Χρήση της λογοτεχνίας και των εικαστικών τεχνών στο μάθημα των Γερμανικών ως ξένης γλώσσας για την προώθηση της ενσυναίσθησης και της γλωσσικής ανάπτυξης

Einsatz von Literatur und Kunstbildern im DaF-Unterricht zur Förderung der Empathie und der Sprachentfaltung (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. ΓΙΟΡΝΤΑΜΗ-ΜΑΘΙΟΥΔΑΚΗ, ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ
  3. Διδακτική της Γερμανικής ως Ξένης Γλώσσας (ΓΕΡ)
  4. 08 Μαίου 2021 [2021-05-08]
  5. Γερμανικά
  6. 121
  7. ΖΕΠΠΟΣ, ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
  8. ΡΟΦΟΥΖΟΥ, ΑΙΜΙΛΙΑ
  9. Empathieförderung | Sprachentfaltung | DaF-Unterricht | Literatur
  10. 1
  11. 1
  12. 62
  13. Περιέχει : πίνακες, διαγράμματα, εικόνες, σχήματα, φωτογραφίες
  14. Unterrichtsplanung, –gestaltung und –evaluation / Ehnert, Rolf / Möllering, Martina
    • Στη διαπολιτισμική εκπαίδευση η περαιτέρω ανάπτυξη και επέκταση της μελέτης της ξένης χώρας και του πολιτισμού της έχει μεγάλη σημασία. Δεν πρόκειται για μια επιφανειακή πρόσληψη του ξένου πολιτισμού, αλλά για μια βαθιά κατανόηση, όπου κυριαρχούν η περιέργεια, η ειλικρίνεια, η ανοχή και η κατανόηση απέναντι στον άλλο πολιτισμό. Αυτή η διπλωματική εργασία ασχολείται με την ένταξη της τέχνης και της λογοτεχνίας στο μάθημα των Γερμανικών ως ξένης γλώσσας με στόχο την καλλιέργεια της ενσυναίσθησης και την ανάπτυξη της γλωσσικής ικανότητας. Για αυτό είναι απαραίτητο ο μαθητής να εμπλακεί στη διαδικασία μάθησης με τις σκέψεις, τις πράξεις και τα συναισθήματά του. Και ειδικά η πολυδιάστατη τέχνη είναι αυτή που επιτρέπει στον μαθητή την προσωπική του συμμετοχή και την έκφραση των συναισθημάτων του. Ενθαρρύνει την κριτική σκέψη και την έκφραση της προσωπικής γνώμης. Σε αυτήν τη διπλωματική εργασία, ασχολούμαι με τη χρήση λογοτεχνίας και εικαστικών εικόνων στο μάθημα των Γερμανικών ως ξένης γλώσσας, τα οποία παίζουν σημαντικό ρόλο στη διαπολιτισμική προσέγγιση. Η εφαρμογή τους εξετάζεται σε θεωρητικό επίπεδο, αλλά με τη βοήθεια μιας διδακτικής πρότασης σχετικά με το θέμα των «προσφύγων», αποδεικνύεται ποιες δυνατότητες και διαδικασίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την πρακτική εφαρμογή τους. Αυτή η εργασία αφορά την εφαρμογή της διαπολιτισμικής μάθησης και την ανάπτυξη ενός ανοιχτού σχεδιασμού μαθήματος, δηλαδή περιλαμβάνει τις επιθυμίες και τις ανάγκες των εκπαιδευομένων, τους παρέχει κάποια αυτονομία και ανεξαρτησία και τους ενθαρρύνει να προτείνουν λύσεις με δική τους πρωτοβουλία. Σε αυτό διαδραματίζει η μελέτη της χώρας και του πολιτισμού σημαντικό ρόλο και υπογραμμίζεται ιδιαίτερα η σημασία της τέχνης, η οποία βοηθά στην κατανόηση της συμπεριφοράς των άλλων. Μέσα από τη διαθεματική προσέγγιση των Γερμανικών ως ξένης γλώσσας και το πρωτότυπο εκπαιδευτικό υλικό διευρύνονται οι γλωσσικές δεξιότητες και δίνεται η ευκαιρία για την προσωπική ανάπτυξη. Το θεωρητικό μέρος ασχολείται πιο συγκεκριμένα με τις βασικές ιδέες της διαπολιτισμικής διδασκαλίας και με τα έργα τέχνης που μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο ως μέσα σε αυτό το πλαίσιο. Επιπλέον εστιάζεται η προσοχή στην κυκλική μάθηση ως μοντέλο διαφοροποιημένης μάθησης, όπου γίνεται προσπάθεια αντιμετώπισης της ετερογένειας και προώθηση της συμμετοχής όλων των μαθητών στην τάξη. Στο πρακτικό μέρος, παρουσιάζεται μια διδακτική πρόταση για τη χρήση έργων τέχνης στο μάθημα των Γερμανικών ως ξένης γλώσσας για έφηβους μαθητές σε επίπεδο Β1 / Β2 με βάση τη διαφοροποιημένη και ανοιχτή διδασκαλία. Με τη βοήθεια του μοντέλου κυκλικής μάθησης, οι μαθητές καθοδηγούνται να χρησιμοποιήσουν την ξένη γλώσσα και να ευαισθητοποιηθούν στις ανάγκες και τα προβλήματα των συνανθρώπων τους.
