Η γλωσσική αλλαγή αποτελεί μια αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα. Οι αλλαγές που συμβαίνουν στο σύστημα της γλώσσας και γίνονται αντιληπτές από τους φυσικούς ομιλητές ονομάζονται γλωσσική αλλαγή. Οι αλλαγές αυτές δεν συμβαίνουν από την μία στιγμή στην άλλη ούτε γίνονται αμέσως αντιληπτές. Συμβαίνουν κατά κύριο λόγο ασυνείδητα  κατά την χρήση του λόγου. Υπάρχουν αλλαγές που παρατηρούνται από γενιά σε γενιά, υπάρχουν και αλλαγές που γίνονται πιο γρήγορα αντιληπτές. Οι ομιλητές, όμως, τις περισσότερες φορές δεν δέχονται με θετική διάθεση τις αλλαγές αυτές με αποτέλεσμα να παρατηρούνται εντάσεις. Καθετί που αλλάζει στη γλώσσα αντιμετωπίζεται στην κοινή σκέψη ως ''παρακμή'' και ''εκφυλισμός''. Ανά ιστορικές περιόδους έχουν σημειωθεί τέτοιες αντιδράσεις και έχουν λάβει την μορφή γλωσσικών ρευμάτων όπως για παράδειγμα το ρεύμα του Αττικισμού που παρατηρήθηκε τον 1ο αιώνα π.Χ. Ο Αττικισμός στηρίχθηκε στην ρομαντική αναπόληση του ένδοξου ιστορικού και πολιτισμικού παρελθόντος. Με αυτή την ιδεολογική βάση πραγματοποιήθηκαν προσπάθειες ανάδειξης οποιασδήποτε γλωσσικής μορφής του παρελθόντος σε ''ανώτερη'' από κάθε άλλη μέσα από μια σειρά ρυθμιστικών παρεμβάσεων στη γλώσσα.

Οι αντιλήψεις του παρελθόντος για τη γλωσσική μεταβολή υπάρχουν ως ένα βαθμό και στην σημερινή εποχή. Ακόμη και σήμερα το διαφορετικό αντιμετωπίζεται με καχυποψία και επιφυλακτικότητα. Παρόλο αυτά τα πορίσματα της επιστήμης της Γλωσσολογίας έχουν καταφέρει να αποκαταστήσουν την γλωσσική αλλαγή ως ένα φυσιολογικό φαινόμενο που συμβάλλειι στην ανανέωση του γλωσσικού συστήματος και δεν είναι ''επιζήμιο'' για αυτό.

Μέσα από την ενδελεχή εξέταση του υλικού που συγκεντρώθηκε (επίσημων, ανεπίσημων κειμένων) με αναλυτική, ερμηνευτική και συνθετική μέθοδο καταδείχθηκε πως η έννοια του γλωσσικού ''λάθους'' δεν υφίσταται επιστημονικά αφού ο ομιλητής ''επιλέγει'' γλωσσικά στοιχεία κατάλληλα με την εκάστοτε κοινωνική περίσταση και συμφραζόμενα.

Linguistic change consistutes an andeniable reality. The changes that occur in the language system and are perceived by native speakers are reffered to as ''linguistic change''. These changes do not occur at a single moment in time and are not immediately noticeable. They primarily occur gradually during language use.There are changes that appear within a single generation, while others happen more slowly over time. Speakers often do not perceive them positively, and in many cases, they are not even aware of them. Each time a new form appears, it is usually met with hesitation or even strong disapproval. Everything that changes in the language is considered as ''decline'' or ''degeneration''. Throughout historical periods, there have been reactionsthat took the form of movements, such as Atticism in the 1st century and the language divide (diglossia) in thw 19th-20th century. The ideological glorification of a historical and literary past and the preference for older forms of language over newer ones arise from a specific ideologicalintervention in the language.

Even today, many people express concerns about the decline and impoverishment of the language. Despite this, linguistic change is inevitable. Language can not remain unchanged. It is a natural phenomenon that is shaped by the users themselves.

Through the systematic study of written and oral texts, it haw been determined that linguistic change affects all levels of language and leads to evolution. By examining texts from different time periods, one can better understand the function of languageand how certain linguistic structures and choices emerged.