Σκοπός της παρούσας επιστημονικής εργασίας είναι η διερεύνηση της συμβολής των γυναικείων οργανώσεων/συλλογικοτήτων στην καταπολέμηση των έμφυλων ανισοτήτων καθώς και το πλαίσιο διαλόγου με την ελληνική Πολιτεία ως προς την ουσιαστική συν-διαμόρφωση δημόσιων πολιτικών, αποτελεσματικών ως προς την καταπολέμηση του διαπιστωμένου χάσματος φύλων. Το θεωρητικό πλαίσιο της εργασίας πραγματεύεται εννοιολογικές αποσαφηνίσεις ως προς τις εκφάνσεις του κοινωνικού φαινομένου της ανισότητας φύλων και της έμφυλης βίας ενώ παράλληλα πραγματοποιείται ιστορική αναδρομή στο γυναικείο κίνημα στην Ελλάδα και την φεμινιστική θεωρία που το συνοδεύει. Έμφαση δόθηκε και στο θεσμικό πλαίσιο και τους κρατικούς μηχανισμούς που έχουν αναπτυχθεί για την καταπολέμηση των ανισοτήτων που στην περίπτωση της Ελλάδας επιβεβαιώνουν την θεωρία του κρατικού φεμινισμού.

Το ερευνητικό μέρος της εργασίας διεξήχθη με τη μέθοδο της ποιοτικής έρευνας και συγκεκριμένα με τη μέθοδο των ημι-δομημένων συνεντεύξεων εκπροσώπων των γυναικείων οργανώσεων και συλλογικοτήτων. Η επιλογή της συγκεκριμένης μεθόδου μας επέτρεψε να εμβαθύνουμε στην οπτική των υποκειμένων και να κατανοήσουμε τους λόγους και τρόπους των δράσεων τους. Τα συμπεράσματα της έρευνας επιβεβαιώνουν όχι μόνο την ανάλυση του κρατικού φεμινισμού αλλά πολύ περισσότερο την απουσία δημοκρατικής συν-διαμόρφωσης δημόσιων πολιτικών, εγείροντας σημαντικά ζητήματα ουσιαστικής δημοκρατίας. Τέλος, επιβεβαιώνεται ότι οι γυναικείες οργανώσεις/συλλογικότητες συνειδητά επιλέγουν να λειτουργούν όχι κατ’ εξοχήν ως πολιτικοί δρώντες, αλλά ως εναλλακτικά κοινωνικοοικονομικά εργαστήρια για τη μετάβαση σε μια πιο δίκαιη, συμπεριληπτική και βιώσιμη κοινωνία.

The purpose of this scientific work is to explore the contribution of women's organiza-tions/collectivities in the fight against gender inequalities as well as the framework for dia-logue with the Greek State regarding the substantive co-formation of public policies, effective in combating the identified gender gap. The theoretical framework of this paper deals with conceptual clarifications regarding the manifestations of the social phenomenon of gender inequality and gender-based violence while at the same time a historical review of the women's movement in Greece and the feminist theory is carried out. Emphasis was also given to the institutional framework and state mechanisms that have been developed to com-bat inequalities, which in the case of Greece confirm the theory of state feminism.
The research part of the paper was conducted using the qualitative research method and specifically using the method of semi-structured interviews with representatives of women's organizations and collectivities. The choice of this specific method allowed us to delve deeper into the perspective of the subjects and to understand the reasons and methods of their actions. The conclusions of the research confirm not only the analysis of state feminism but much more the absence of democratic co-formation of public policies, raising important issues of substantive democracy. Finally, it is confirmed that women's organizations/collectivities consciously choose to operate not primarily as political actors, but as alternative socio-economic laboratories for the transition to a more just, inclusive and sustainable society.