Η παρούσα εργασία εστιάζει στη διερεύνηση της συμβολής της μεθόδου της “Μετασχηματίζουσας μάθησης μέσα από την αισθητική εμπειρία”, όπως διαμορφώθηκε από τον Αλέξη Κόκκο, και συγκεκριμένα της δυνατότητας μετασχηματισμού στερεοτυπικών αντιλήψεων των εκπαιδευομένων των Σχολείων Δεύτερης Ευκαιρίας.

Η ερευνητική παρέμβαση εφαρμόστηκε στο 1^ο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Θεσσαλονίκης (Νεάπολη), κατά τη διδασκαλία του Περιβαλλοντικού Γραμματισμού. Αρχικά, διαπιστώθηκε η ύπαρξη στερεοτυπικών αντιλήψεων, από πλευράς των εκπαιδευομένων, σχετιζόμενες με το θέμα της κλιματικής αλλαγής. Για την αντιμετώπιση αυτών των στάσεων επιλέχθηκε να εφαρμοσθεί η παραπάνω μέθοδος, η οποία κρίθηκε ως η πλέον κατάλληλη για να οδηγήσει στον μετασχηματισμό των απόψεων και στάσεων.

Τα εικαστικά ερεθίσματα που χρησιμοποιήθηκαν περιλάμβαναν επαγγελματικές φωτογραφίες και πίνακες ζωγραφικής, που αναδεικνύουν τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, ενώ ως εργαλεία συλλογής δεδομένων χρησιμοποιήθηκαν το “Έντυπο Καταγραφής Απαντήσεων” και το “Ερωτηματολόγιο” κλειστών ερωτήσεων.

Το τελικό συμπέρασμα που προέκυψε με την ολοκλήρωση της παρέμβασης και της ποιοτικής ανάλυσης του εντύπου καταγραφής απαντήσεων, είναι ότι το ερευνητικό ερώτημα απαντάται θετικά, καθώς η αισθητική εμπειρία, όπως αξιοποιήθηκε στη συγκεκριμένη εκπαιδευτική παρέμβαση, συνέβαλε καθοριστικά στον μετασχηματισμό στάσεων και στην ενίσχυση της περιβαλλοντικής συνείδησης των εκπαιδευομένων/ων του δείγματος.

Επιπρόσθετα, μέσω της στατιστικής ανάλυσης των ερωτηματολογίων (πρόκειται για προέκταση της κύριας έρευνας) φάνηκε ότι ο μετασχηματισμός της στάσης διατηρήθηκε σε σημαντικό βαθμό. Η ανάλυση των δεδομένων ανέδειξε μια ουσιώδη μετακίνηση στάσεων μεταξύ των εκπαιδευομένων ως προς το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής, ιδιαίτερα σε ζητήματα αναγνώρισης της προσωπικής τους ευθύνης και αποδοχής της σοβαρότητας του φαινομένου. Οι υψηλοί μέσοι όροι σε δηλώσεις που συνδέονται με ενημέρωση, επανεξέταση απόψεων και πίστη στον ρόλο της εκπαίδευσης, καθώς και οι χαμηλοί μέσοι όροι σε δηλώσεις απόρριψης ευθύνης, συνθέτουν μια ενδεικτική εικόνα μετασχηματισμού.

Σημειώθηκαν, επίσης, στατιστικά σημαντικές διαφορές ανάμεσα στους κύκλους σπουδών, καθώς και ανά φύλο, με διαφορετικές προσεγγίσεις ως προς την οικονομική διάσταση της ανάπτυξης και την ευθύνη για τη ρύπανση. Δεν παρατηρήθηκαν στατιστικώς σημαντικές διαφορές ως προς το μορφωτικό επίπεδο και την ηλικία, γεγονός που υποδηλώνει εξισωτική λειτουργία της αισθητικής παρέμβασης.

Τα συμπεράσματα της έρευνας, παρά το ότι δεν μπορούν να γενικευθούν, μπορούν να αποτελέσουν ένα χρήσιμο εργαλείο και το έναυσμα για μελλοντικές έρευνες που να αφορούν την χρήση της μεθόδου στην Περιβαλλοντική Εκπαίδευση.

This study focuses on exploring the contribution of the “Transformative learning through aesthetic experience”, a method developed by Alexis Kokkos, with particular emphasis on its potential to transform stereotypical perceptions held by students in Second Chance Schools.

The educational intervention was implemented at the 1^st Second Chance School of Thessaloniki (Neapoli), during the Environmental Literacy module. At the outset, learners exhibited stereotypical attitudes related to the issue of climate change. To address these attitudes, this method was selected as it was deemed the most appropriate to foster a shift in perceptions and attitudes.

The visual stimuli used in the intervention included professional photographs and paintings depicting the consequences of climate change. Data collection tools consisted of a “Response Form” and a closed-ended “Questionnaire”.

The findings, based on the intervention, the qualitative analysis of the response forms, confirm a positive answer to the research hypothesis. The aesthetic experience, as implemented in this educational intervention, significantly contributed to the transformation of learners’ attitudes and the enhancement of their environmental awareness.

Furthermore, statistical analysis of the questionnaires revealed that the transformation in participants' attitudes was substantially sustained. Data analysis revealed a notable shift in learners’ perceptions, especially in terms of recognizing personal responsibility and acknowledging the seriousness of the phenomenon. High mean scores on statements related to awareness, reassessment of views, and belief in the role of education, alongside low scores on statements expressing denial of responsibility, provide a clear indication of attitudinal transformation.

Statistically significant differences were found between educational phases and between genders, particularly in relation to perspectives on the economic dimension of development and responsibility for pollution. No statistically significant differences were observed regarding educational level or age, suggesting an equalizing effect of the aesthetic-based intervention.

While the results cannot be generalized, they provide a starting point for future implementation of the specific method in Environmental Education.