Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να αξιολογήσει την εξέλιξη του γραπτού
λόγου των νεαρών μαθητών της Αγγλικής ως ξένη γλώσσα σε συνάρτηση με την
αυτοαξιολόγηση και τον αυτοστοχασμό, ακολουθώντας έναν ημι-πειραματικό
σχεδιασμό μελέτης (χωρίς τυχαία ανάθεση των συμμετεχόντων στην μελέτη), με την
έννοια ότι μια εκπαιδευτική παρέμβαση εφαρμόστηκε σε μία ομάδα μαθητών
(πειραματική ομάδα) και έγινε σύγκριση της απόδοσής της με μια άλλη αντίστοιχη
ομάδα (ομάδα ελέγχου), η οποία ήταν ισοδύναμη σε ό,τι αφορά την γλωσσική της
ικανότητα στην Αγγλική γλώσσα, αλλά δεν δέχτηκε την ίδια παρέμβαση. Συνολικά 40 νεαροί μαθητές της Αγγλικής ως ξένη γλώσσα συμμετείχαν στην
παρούσα μελέτη, από τους οποίους οι 20 ανήκαν στην πειραματική ομάδα, ενώ οι
υπόλοιποι στην ομάδα ελέγχου. Η εκπαιδευτική περέμβαση που εφαρμόστηκε για την
πειραματική ομάδα στηρίχτηκε στην διδασκαλία του γραπτού λόγου με βάση τους
φακέλους συλλογής υλικού σε συνδιασμό με τον συχνό αυτοστοχασμό και την
αυτοαξιολόγηση. Η ομάδα ελέγχου υποβλήθηκε στην παραδοσιακή μέθοδο
διδασκαλίας και αξιολόγησης ενός μόνο γραπτού χωρίς καμία εκπαιδευτική
παρέμβαση.Κατά την περίοδο εκπαίδευσης που διήρκεσε πέντε μήνες, συγκεντρώθηκαν συνολικά 400 εκθέσεις με καθορισμένο αριθμό 10 γραπτών ανά μαθητή. Μετά την ολοκλήρωση της περιόδου εκπαίδευσης, οι δύο ομάδες παρήγαγαν άλλο ένα σύνολο εκθέσεων σε 5 νέα θέματα, προκειμένου ο ερευνητής να διερευνήσει κατά πόσο η εκπαίδευση σε πρακτικές αυτοστοχασμού και αυτοαξιολόγησης είχε αντίκτυπο στη συνολική ικανότητα γραφής των νεαρών μαθητών (200 νέα γραπτά). Προκειμένου να εξεταστεί ο βαθμός λεξικογραμματικής πολυπλοκότητας με βάση τον οποίο οι εκθέσεις που γράφτηκαν από τους συμμετέχοντες στην πειραματική ομάδα και την ομάδα ελέγχου θα μπορούσαν να διαχωριστούν, χρησιμοποιήθηκε μια σειρά προηγμένων προγραμμάτων αυτοματοποιημένης ανάλυσης λόγου. Επιπλέον, όταν συγκεντρώθηκαν τα νέα γραπτά, δύο εκπαιδευτικοί σε ρόλο κριτών κλήθησαν να βαθμολογήσουν το καθένα με βάση έναν ειδικά διαμορφωμένο πίνακα αξιολόγησης γραπτού λόγου για νεαρούς μαθητές της Αγγλικής ως ξένη γλώσσα. Τα αποτελέσματα έδειξαν στατιστικά σημαντικές διαφορές ανάμεσα στα γλωσσικά χαρακτηριστικά που εντοπίστηκαν στα γραπτά των 20 μαθητών που έλαβαν ειδική εκπαίδευση στην αυτοαξιολόγηση και τον αυτοστοχασμό. Πιο συγκεκριμένα, τα γραπτά της πειραματικής ομάδας έλαβαν υψηλότερους βαθμούς και θεωρήθηκαν υψηλότερης πολυπλοκότητας, δεδομένου ότι περιείχαν λιγότερα λεξικογραμματικά λάθη σε συνδιασμό με πιο εξελιγμένο λεξιλόγιο και περισσότερες συντακτικά σύνθετες προτάσεις από εκείνες που γράφτηκαν από τους ομολόγους τους που δεν έλαβαν καμία ιδιαίτερη εκπαίδευση παραγωγής γραπτού λόγου.
The aim of the present study was to assess young EFL learners’ writing
development as a function of self-assessment and self-reflection processes following a quasi-experimental design (no random assignment of study participants), in that a
treatment was administered to one group (experimental group) and its performance
was compared with another equivalent group (control group), which was equivalent in
terms of English language competence but did not receive the same treatment. A total
of 40 young EFL learners took part in the present study, 20 of which belonged to the
experimental group while the rest were assigned to the control group. Processoriented writing and portfolio assessment along with regular reflection and selfassessment were employed as the treatment that the experimental group received. The control group underwent the traditional one-draft method of teaching and assessing writing receiving no other treatment.
During the training period that lasted five months, a total of 400 written essays
were collected with a fixed number of 10 written essays per student. Upon completion
of the training period, both groups produced another set of one-draft scripts on 5 new
topics in order for the researcher to explore whether training on self-reflection and
self-assessment practices had an impact on young EFL learners’ overall writing
competence (200 new scripts). In order to examine the degree of lexicogrammatical
complexity to which essays written by participants in the experimental and control
group could be distinguished from one another, a range of advanced computational
linguistics and automated machine learning systems was used. In addition, once the
new scripts were collected, two expert judges were kindly requested to assign a
grading score to each script based on a specially designed writing assessment grid for young EFL learners.The results showed statistically significant differences between the linguistic features identified in the scripts produced by the 20 EFL learners who received special training on self-assessment and self-reflection learning practices. More specifically, scripts produced by the experimental group received higher grades and were considered of higher complexity since they included fewer lexicogrammatical errors along with more sophisticated words and more syntactically complex sentences than those produced by their counterparts who received no special writing training.
Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.
Κύρια Αρχεία Διατριβής
THE ROLE OF PORTFOLIO ASSESSMENT, REFLECTION AND SELF-ASSESSMENT ON YOUNG LEARNERS' WRITING ABILITY. - Identifier: 82542
Internal display of the 82542 entity interconnections (Node labels correspond to identifiers)
