Οι κινηματογραφιστές από την εφεύρεση του κινηματογράφου από τους αδερφούς Lumiere το Δεκέμβριο του 1895 γοητεύονταν από τις εικαστικές τέχνες και τους καλλιτέχνες της και προσπαθούσαν μέσα από το πρίσμα της έβδομης τέχνης να την παρουσιάσουν στο κινηματογραφικό κοινό. Η παρούσα ΔΕ διερευνά το ιστορικό υπόβαθρο και τη σημασία των εικαστικών τεχνών στην ιστορία και στην κοινωνία, κάνει αναφορά στις τεχνικές του κινηματογράφου για να γίνουν κατανοητοί κάποιοι όροι που χρησιμοποιούν οι κινηματογραφιστές, στη συνέχεια επιλέγει κινηματογραφικές ταινίες και τις αναλύει με βάση τα ερευνητικά ερωτήματα και προσπαθεί να κατανοήσει τί ήταν αυτό που έκανε σεναριογράφους, σκηνοθέτες και παραγωγούς να ασχοληθούν με καλλιτέχνες λιγότερο ή περισσότερο σημαντικούς είτε λόγω του έργου τους είτε λόγω της ζωής τους και επικεντρώνεται κυρίως σε αγγλοσαξωνικές και ελληνικές παραγωγές. Ακολούθησε, ο διαχωρισμός των ταινιών μυθοπλασίας από τα ντοκιμαντέρ με αναφορά σε συγκεκριμένα παραδείγματα. Επιπρόσθετα, η έρευνα της συγκεκριμένης ΔΕ συγκρίνει ταινίες αυτής της θεματικής επιλέγοντας δύο από αυτές που αναφέρονται σε δύο διαφορετικούς καλλιτέχνες, δημιουργήθηκαν με 50 χρόνια διαφορά μεταξύ τους με σκοπό να διαχωριστεί ο τρόπος, οι τεχνικές, η σκηνοθετική άποψη και η εποχή που δημιουργήθηκαν καταλήγοντας στα ανάλογα συμπεράσματα. Από τους εικαστικούς καλλιτέχνες έγινε επιλογή του Vincent van Gogh με αναφορά σε ταινίες για τη ζωή και το έργο του και σε μία από αυτές έγινε εστίαση σε πίνακες του ίδιου και άλλων που παρουσιάζονται σε μια συγκεκριμένη ταινία και ανάλυσή τους. Στη συνέχεια επιλέχθηκαν σύγχρονοι καλλιτέχνες και ένας ιστορικός τέχνης στους οποίους τέθηκαν ερωτήματα για να καταλήξει η έρευνα της ΔΕ σε συμπεράσματα βασιζόμενα στις απαντήσεις τους, στις επαγγελματικές τους ιδιότητες και αξίες. Η ΔΕ ολοκληρώνεται με τα γενικά συμπεράσματα που προέκυψαν από αυτή και φιλμογραφία και θα μπορούσε να είναι η απαρχή για μια διδακτορική εργασία με το τόσο ενδιαφέρον θέμα των καλλιτεχνών στον κινηματογράφο. Από την έρευνα αυτή προκύπτει πως ο κινηματογράφος ενδιαφέρεται για το χαρακτήρα του εικαστικού καλλιτέχνη και γι’ αυτόν το λόγο τον επιλέγει να τον αναπαραστήσει στον μύθο του. Τις περισσότερες φορές αυτό γίνεται με ένα κάποιο σεβασμό αλλά και με μια τάση ρεαλιστικής αναπαράστασης ακόμα και μέσα στο πλαίσιο της μυθοπλασίας.

Filmmakers, since the invention of cinema by the Lumiere brothers in December 1895, were fascinated by the visual arts and artists and tried through the prism of the seventh art to present it to the cinema audience. The present diploma thesis explore the historical background and importance of Visual Arts in history and society, refers to the techniques of cinema to understand some terms used by filmmakers, then selects Motion Pictures and analyzes them based on research questions and tries to understand what it was that made screenwriters, directors and producers to deal with artists more or less important either because of their work or because of their lives and focuses mainly on Anglo-Saxon and Greek Productions. This diploma thesis was followed by the separation of fiction films from documentaries with reference to specific examples. In addition, this diploma thesis research compares films of this theme by selecting two of them that refer to two different artists, created with 50 years difference between them to separate the way, the techniques, the directorial point of view and the era they were created, reaching the corresponding conclusions. Vincent van Gogh was selected from the visual artists with reference to films about his life and work, and in one of them a focus was made on paintings of himself and others presented in a particular film and their analysis. Then some contemporary artists and an art historian were selected to whom questions were asked for the research of the thesis to come to some conclusions based on their answers, their professional qualities and values. The diploma thesis concludes with the general conclusions that emerged from it and filmography and could be the beginning of a doctoral thesis on the very interesting subject of artists in cinema. This research shows that cinema is interested in the character of the visual artist and for this reason chooses to represent him in his myth. Most of the time this is done with a certain respect but also with a tendency to realistic representation even within the context of fiction.