Η εργασία αποτελεί μια διερεύνηση του τρόπου λειτουργίας της τυπογραφίας και της σχέσης της με άλλα στοιχεία της οπτικής επικοινωνίας στην κινηματογραφική αφήγηση. Προκειμένου να γίνει κατανοητό με ποιον τρόπο η τυπογραφία λειτουργεί μέσα στην κινηματογραφική αφήγηση, πρόκειται να ερευνηθεί η μορφή (form) και η λειτουργία (function) σε κινηματογραφικά case studies.
Ερευνώντας την πορεία της κινηματογραφικής αφήγησης παράλληλα με την πορεία της τέχνης, θα επιχειρηθεί να συσχετιστεί η τυπογραφία με τις τάσεις που αναπτύχθηκαν γύρω από την τέχνη καθώς και τα συμπεράσματα και τις θεωρίες που έχουν αναπτυχθεί από τους θεωρητικούς στο πεδίο του κινηματογράφου και της σημειολογίας. Στη συνέχεια θα διερευνηθεί ο ρόλος της τυπογραφίας ως κινηματογραφικό στυλ και πως ενσωματώνεται στην κινηματογραφική αφήγηση. Κύριος σκοπός της έρευνας είναι να μελετηθεί με ποιο τρόπο, μέσω των κανόνων και των πρακτικών που διέπουν αφενός την γραφιστική και αφετέρου τον κινηματογράφο, μπορούμε να οδηγηθούμε στη σύνθεση ευρηματικής, πρωτότυπης αλλά και συγκροτημένης οπτικοακουστικής αφήγησης μέσω της χρήσης της τυπογραφίας.
The study is an investigation of how typography works and its relationship to other elements of visual communication in cinematic narrative. In order to understand how typography works within cinematic narrative, form and function will be investigated in cinematic case studies.
By researching the history of cinematic narrative alongside the history of art, an attempt will be made to relate typography to the trends that have developed around art as well as the conclusions and theories developed by theorists in the field of cinema and semiology. Then the study will explore the role of typography as a cinematic style and how it is integrated into cinematic narration. The main purpose of the research is to study how, through the rules and practices that govern graphic design and cinema, we can be led to the synthesis of inventive, original and structured audiovisual narrative through the use of typography.