Στην παρούσα εργασία αντικείμενο έρευνας συνιστά η ανάπτυξη της Ακαδημαϊκής Γλωσσικής Ικανότητας (ΑΓΙ) των δίγλωσσων μαθητών/τριών αλβανικής καταγωγής, που γεννήθηκαν στη χώρα μας από γονείς μετανάστες πρώτης γενιάς, φοιτούν στο λύκειο και αποτελούν τη πλειοψηφία των παιδιών με μεταναστευτικό υπόβαθρο στα ελληνικά σχολεία. Για τη διεξαγωγή της έρευνας επιλέχθηκε η ποιοτική μέθοδος και συγκεκριμένα το εργαλείο της ημι-δομημένης συνέντευξης, με στόχο να διερευνηθούν ενδελεχώς οι απόψεις των πέντε πρώην μαθητριών και νυν φοιτητριών με διγλωσσικό, αλβανικό υπόβαθρο, που αποτελούν το δείγμα. Οι συνεντευξιαζόμενες προέβησαν σε μια ανασκόπηση των προσωπικών τους εμπειριών από τη φοίτησή τους στο λύκειο και του τρόπου που βίωσαν την προσπάθεια κατάκτησης της ακαδημαϊκής γλωσσικής τους ικανότητας στην Ελληνική γλώσσα στη διαδρομή μέχρι τις πανελλήνιες εξετάσεις. Οι συνεντεύξεις δομήθηκαν βάσει των ερευνητικών ερωτημάτων της παρούσης έρευνας, τα οποία θέτουν ως στόχο αφενός την κατάδειξη των γλωσσικών και συναισθηματικών δυσκολιών που κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν τα δίγλωσσα παιδιά αλβανικής καταγωγής στο λύκειο, στο οποίο η ακαδημαϊκή όψη της Ελληνικής γλώσσας κυριαρχεί σε γλωσσικά, αλλά και μη γλωσσικά μαθήματα, και αφετέρου την προβολή των στρατηγικών και των πρακτικών που υιοθέτησαν κυρίως τα ίδια, αλλά και σε συνεργασία με τους/τις εκπαιδευτικούς, ώστε να τις ξεπεράσουν. Το επίκεντρο της παρούσας έρευνας συνιστούν οι «φωνές» των ίδιων των μαθητριών, που προσπάθησαν να αναπτύξουν την Ακαδημαϊκή Γλωσσική Ικανότητα, με στόχο την πρόοδό τους στα λυκειακά μαθήματα. Η ανάγκη κατανόησης και παραγωγής εκτενούς γραπτού λόγου, αλλά και η χρήση μη συχνόχρηστου λεξιλογίου και πολύπλοκων μορφοσυντακτικών δομών στα περισσότερα μαθήματα θεωρήθηκαν από τις συνεντευξιαζόμενες οι μεγαλύτερες προκλήσεις. Βάσει των λεγομένων τους, η διγλωσσική τους φύση ήταν «αφανής» στη λυκειακή τάξη λόγω της προφορικής τους επικοινωνιακής ευχέρειας, αλλά οι μαθησιακές ανάγκες τους αναφορικά με τη γλώσσα του σχολείου πολλές και επιτακτικές. Ωστόσο, παρά την αρχική χαμηλή αυτοπεποίθηση, τα ισχυρά τους κίνητρα για ακαδημαϊκή και επαγγελματική πρόοδο, η επιμονή, η εντατική επαφή με ελληνικά βιβλία και ΜΜΕ, αλλά και η ύπαρξη θετικών προτύπων, τις οδήγησαν στο πανεπιστήμιο, αφού πρώτα κατάφεραν να προοδεύσουν σε ένα λύκειο που πιστεύουν ότι είναι διαμορφωμένο μόνο για Έλληνες/ιδες.

The present study investigates the development of Academic Language Proficiency among bilingual students of albanian origin who were born in Greece to first-generation immigrant parents. These students, currently attending high school, represent the majority of pupils with a migrant background in greek schools. A qualitative research methodology was employed, specifically utilizing semi-structured interviews to explore in depth the perspectives of five former high school students—now university students—with a bilingual, albanian background, who comprise the sample of the study. The interviewees engaged in a reflective review of their personal experiences during high school, focusing on how they navigated the process of acquiring the academic register of the Greek language up to the point of the greek university entrance exams. The interviews were structured around the study's research questions, which firstly aimed to highlight the linguistic and emotional challenges faced by bilingual students of albanian origin in a high school context dominated by the academic form of the greek language, both in language and non-language subjects, and secondly shed light on the attitudes and strategies these students adopted—primarily on their own initiative but also in collaboration with their teachers—to overcome these challenges. The present study emphasizes the voices of the students themselves, who made considerable efforts to develop the Academic Language Proficiency in order to succeed in high school classes. According to their accounts, they often felt that their bilingual identity was "invisible". Simultaneously, they exhibit a wide range of learning needs with regard to the school language during their high school years. Nevertheless, despite their low self-confidence, strong motivations for social, academic, and professional advancement, persistence, intensive engagement with greek books and media, and the presence of positive role models contributed to their academic success and eventual admission to university— in spite of their perception that the greek high school system is structured primarily for native Greek students.