Η παρούσα διπλωματική εργασία πραγματεύεται την πολυφωνική προσέγγιση της τραγωδίας Αντιγόνη του Σοφοκλή, η οποία αποτελεί διδακτικό αντικείμενο στη Β΄ Λυκείου. Παρόλες τις εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις, η συγκεκριμένη τραγωδία του Σοφοκλή εξακολουθεί να διδάσκεται, ενώ περιλαμβάνεται και στο νέο πρόγραμμα σπουδών για τα αρχαία ελληνικά στο λύκειο. Σύμφωνα με το νέο ΠΣ έμφαση δίνεται στην ολιστική προσέγγιση της τραγωδίας, προκειμένου οι μαθητές/τριες να αντιληφθούν τη διαχρονική διάσταση του συγκεκριμένου έργου, το οποίο εκφράζει ιδέες και προβληματισμούς όχι μόνο του αρχαίου αλλά και του σύγχρονου ανθρώπου.

Η εργασία επικεντρώνεται στη γυναικεία οπτική, όπως αυτή εκφράζεται μέσα από τις δυο βασικές ηρωίδες, την Αντιγόνη και την Ισμήνη, οι οποίες με τις πράξεις και τα λόγια τους υιοθετούν ή απορρίπτουν στερεοτυπικές αντιλήψεις για τη γυναίκα και τη θέση της στην κοινωνία.  Παράλληλα, μέσα από τη μελέτη διασκευών που υιοθετούν διαφορετική οπτική γωνία και εστίαση  ανατρέποντας κάποιες φορές τον γνωστό από τον Σοφοκλή μύθο ή παρουσιάζοντας μια διαφορετική εκδοχή του, επιχειρείται να γίνει κατανοητό ότι ο μύθος δεν είναι κάτι στατικό αλλά νοηματοδοτείται συνεχώς με τις διαφορετικές αναγνώσεις του.

Η ψηφιακή αφήγηση παρέχει στους/στις μαθητές/τριες τη δυνατότητα να δώσουν «φωνή» στα πρόσωπα της τραγωδίας και φορώντας το ανάλογο «προσωπείο» να επιχειρηματολογήσουν ή να εκφράσουν συναισθήματα επιλέγοντας τους κατάλληλους αφηγηματικούς και εκφραστικούς τρόπους. Η παρουσίαση της ιστορίας από την οπτική γωνία των ηρώων/ηρωίδων και η αλληλεπίδραση των διαφορετικών φωνών καταδεικνύουν τον πολυφωνικό χαρακτήρα της τραγωδίας.

Στόχος της παρούσας εργασίας είναι να αναδειχθούν τόσο η ψηφιακή αφήγηση όσο και η δημιουργική γραφή ως σημαντικά εκπαιδευτικά εργαλεία, καθώς με τη χρήση τους στη σχολική τάξη και την παραγωγή πολυτροπικών κειμένων συντελείται η ανάπτυξη της δημιουργικότητας των μαθητών/τριών αλλά και η βιωματική εμπλοκή τους με την ενεργοποίηση της ενσυναίσθησης.

This thesis deals with the polyphonic approach to Sophocles' tragedy Antigone, which is a teaching subject in the second grade of high school. Despite the educational reforms, Sophocles' tragedy is still being taught and it is included in the new curriculum for ancient Greek in high school. According to the new curriculum, emphasis is placed on a holistic approach of the tragedy, for students to understand the timeless dimension of this work, which expresses ideas and concerns, not only of ancient but also of modern man.

The project focuses on the female perspective expressed through the two main heroines, Antigone and Ismene, who through their actions and words adopt or reject stereotypical ideas about women and their place in society.  At the same time, through the study of adaptations that present different point of views, sometimes overturning the myth known from Sophocles or presenting a different version of it, it is attempted to understand that the myth is not something static but is constantly being interpreted through different readings.

The digital narrative gives students the opportunity to give "voice" to the characters of the tragedy and by wearing the appropriate "mask" to argue or express emotions by choosing the appropriate narrative and expressive modes. The presentation of the story from the perspective of the heroes/heroines and the interaction of the different voices demonstrate the polyphonic character of the tragedy.

The aim of this paper is to highlight both digital storytelling and creative writing as important educational tools, as their use in the classroom and the production of multimodal texts lead to the development of students' creativity and their experiential involvement by activating their empathy.