού, η σωματική κόπωση κ.α.. Συμπεράσματα: Η επικοινωνία μεταξύ των νοσηλευτών και των ασθενών ή των συγγενών τους είναι πολύ σημαντική. Δυστυχώς όμως η γνώση του νοσηλευτικού προσωπικού σε θέματα επικοινωνίας προέρχεται κυρίως από την προσωπική και την επαγγελματική τους εμπειρία και όχι από τις σχολές φοίτησής τους ή από κάποιο πρόγραμμα επιμόρφωσης – κατάρτισης, με αποτέλεσμα να γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη η καθημερινή τους εργασία. Επομένως, για να μπορούν να επικοινωνούν αποτελεσματικά θα πρέπει να διαθέτουν εφαρμοσμένες κλινικές συμβουλευτικές νοσηλευτικές δεξιότητες, μέσω των οποίων θα προστατεύονται οι κοινωνικές, πολιτισμικές και θρησκευτικές πεποιθήσεις και των νοσηλευτών και των ασθενών ή των συγγενών τους. Γι’ αυτό το λόγο κρίνεται αναγκαία η ενσωμάτωση της διδασκαλίας της επικοινωνίας σαν μάθημα υποχρεωτικής παρακολούθησης σε όλες τις σχολές επαγγελμάτων υγείας, καθώς επίσης και η επιμόρφωση σε θέματα επικοινωνίας θα πρέπει να είναι υποχρεωτική και διαρκής. Λέξεις – κλειδιά: νοσηλευτής/τρια, επικοινωνία, ασθενής, συγγενής, σύγκρουση, εκπαιδευτικές ανάγκες, συνεχιζόμενη εκπαίδευση, μετασχηματίζουσα μάθηση.
    • Introduction: The nurses daily are confronted with people who have different sex, age, culture and language, elements that make communication very important for their profession. Because of this diversity of people and the weakness or limited skills of many nurses to communicate with the people they serve, they can cause serious obstacles to their work and/or conflicts derived From the perspective of patients and their relatives, which may hinder their work. Purpose: The purpose of this paper is to investigate the nursing education needs of patients with their relatives. To identify the knowledge and skills of nurses in communication management issues, to identify possible problems they may face with the behavior of patients and their relatives. Identify whether they wish to participate in training programs for the development of communication skills, to detect the knowledge, skills, skills and attitudes of employees in communication management. Methodology: This is an empirical survey that followed the quantitative methodological approach combined with semi-structured interviews and was conducted in two public hospitals in the prefecture of Achaia, an adult and a child. The survey involved nurses of all departments and levels of education with random sampling, while interviews were given after predetermined appointments. For the collection of data, 110 questionnaires were distributed, of which 102 were completed. The statistical analysis of the data was done with the SPSS statistical program. Results: The nursing staff of both nursing institutions face almost daily problems with their patients and relatives, which are due to communication regardless of age, years of service, education level, Department and the employment relationship. According to the results of the survey, the employees of both hospitals have not been trained in communication issues, nor have they attended communication training programs, and have stated that their knowledge is mainly derived from their experience and not from their basic studies. They consider that training in matters of communication should be compulsory, because of problems created not only by patients but also by their relatives, as well as by a specific group of people. The level of literacy of patients and their relatives greatly affects their communication with nurses, while some of the main factors that make communication difficult, indicatively is lack of patience, low Education level, the stress of patients and relatives, lack of understanding and mutual respect, physical fatigue, etc. Conclusions: Communication between nurses and patients or their relatives is very important. Unfortunately nurses' knowledge of communication comes mainly from their personal and professional experience and not from their college education or training program, making their daily work increasingly difficult. Therefore, in order to be able to communicate effectively they must have applied clinical counseling nursing skills, which will protect the social, cultural and religious beliefs of both nurses and patients or their relatives. For that reason it is necessary to incorporate communication teaching as a compulsory follow-up course in all schools of health professions, as well as communication training should be compulsory and continuous. Key words: nurse, communication, patient, relative, conflict, educational needs, continuing education, transformative learning.
  16. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.