Η παρούσα εργασία εξετάζει τις πολλαπλές χρήσεις του Ημερολογίου της Άννας Φρανκ στην εκπαίδευση και στη δημόσια σφαίρα, με αφορμή τη διδασκαλία του Ολοκαυτώματος ως τραυματικού και συγκρουσιακού ιστορικού γεγονότος. Το Ολοκαύτωμα, ως μια από τις πλέον σκοτεινές σελίδες της σύγχρονης ιστορίας, αποτελεί σημαντική πρόκληση για την εκπαιδευτική διαδικασία, καθώς απαιτεί ευαισθησία, ιστορική εγκυρότητα και κριτική προσέγγιση. Η εργασία εστιάζει στη διδακτική χρήση του Ημερολογίου ως παιδαγωγικού εργαλείου, που συντελεί στην καλλιέργεια της ιστορικής συνείδησης, της ενσυναίσθησης και της αντιρατσιστικής στάσης των μαθητών. Στο πλαίσιο αυτό, μέσω της θεωρητικής ανάλυσης και της ποιοτικής έρευνας με τη μέθοδο των συνεντεύξεων, διερευνώνται οι αντιλήψεις και οι διδακτικές πρακτικές των εκπαιδευτικών σε σχέση με τη διδασκαλία του Ολοκαυτώματος και την ενσωμάτωση του Ημερολογίου. Παράλληλα, μελετιούνται οι πολιτιστικές χρήσεις του Ημερολογίου, καθώς και ο ρόλος του στη διατήρηση της μνήμης του Ολοκαυτώματος στο δημόσιο λόγο.

The present study examines the multiple uses of Anne Frank’s Diary in education and in the public sphere, prompted by the teaching of the Holocaust as a traumatic and contested historical event. The Holocaust, as one of the darkest pages of modern history, presents a significant challenge to the educational process, as it demands sensitivity, historical validity and a critical approach. The study focuses on the didactic use of the Diary as a pedagogical tool, which contributes to nurturing pupils’ historical consciousness, empathy and anti‑racist stance. Within this framework, through theoretical analysis and qualitative research using interviews, the perceptions and teaching practices of educators are investigated with regard to Holocaust education and the integration of the Diary. At the same time, the cultural uses of the Diary are studied, along with its role in preserving the memory of the Holocaust in public discourse.