Η παρούσα διπλωματική εργασία έχει ως στόχο να διερευνήσει τις στάσεις, τις αντιλήψεις και τις παιδαγωγικές πρακτικές που υιοθετούν οι εκπαιδευτικοί της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης για τη διαχείριση των στερεοτύπων απέναντι σε μαθητές με μεταναστευτικό υπόβαθρο. Η έρευνα στηρίχθηκε σε μεικτή μεθοδολογική προσέγγιση, συνδυάζοντας ποσοτικά δεδομένα από ερωτηματολόγια με ποιοτική ανάλυση ημιδομημένων συνεντεύξεων σε δείγμα εκπαιδευτικών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης από την Περιφερειακή Ενότητα Μεσσηνίας. Τα ευρήματα ανέδειξαν ότι οι εκπαιδευτικοί εφαρμόζουν ποικίλες συμπεριληπτικές πρακτικές, με έμφαση στην ενσυναίσθηση, τη διαπολιτισμική αλληλεπίδραση και τη βιωματική μάθηση, ενώ επιδιώκουν να ενισχύσουν τη συμμετοχή όλων των μαθητών ανεξαρτήτως καταγωγής, αν και  φαίνεται, ωστόσο, ότι μια ομάδα εκπαιδευτικών είναι φορέας στερεοτύπων που σε μεγάλο βαθμό επηρεάζουν το εκπαιδευτικό τους έργο.

Παράλληλα, καταγράφονται προκλήσεις που σχετίζονται με την έλλειψη συστηματικής επιμόρφωσης, την απουσία θεσμικής στήριξης και την περιορισμένη συνεργασία με την ευρύτερη σχολική κοινότητα. Η εργασία καταλήγει σε συγκεκριμένες προτάσεις για την εκπαιδευτική πολιτική και την ενδυνάμωση του ρόλου του εκπαιδευτικού, ενώ προτείνει κατευθύνσεις για περαιτέρω έρευνα με στόχο την εμβάθυνση στη διαχείριση των στερεοτύπων στο ελληνικό σχολείο.

This dissertation aims to investigate the attitudes, perceptions and pedagogical practices adopted by primary education teachers in managing stereotypes towards students with an immigrant background. The research was based on a mixed methodological approach, combining quantitative data from questionnaires with qualitative analysis of semi-structured interviews in a sample of primary education teachers from the Regional Unit of Messinia. The findings revealed that teachers apply a variety of inclusive practices, with an emphasis on empathy, intercultural interaction and experiential learning, while seeking to enhance the participation of all students regardless of origin, although in some cases there are teachers who seem, however, to be a group of teachers who are carriers of stereotypes that greatly affect their educational work allowing stereotypes to control their teaching work and their practices.

At the same time, challenges related to the lack of systematic training, the absence of institutional support and the limited cooperation with the wider school community are recorded. The paper concludes with specific proposals for educational policy and the strengthening of the role of the teacher, while suggesting directions for further research aimed at deepening the management of stereotypes in Greek schools.