    • Im interkulturellen Unterricht ist die Weiterentwicklung und Erweiterung des traditionellen Landeskundeunterrichts von großer Bedeutung. Es geht hier nicht um eine oberflächliche Aufnahme der fremden Kultur, sondern um ein tiefes Verständnis, wobei Neugier, Offenheit, Toleranz und Empathie gegenüber der anderen Kultur formuliert werden. Diese Diplomarbeit befasst sich mit dem Einbezug der Kunst und der Literatur zur Förderung der Sensibilisierung und der Fähigkeit sich auf andere Sichtweisen einzustellen und zur Unterstützung der Sprachentfaltung in der fremden Sprache. Dazu ist es vonnöten, dass der Lerner sich mit seinem Denken, Handeln und Fühlen für den Lernprozess engagiert. Und insbesondere die Kunst mit ihrer Mehrdimensionalität ermöglicht die persönliche Beteiligung des Lerners und die Äußerung seiner Gefühle. Sie animiert zum kritischen Denken und zur persönlichen Stellungnahme. In dieser Diplomarbeit befasse ich mich mit dem Einsatz von Literatur und Kunstbildern im DaF-Unterricht, die im interkulturellen Ansatz eine wichtige Rolle spielen. Dabei wird ihre Anwendung auf theoretischer Ebene behandelt, aber es wird auch mithilfe eines Didaktisierungsvorschlags zum Thema „Flüchtlinge“ aufgezeigt, welche Möglichkeiten und Verfahrensweisen zu ihrer praktischen Realisierung angewandt werden können. Es geht in dieser Arbeit um den Einsatz des interkulturellen Lernens und um die Entwicklung einer Unterrichtsplanung, die offen ist, d.h. die Wünsche und Bedürfnisse der Lerner einbezieht, ihnen eine gewisse Autonomie und Selbstständigkeit gewährt und sie zu eigenverantwortlichen Lösungsvorschlägen animiert. Dabei spielt die Landeskunde eine große Rolle und insbesondere wird die Bedeutung von Kunst hervorgehoben, die dazu verhilft, sich in die Vorstellungswelt der Anderen einzufühlen. Durch den fächerübergreifenden DaF-Unterricht und das originelle Lernmaterial werden die Sprachkenntnisse erweitert und die Chance zur persönlichen Darstellung gegeben. Konkreter wird im theoretischen Teil auf die Grundlagen des interkulturellen Unterrichts eingegangen und auf Kunstwerke, die als Medien in diesem Kontext eine wichtige Rolle spielen können. Des Weiteren wird das projektorientiertes Lernen aufgegriffen und die verschiedenen Modelle und Arbeitsformen der Binnendifferenzierung im DaF-Unterricht, vor allem das Stationenlernen, wobei versucht, wird mit Heterogenität umzugehen und alle Schüler im Unterrichtsgeschehen miteinzubeziehen. Im praktischorientierten Teil wird ein Didaktisierungsvorschlag zum Einsatz von Kunstwerken im DaF-Unterricht für jugendliche Lernende auf dem B1/ Β2-Niveau anhand des differenzierten und offenen Unterrichts dargestellt. Mithilfe der Methode des Stationenlernens sollen die Lerner zur Anwendung der Sprache hinsichtlich kultureller Ereignisse geführt und dabei sensibilisiert werden. Am Ende werden Fragebögen an die Lernenden ausgeteilt, damit Schlussfolgerungen gezogen werden, inwiefern Emotionen hervorgerufen, ob Motivation, soziales Lernen und ihre Sprachentwicklung gefördert wurden.
  16. Attribution-NoDerivatives 4.0 Διεθνές