Ένα από τα χαρακτηριστικά της γλώσσας είναι η γεωγραφική της ποικιλότητα που οδηγεί τους ομιλητές στην εναλλαγή της γλωσσικής ποικιλίας που χρησιμοποιούν ανάλογα ορισμένους παράγοντες. Η επιλογή του γλωσσικού κώδικα γίνεται είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα και επηρεάζεται από τις στάσεις που έχει ο ίδιος ομιλητής για τη γλώσσα του. Έρευνες έχουν αποδείξει ότι οι θετικές στάσεις ενισχύουν τη χρήση των ποικιλιών από τους ομιλητές και έχουν τη δύναμη αντιστρόφως να την περιορίσουν. Οι διαλεκτόφωνοι έχουν συχνά αντικρουόμενα συναισθήματα αφού αγαπούν τη γλώσσα τους, αλλά νιώθουν και ανασφάλεια να τη χρησιμοποιήσουν σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής τους. Στη σχέση μεταξύ γλώσσας-διαλέκτου-ιδιώματος αυτό που έχει σημασία να θυμάται κάθε ομιλητής είναι ότι η γλώσσα δεν είναι τίποτα άλλο παρά μία διάλεκτος με στρατό και στόλο (Weinreich).

Η παρούσα εργασία λαμβάνοντας υπόψιν τις παραπάνω παραμέτρους για τη γλώσσα μελετά το κερκυραϊκό ιδίωμα και τις γλωσσικές στάσεις των Κερκυραίων απέναντι σε αυτό. Αρχικά εξετάζεται η σχετική βιβλιογραφία που αφορά γενικά στη γλώσσα, στις κοινωνικές και γεωγραφικές διαλέκτους, στο κερκυραϊκό ιδίωμα και στις στάσεις απέναντι στη γλώσσα και κατόπιν παρουσιάζεται η έρευνα ειδικά για τις στάσεις των Κερκυραίων απέναντι στο ιδίωμά τους, καταλήγοντας στα συμπεράσματα που μπορούν να εξαχθούν από αυτήν.

One of the characteristics of language is its geographical diversity, which leads speakers to switch between the linguistic varieties they use depending on certain factors. The choice of linguistic code is made either consciously or unconsciously and is influenced by the attitudes that the speaker himself has towards his language. Research has shown that positive attitudes enhance the use of varieties by speakers and have the power, conversely, to limit it. Dialect speakers often have conflicting feelings since they love their language, but they also feel insecure about using it in all aspects of their lives. In the relationship between language-dialect-idiom, what is important for every speaker to remember is that language is nothing more than a dialect with an army and a fleet (Weinreich).

The present paper, taking into account the above parameters for the language, studies the Corfu dialect and the linguistic attitudes of the Corfiots towards it. Initially, the relevant bibliography that generally concerns the language, the social and geographical dialects, the Corfu dialect and the attitudes towards the language is examined and then the research specifically on the attitudes of the Corfiots towards their idiom is presented, concluding with the conclusions that can be drawn from it.