Στην παρούσα διπλωματική εργασία εξετάζεται η αλλαγή των γυναικείων χαρακτήρων
των ταινιών της εταιρείας The Walt Disney Company ανάμεσα στις κλασικές ταινίες
κινουμένων σχεδίων και τα σύγχρονα live action, δηλαδή ταινίες με ηθοποιούς. Ως
παράδειγμα χρησιμοποιείται η κλασική ταινία κινουμένων σχεδίων Sleeping Beauty
(Ωραία Κοιμωμένη) που προβλήθηκε το 1959 και το live action remake της με τίτλο
Maleficent που προβλήθηκε το 2014. Αρχικά, γίνεται αναφορά στο τρίτο φεμινιστικό
κίνημα και στα σημεία που η επιρροή του είναι ορατή στην συγκρότηση των δύο
ηρωίδων, της Ορόρα και της Maleficent, στο live action. Στη συνέχεια, αναλύεται η
αφηγηματική δομή των δύο ταινιών, διότι η συγκεκριμένη διασκευή δεν αποτελεί πιστή
μεταφορά της κλασικής ταινίας, αλλά μια ταινία που τοποθετεί στο επίκεντρο την
αντιηρωίδα, όπως υποδηλώνει και ο τίτλος της. Ακόμη, αναλύονται οι χαρακτήρες
ανάμεσα στις δύο ταινίες και συγκεκριμένα η ηρωίδα Ορόρα (Ωραία Κοιμωμένη) και
η αντιηρωίδα Μαγκούφισσα (Maleficent), εμβαθύνοντας παράλληλα στην περίπλοκη
σχέση τους και την αναπόφευκτη σύγκρουση. Τέλος, καταγράφονται τα συμπεράσματα
και στο δημιουργικό σκέλος επιχειρείται να γραφτεί μια διασκευή της ιστορίας της
Ωραίας Κοιμωμένης με έμφαση στην τρίτη πράξη, υπό το πρίσμα του σημερινού
παιδικού και ενήλικου κοινού.

This thesis examines the transformation of female characters in the films produced by
The Walt Disney Company, comparing the classic animated films with the modern live
action films, meaning films with real actors. As a case study, the classic animated film
Sleeping Beauty, released in 1959, is compared with its live-action remake Maleficent,
released in 2014. Initially, reference is made to the third wave of feminism and how its
influence is evident in the construction of the two heroines, Aurora and Maleficent in
the live action movie. Following that, the narrative structure of both films is analyzed,
since this adaptation is not a faithful reproduction of the original film but rather a story
that centers around the anti-heroine, as the title suggests. Furthermore, the characters in the two films are examined, specifically the heroine Aurora (Sleeping Beauty) and the anti-heroine Maleficent, with a focus on their complex relationship and inevitable
conflict. Finally, conclusions are drawn, and in the creative part of the thesis, an attempt is made to write a new adaptation of the Sleeping Beauty story, with an emphasis on the third act, through the lens of today’s child and adult audience.