«Το Σονέτο της ποιητικής γενιάς του 20. Μια ρυθμική, μορφολογική και θεματική ιχνηλασία.»

  1. MSc thesis
  2. Νταμπαλής, Νικόλαος
  3. Δημιουργική Γραφή (ΔΓΡ)
  4. 17 Ιουλίου 2021 [2021-07-17]
  5. Ελληνικά
  6. 90
  7. Γαραντούδης, Ευριπίδης
  8. Γαραντούδης, Ευριπίδης | Κούγκουλος, Αθανάσιος
  9. Σονέτο | ιστορική διαδρομή | γενιά του 20 | έμμετρη ποίηση | ρυθμικότητα | λυρισμός | ειρωνεία | σάτιρα | ανανεωτική τάση | παραδοσιακή προσέγγιση
  10. 37
  11. 4
  12. 0
    • Το αντικείμενο της παρούσας εργασίας αφορά το λογοτεχνικό-ποιητικό είδος του σονέτου ως προς την ιστορική του διαδρομή στον ευρωπαϊκό χώρο, την εμφάνισή του στην Ελλάδα, την υποδοχή των ποιητών και της κριτικής και κυρίως την προσέγγιση της συγκεκριμένης ποιητικής φόρμας από ποιητές του μεσοπολέμου και ειδικότερα της γενιάς του ΄20 σε επίπεδο μετρικής, ρυθμικών στοιχείων και θεματικής. Ως προς τους ποιητές της γενιάς αυτής επιλέχθηκε το μεγαλύτερο μέρος από αυτούς που συνέθεσαν σονέτα και συγκεκριμένα οι: Κώστας Ουράνης, Ρώμος Φιλύρας, Μήτσος Παπανικολάου, Τέλλος Άγρας, Μαρία Πολυδούρη, Ναπολέων Λαπαθιώτης και Κώστας Καρυωτάκης, με στόχο να αναδειχθεί το αναθεωρητικό δυναμικό της φόρμας με τους μετρικούς και θεματικούς πειραματισμούς, να διαφανεί η πολυεδρικότητα των δυνατοτήτων αξιοποίησης του συγκεκριμένου είδους, να καταδειχθεί ως μέσο λυρικής έκφρασης, σάτιρας-ειρωνείας, ιδεολογικού-πολιτικού προσανατολισμού, κριτικής της κοινωνικής πραγματικότητας, καθώς και ως οδό νομιμοποίησης και καταξίωσης περιθωριοποιημένων κοινωνικών ομάδων, όπως για παράδειγμα της γυναικείας παρουσίας στον κανόνα της ανδροκρατούμενης ποίησης. Το σύνολο των σονέτων της παραγωγής των ποιητών που εξετάστηκαν και αναλύθηκαν για τους σκοπούς της εργασίας είναι περίπου 200. Τέλος, στο δημιουργικό σκέλος γίνεται μια απόπειρα ποιητικών δοκιμών στο πλαίσιο του ποιητικού είδους του σονέτου με τη σύνθεση τριάντα πρωτότυπων σονέτων.
    • The object of this particular dissertation is regarding the literary-poetic form of the sonnet in terms of its historical course in Europe, its appearance in Greece, its reception by poets and critics and especially the approach of this specific poetic form by poets of the interwar period and in particular of the 1920’s generation, in terms of metric, rhythmic elements and thematic. As for the poets of this generation, most of those who composed a sonnet were chosen, and in particular: Costas Ouranis, Romos Filiras, Mitsos Papanikolaou, Tellos Agras, Maria Polydouri, Napoleon Lapathiotis and Costas Karyotakis, with the aim of highlighting the revisionist dynamic of the form, with metrical and thematic experimentation, to show the multifacetedness of the possibilities of exploitation of the specific genre, so it can be demonstrated as a means of lyrical expression, satire-irony, ideological-political orientation, critique of historical-social reality, as well as a way of legitimizing and appropriating marginalized social groups, such as the female presence within the convention of male-dominated poetry. Finally, in the creative part, an attempt at poetic trials has been made in the context of the poetic genre of the sonnet, with the composition of thirty original sonnets.
  14. Items in Apothesis are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.