Οι παραδοσιακές μέθοδοι αξιολόγησης και η απόδοση της γενικής επίδοσης των μαθητών
με την αριθμητική κλίμακα στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση έχουν αμφισβητηθεί από
πολλούς εκπαιδευτικούς επειδή δεν αποτελούν τμήμα μίας ευρύτερης ολιστικής διαδικασίας
αξιολόγησης και επειδή αντιτίθενται στις αρχές της εμπειρικής και αυτόνομης μάθησης.
Εναλλακτικά, το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο (ΙΕΠ, 2019) πρότεινε τη χρήση της περιγραφικής
αξιολόγησης που χρησιμοποιεί εργαλεία εναλλακτικής αξιολόγησης ως ένα μέσο
περισσότερο αντιπροσωπευτικό των δεξιοτήτων, της γενικής εικόνας, της επίδοσης και της
προόδου των μαθητών. Εντούτοις, παρά τη γενική παραδοχή της σπουδαιότητας της
περιγραφικής αξιολόγησης, στην πράξη δεν χρησιμοποιείται ευρέως από τους καθηγητές
ξένων γλωσσών. Το υπάρχον περιβάλλον αξιολόγησης στα δημόσια ελληνικά σχολεία
Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης σε συνδυασμό με την προτίμησή της συγγραφέα για
εναλλακτική και περιγραφική αξιολόγηση, πυροδότησε το ενδιαφέρον της για την διεξαγωγή
της παρούσας έρευνας σε Γυμνάσια και Λύκεια του Νομού Καρδίτσας. Ο σκοπός της
έρευνας είναι να διερευνήσει τις στάσεις των ξενόγλωσσων καθηγητών απέναντι στην
εναλλακτική και περιγραφική αξιολόγηση, τη συχνότητα που χρησιμοποιούν παραδοσιακούς
ή περισσότερο καινοτόμους τρόπους αξιολόγησης των μαθητών, τις παραμέτρους που
επηρεάζουν τις επιλογές τους και τις αλλαγές που θα πρέπει να γίνουν ώστε να αποδίδουν
καλλίτερα, μέσω της αξιολόγησης, τη γενική παρουσία του μαθητή στην τάξη.
Η μεθοδολογική προσέγγιση που χρησιμοποιείται είναι μεικτή, συνδυάζοντας στοιχεία
ποσοτικής και ποιοτικής μεθοδολογίας. Από τη μια μεριά, παρουσιάζει μετρήσιμα
αριθμητικά και στατιστικά αποτελέσματα που προκύπτουν από ένα ερωτηματολόγιο το οποίο
συντάχθηκε από την ερευνήτρια και από την άλλη πλευρά, παράλληλα διεξάχθηκε και
ποιοτική έρευνα μέσα από τον σχηματισμό μίας ομάδας δέκα (10) καθηγητών ξένων
γλωσσών, οι απαντήσεις των οποίων παρέχουν αναλυτικότερες πληροφορίες για τις απόψεις
και τις στάσεις των καθηγητών και συμπληρώνουν την αρχική ποσοτική έρευνα.
Τα ευρήματα της έρευνας αποδεικνύουν την οικειότητα των καθηγητών ξένων γλωσσών με
τη χρήση εναλλακτικών μεθόδων αξιολόγησης. Όλοι αναγνωρίζουν τα πλεονεκτήματα μίας
ευρύτερης διαδικασίας για την αξιολόγηση των δεξιοτήτων των μαθητών. Όμως, διστάζουν
να χρησιμοποιήσουν κάρτες περιγραφικής αξιολόγησης αντί για βαθμούς στο τέλος του
τριμήνου ή εξαμήνου. Ή έλλειψη γνώσης, εκπαίδευσης, εμπειρίας, και ο φόβος ανάλωσης
πάρα πολύ χρόνου για την κατασκευή καρτών περιγραφικής αξιολόγησης για κάθε μαθητή
είναι μερικές από τις αιτίες που επηρεάζουν τις αποφάσεις τους.
Συμπερασματικά, θεωρείται ότι εντατική εκπαίδευση πάνω στην περιγραφική αξιολόγηση
θα πρέπει να παρέχεται στους ξενόγλωσσους καθηγητές, έτσι ώστε να εξοικειωθούν με την
πρακτική εφαρμογή της στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Επιπλέον, η στήριξη των
εκπαιδευτικών από το Υπουργείο Παιδείας θεωρείται αναγκαία.
Abstract
The traditional methods of assessment and the numerical expression of the students’
performance in High Schools have been challenged and questioned by many educators as
they do not comprise a broader holistic process of evaluation and contradict the concept of
experiential and autonomous learning. Alternatively, the Greek Institute of Educational
Policy (IEP, 2019) suggested the use of descriptive assessment, which is based on alternative
tools of assessment, as a more representative way for the evaluation of students’
competences, performance, efficiency and progress. However, despite the acknowledgement
of its significance, in practice, descriptive assessment is not widely used by foreign language
teachers. The existing context of assessment in the Greek State High Schools along with the
writer’s preference for alternative and descriptive assessment triggered her interest to conduct
the current research in the secondary schools of the Karditsa Prefecture. Its purpose is to
explore FL teachers’ attitudes towards alternative and descriptive assessment, the frequency
they use traditional or more innovative means for their students’ evaluation, the parameters
that affect their choices and the changes that should take place so that they can be more
effective in appraising their learners’ performance.
The methodological approach used is mixed, combining elements from both the
quantitative and qualitative approach. On the one hand, it generates measurable and
numerical data derived from a questionnaire, developed by the researcher, and on the other
hand, parallel to the questionnaire, qualitative research was conducted via the formation of a
focus group (n=10), which consisted of 10 FL teachers whose responses provided more
insight into the teachers’ views and attitudes, complementing the quantitative research.
The findings of the research prove the familiarity of FL teachers with the use of alternative
methods to assess their students. All of them recognize the benefits of a more holistic process
for the evaluation of their learners’ competences. However, they hesitate to use descriptive
report cards instead of marks at the end of the term or semester. The lack of knowledge,
training, experience, and the fear of consuming too much time constructing descriptive report
cards for each student are some of the reasons that affect their decisions.
Concluding, it is regarded that extensive training on descriptive assessment should be
provided to FL teachers to familiarize them with its practical implementation in secondary
education. Besides, the Ministry of Education’s support to teachers is considered necessary.
Περιγραφική Αξιολόγηση στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση: Διερευνώντασς τις απόψεις των καθηγητών ξένων γλωσσών