Abstract
Intercultural education aims to guarantee the harmonious co-existence of classroom
members, overcoming the boundaries set by the presence of diverse cultures, and
embrace equality, and mutual respect for each and everyone. Also, instilling cultural
knowledge and cultivating the necessary skills as well as attitudes in both teachers
and students to help them become interculturally competent citizens of today‟s world
is critical. This qualitative study aimed to investigate teachers‟ views on their
intercultural competence, the teaching practices they apply in multicultural classroom
environments so as to develop intercultural skills as well as the challenges
encountered in such classrooms. One-on-one semi-structured interviews were the tool
used to collect data. All question items comprising the interviews were devised based
on Deardoff‟s intercultural model and the research questions. A thematic deductive
method of data analysis was used. Thus, data were organised and sorted into
predetermined themes (attitudes, skills, knowledge, challenges and practices) based
on the research questions, theory and previous literature. Then the data were broken
into sub-themes. Lastly, responses per question item as well as research question
which demonstrated a repeated pattern were coded. The participants under the present
study, who were chosen through a convenient sampling method, were Greek teachers
having taught in multicultural classroom settings. The findings revealed that although
the participating teachers exhibited a positive attitude towards diversity, they still
need to be well equipped with the necessary skills so as utilize them as tangible tools
to implement interculturality in their classrooms. An effective way to acquire the
aforementioned skills could be via additional training which was believed to help
teachers be culturally responsive. Also, gaining the necessary knowledge so as to
promote interculturalism should be a goal on the part of the teachers to be achieved.
Teaching experience, cultural awareness, cooperation with other teachers, flexibility
and enriched teaching materials were thought to be helpful for the teachers to address
the challenges they encounter in diverse classrooms, regardless their level of
confidence. Once more, additional training was also seen as an effective way to be
well equipped so as to cope with the challenges which could arise It is therefore critical not only to incorporate intercultural education into curriculums of pedagogy
studies, but also reform the existing training programs so as to facilitate the
development of teachers‟ intercultural skills and thus their intercultural competence.
Keywords: intercultural education, intercultural skills, competence, teaching
practices, challenges

Περίληψη 

Η διαπολιτισμική εκπαίδευση έχει σκοπό να εγγυηθεί την αρμονική συνύπαρξη των μελών μιας σχολικής τάξης ξεπερνώντας τα εμπόδια που τίθενται από την παρουσία διαφορετικών πολιτισμών και να εναγκαλιστεί την ισότητα και τον αμοιβαίο σεβασμό για όλους χωρίς καμία εξαίρεση. Επίσης, η μετάδοση πολιτιστικής γνώσης και η καλλιέργεια απαραίτητων δεξιοτήτων αλλά και στάσεων τόσο στους εκπαιδευτικούς όσο και στους μαθητές, ώστε να τους βοηθήσει να εξελιχθούν σε διαπολιτισμικά επαρκείς πολίτες αυτού του κόσμου, είναι απαραίτητες. Η παρούσα ποιοτική έρευνα είχε σκοπό να εξετάσει τις απόψεις εκπαιδευτικών σχετικά με την αίσθησή της διαπολιτισμικής τους επάρκειας, την εφαρμογή διδακτικών πρακτικών που συνδράμουν στην ανάπτυξη των διαπολιτισμικών δεξιοτήτων τους και στις προκλήσεις που συναντούν σε διαπολιτισμικές τάξεις. Ημιδομημένες συνεντεύξεις υπήρξαν το εργαλείο για τη συλλογή δεδομένων. Όλες οι ερωτήσεις διαμορφώθηκαν με βάση το διαπολιτισμικό μοντέλο της Deardoff και τα ερευνητικά ερωτήματα. Χρησιμοποιήθηκε θεματική παραγωγική μέθοδος ανάλυσης των δεδομένων τα οποία οργανώθηκαν σε προκαθορισμένα θέματα (στάσεις, δεξιότητες, γνώσεις, διδακτικές πρακτικές και προκλήσεις) με βάση τα ερευνητικά ερωτήματα, την θεωρία και την προηγούμενη βιβλιογραφία. Στη συνέχεια οι απαντήσεις των συμμετεχόντων στα ερωτήματα οι οποίες παρουσίαζαν ένα επιλαμβανόμενο μοτίβο κωδικοποιήθηκαν. Οι συμμετέχοντες στην παρούσα έρευνα, που επιλέχθηκαν με τη μέθοδο της βολικής δειγματοληψίας, ήταν Έλληνες εκπαιδευτικοί που είχαν διδάξει σε πολυπολιτισμικές σχολικές τάξεις. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι παρόλο που οι συμμετέχοντες εκπαιδευτικοί επέδειξαν θετική στάση απέναντι στην διαφορετικότητα, είναι αναγκαίο να εξοπλιστούν με τις απαραίτητες δεξιότητες ώστε να τις αξιοποιήσουν ως απτά εργαλεία στην εφαρμογή της διαπολισμικότητας στις τάξεις τους. Ένας αποτελεσματικός τρόπος να αποκτηθούν οι συγκεκριμένες δεξιότητες θα μπορούσε να είναι η επιπλέον κατάρτιση η οποία σύμφωνα με τους συμμετέχοντες θα τους βοηθούσε να ανταποκριθούν στην πολυπολιτισμικότητα των τάξεών τους. Επιπλέον, η απόκτηση απαραίτητων γνώσεων ώστε να προαχθεί η διαπολιτισμικότητα θα πρέπει να αποτελεί στόχο που οι εκπαιδευτικοί  πρέπει να πετύχουν. Η διδακτική εμπειρία, η γνώση των πολιτισμών, η συνεργασία με τους συναδέλφους εκπαιδευτικούς, η ευελιξία και το εμπλουτισμένο διδακτικά υλικό θεωρήθηκαν βοηθητικά από τους συμμετέχοντες στην αντιμετώπιση των προκλήσεων, ανεξάρτητα από το βαθμό αυτοπεποίθησης που αυτοί δήλωσαν. Για άλλη μια φορά, η επιπλέον κατάρτιση θεωρείτε ένας αποτελεσματικός τρόπος να εξοπλιστούν οι εκπαιδευτικοί και απέναντι στις προκλήσεις των πολυπολιτισμικών τάξεων. Είναι επομένως μεγάλης σημασίας να ενταχθεί η διαπολιτισμική εκπαίδευση στα αναλυτικά προγράμματα των παιδαγωγικών σπουδών όπως επίσης και η διαμόρφωση των υπαρχόντων εκπαιδευτικών προγραμμάτων ώστε να διευκολυνθεί η ανάπτυξη των διαπολιτισμικών δεξιοτήτων και άρα της διαπολιτισμικής επάρκειας των εκπαιδευτικών. 

Λέξεις κλειδιά: Διαπολιτισμική εκπαίδευση, διαπολιτισμικές δεξιότητες, επάρκεια, διδακτικές πρακτικές, προκλήσεις