The paper presents a qualitative survey, investivating the extent to which education promotes empowerment and visibility of female migrant and refugee students. The research stresses the importance of education being a prerequisite for social transformation and female refugees' empowerment, as their converged identities experience intersecting forms of oppression due to socioeconomic, gender, and racial disparities. To achieve the aim of the study seven Greek language teachers, who worked or still work in RFRE and DYEP classrooms in public schools located in different regions of Greece, participated in the research. Through semi-structured interviews, teachers shared the type  of teaching practices used to empower refugee and migrant students, by considering their intersecting indentities in terms of race and gender, while also identifying the challenges that hamper girls' empowerment. The main findings revealed that teachers prioritized and better supported the language development  of female refugee and migrant students rather than their social development, with the attention being focused more on cultural empowerment rather than gender. Lastly, the study suggests teachers' training on gender sesitive pedagogy and raising their intersectional awareness to respond more efficiently to female refugee/migrant students' intersectional requirement to achieve their emancipation and empowerment. 

Η παρούσα εργασία αποτελεί μια ποιοτική έρευνα και εξερευνά κατά πόσο η εκπαίδευση προωθεί την ενδυνάμωση των κοριτσιών προσφυγισσών και μεταναστριών. Η έρευνα τονίζει τη σημασία της εκπαίδευσης ως αναγκαίας προυπόθεσης για τον κοινωνικό μετασχηματισμό και την ενδυνάμωση των γυναικών προσφυγισσών, καθώς οι ταύτοτητες τους βιώνουν διασταυρούμενες μορφές καταπίεσης λόγω κοινωνικών, έμφυλων και φυλετικών ανισοτήτων. Στην έρευνα συμμετείχαν επτά καθηγητές Ελληνικής γλώσσας, οι οποίοι εργάζονταν η εξακολουθούν να εργάζονται σε τάξεις ΔΥΕΠ και υποδοχής προσφύγων σε δημόσια σχολεία, τα οποία βρίσκονται σε διαφορετικές περιοχές της Ελλάδας. Μέσω ημιδομημένων συνεντεύξεων, οι εκπαιδευτικοί έδωσαν πληροφορίες σχετικά με το είδος των διδακτικών πρακτικών που χρησιμοποιούν για την ενδυνάμωση των μαθητών, λαμβάνοντας υπόψη τις διασταυρούμενες ταυτότητες τους ως προς τη φυλή και το φύλο, ενώ παράλληλα εντόπισαν τις προκλήσεις που εμποδίζουν την ενδυνάμωση τους. Τα κύρια αποτελέσματα ανέδειξαν οτι οι εκπαιδευτικοί προτεραιοποιούν και υποστηρίζουν πιο αποτελεσματικά την γλωσσική ανάπτυξη των μαθητριών παρα την κοινωνική τους ανάπτυξη, εστιάζοντας περισσότερο στην πολιτισμική ενδυνάμωση παρα σε αυτή του φύλου. Τέλος, η έρευνα προτείνει την εκπαίδευση των καθηγητών/τριων πάνω σε έμφυλα ζητήματα καθώς και την ανάπτυξη της διαθεματικής τους επίγνωσης σε κοινωνικά ζητήματα, ώστε να ανταποκρίνονται πιο αποτελεσματικά στις απαιτήσεις των κοριτσιών προσφυγισσών και μεταναστριών για την επίτευξη της ενδυνάμωσης τους.