It is evident that the latest years traditional “passive” teaching practices, which are undoubtedly teacher-centered, are inclined to disappear. The current educational system has transitioned to a student-centered scheme and several scholars have studied the use of various interactive teaching practices, in regular and multicultural SLL contexts. Also, there have been studies about the effects of these practices to students’ education and both their benefits and challenges during their implementation. The purpose of this study is firstly to examine how Greek teachers in multicultural classes of primary education, perceive interaction and its effect regarding the current educational system. Secondly, to identify which specific practices teachers prefer to use during their lesson and the ways that they implement them. Last but not least, to detect which are the possible benefits, drawbacks and challenges of these practices during their implementation. The study includes interviews with ten teachers of primary education that have teaching experience with students that acquire Greek as second language. It is a qualitative study, in which have been used semi-structured interviews with open-ended questions, in order for the data to be collected. The paper starts with an introduction to the study and continues with a theoretical background, which explains the basic terms and issues that are presented in the paper. Afterwards, is presented the adopted methodology and is followed by the findings of the study. Based on the latter, the most crucial points of perspectives about interaction, interactive teaching practices and both their benefits and disadvantages/challenges that were suggested by the literature have been identified. The paper closes with a conclusion and some recommendations for further research.

Είναι εμφανές ότι τα τελευταία χρόνια οι παραδοσιακές «παθητικές» εκπαιδευτικές μέθοδοι, που είναι αναμφισβήτητα δασκαλοκεντρικές, τείνουν να εκλείπουν. Το τρέχον εκπαιδευτικό σύστημα έχει μεταβεί σε ένα μαθητοκεντρικό σχέδιο και αρκετοί ακαδημαϊκοί έχουν μελετήσει τη χρήση ποικίλων αλληλεπιδραστικών εκπαιδευτικών πρακτικών, σε κανονικά, καθώς και σε πολυπολιτισμικά πλαίσια με μαθητές που μαθαίνουν τη δεύτερη γλώσσα. Επίσης, έχουν γίνει μελέτες σχετικά με τα αποτελέσματα αυτών των πρακτικών στη εκπαίδευση των μαθητών, αλλά και με τα πλεονεκτήματα και τις προκλήσεις τους κατά τη διάρκεια της εφαρμογής τους. Ο σκοπός αυτής της έρευνας είναι αρχικά να εξετάσει πώς οι δάσκαλοι ελληνικών σε πολυπολιτισμικές τάξεις της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, αντιλαμβάνονται την αλληλεπίδραση και τα αποτελέσματά της, όσον αφορά το τρέχον εκπαιδευτικό σύστημα. Κατά δεύτερον, να εντοπίσει ποιες συγκεκριμένες πρακτικές προτιμούν οι δάσκαλοι να χρησιμοποιούν κατά τη διάρκεια του μαθήματός τους και με ποιους τρόπους τις εφαρμόζουν. Τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό, είναι να αναγνωριστούν τα πιθανά πλεονεκτήματα, μειονεκτήματα και προκλήσεις των πρακτικών αυτών, κατά τη διάρκεια της εφαρμογής τους. H μελέτη περιλαμβάνει συνεντεύξεις με δέκα δασκάλους της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, οι οποίοι έχουν διδακτική εμπειρία με μαθητές που μαθαίνουν τα ελληνικά ως δεύτερη γλώσσα. Είναι μια ποιοτική έρευνα, στην οποία έχουν χρησιμοποιηθεί ημιδομημένες συνεντεύξεις με ερωτήσεις ανοικτού τύπου, με σκοπό να συλλεχθούν τα δεδομένα. Η εργασία ξεκινά με μια εισαγωγή στην έρευνα και συνεχίζει με ένα θεωρητικό υπόβαθρο, το οποίο εξηγεί τους βασικούς όρους και θέματα που παρουσιάζονται στην εργασία. Έπειτα παρουσιάζεται η μεθοδολογία που χρησιμοποιήθηκε και ακολουθείται από τα ευρήματα της έρευνας. Με βάση τα τελευταία, τα πιο καίρια σημεία όσον αφορά απόψεις σχετικά με την αλληλεπίδραση, αλληλεπιδραστικές εκπαιδευτικές πρακτικές και τόσο τα πλεονεκτήματα όσο και τα μειονεκτήματα και οι προκλήσεις που προτείνονται στη βιβλιογραφία έχουν αναγνωριστεί. Η εργασία ολοκληρώνεται με το συμπέρασμα καθώς και με μερικές προτάσεις για περαιτέρω έρευνα.