Στόχος της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι να δείξει ότι τα ψηφιακά κοινά, παρά το ότι είναι μη ανταγωνιστικά, διατρέχουν και αυτά κινδύνους από κακή χρήση η οποία θα οδηγήσει στη λεγόμενη «τραγωδία των κοινών» στην περίπτωση που είναι αρρύθμιστα. Για το σκοπό αυτό αφού παρουσιαστούν τα κοινά χαρακτηριστικά και οι διαφορές τους σε σχέση με τα παραδοσιακά, εξετάζονται μέσω βιβλιογραφικής επισκόπησης οι κίνδυνοι που διατρέχουν τα ψηφιακά κοινά, έτσι ώστε να απαιτείται η διαφύλαξη τους μέσω της διακυβέρνησης τους από βιώσιμες κοινότητες συνεργασίας με βάση τυπικούς και άτυπους κανόνες.

 Οι κίνδυνοι που παρουσιάζονται είναι η αδυναμία πρόσβασης λόγω του ψηφιακού χάσματος, η περίφραξη με τη βοήθεια της νομοθεσίας για τα πνευματικά δικαιώματα, η εμπορευματοποίηση μέσα από την προώθηση του εκμεταλλευτικού μοντέλου P2P τεχνολογιών, η συμφόρηση και εξάντληση όταν ο βασικός πόρος είναι ανταγωνιστικός, η εγκατάλειψη και υποβάθμιση. Τέλος παρουσιάζεται ο καπιταλισμός της επιτήρησης, μία καθαρά παρασιτική οικονομική μετάλλαξη, όπου το κέρδος προέρχεται κυρίως αν όχι αποκλειστικά από την πρόβλεψη της μελλοντικής συμπεριφοράς των καταναλωτών. Επίσης εξετάζονται κάποιες από τις μεθόδους που χρησιμοποιούν οι κοινωνοί ώστε να προστατέψουν τα ψηφιακά κοινά από τους κινδύνους αυτούς.

Στη συνέχεια εξετάζονται τρία επιτυχημένα παραδείγματα ανοιχτών συνεταιρισμών, που αποτελούν σύνθεση  αφενός της ομότιμης παραγωγής βασισμένης στα κοινά και αφετέρου του συνεταιριστικού κινήματος. Οι ανοιχτοί συνεταιρισμοί επεκτείνουν την έβδομη συνεταιριστική αρχή του ενδιαφέροντος για την κοινότητα προς την παραγωγή παγκόσμιων κοινών, έστω και αν παράγουν τοπικά. Παράλληλα οργανώνουν τις παραγωγικές τους προσπάθειες ώστε να εξασφαλίσουν τη βιωσιμότητα των εγχειρημάτων και το βιοπορισμό των συμμετεχόντων. Τα παραδείγματα αυτά είναι το δίκτυο Enspiral, ένα δίκτυο επαγγελματιών και εταιρειών της κοινωνικής επιχειρηματικότητας, το κοινοτικό δίκτυο Guifi.net και η μη κερδοσκοπική, διαδικτυακή εγκυκλοπαίδεια Wikipedia. Η επιτυχία τους οφείλεται σε πολλούς λόγους με κυριότερους την αφοσίωση στους κοινούς σκοπούς, τα αποτελεσματικά εργαλεία διακυβέρνησης, τη νομική κατοχύρωση και τις σχέσεις εμπιστοσύνης μεταξύ των μελών.

The aim of the present thesis is to demonstrate that although digital commons are non-rival, however they are in danger of misuse and thereafter of the “tragedy of the commons” in case they are unregulated. For this purpose, following the presentation of the common characteristics and the differences with traditional commons, the dangers the digital commons are vulnerable to are examined through literature review. Therefore the need of their protection through government by sustainable communities, according formal and informal rules, is showcased.

The presented dangers are unequal access due to digital divide, legal enclosure through copyright, commodification by endorsement of extractive P2P model, congestion and exhaustion if the core resource is rivalrous, undersupply and degradation. Finally surveillance capitalism is showcased, a parasitic economic mutation, where profit is derived primarily if not entirely from prediction of future consumer behaviour. Some methods that commoners use in order to protect digital commons from the presented dangers are also examined.

 Subsequently, three successful examples of open cooperatives are displayed, that combine peer production and commons movement on the one hand and elements of the cooperative movements on the other. Open cooperatives extend the seventh cooperative principle of concern for community towards the creation of global commons, even if they produce locally. At the same time they organize their productive efforts so that they manage to have sustainable livings. Our examples are Enspiral Network, a network of professionals and companies that supports social entrepreneurship, the community network Guifi.net and the non-profit, online encyclopedia Wikipedia. The main reasons for their success are shared commitment to common purpose, legal certainty, the efficient governance tools and the interpersonal relations of confidence.