Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η παρουσίαση της τηλεοπτικής μεταφοράς του διηγήματος του Γεώργιου Μ. Βιζυηνού «Ποίος ήτον ο φονεύς του αδελφού μου» από τον σκηνοθέτη Μανούσο Μανουσάκη και η ανάδειξη των ζητημάτων διασημειωτικής μετάφρασης που προκύπτουν κατά τη μεταφορά, σύμφωνα με την τυπολογία του Ιταλού στοχαστή Umberto Eco.

Η μελέτη ξεκινά από την τυπολογία του U. Eco, η οποία προκύπτει μετά από την κριτική του στην τυπολογία του πρωτοπόρου της διασημειωτικής μετάφρασης, Roman Jakobson. Μετά από την παρουσίαση των περιπτώσεων ερμηνείας που προκρίνει ο Ιταλός στοχαστής, ακολουθεί η ανάδειξη της τηλεοπτικής σειράς του Μ. Μανουσάκη Ποίος ήτον ο φονεύς του αδελφού μου ως μία σύγχρονη περίπτωση μυθοπλαστικής βιογραφίας του Γ. Βιζυηνού. Για να καταστεί σαφής ο εν λόγω χαρακτηρισμός, κρίνεται απαραίτητη η αναφορά στο είδος της μυθοπλαστικής βιογραφίας, ενός υποείδους της βιογραφικής γραφής, μια σύντομη επισκόπηση του βίου και του έργου του Γ. Βιζυηνού και η αναφορά ορισμένων προγενέστερων μυθοπλαστικών βιογραφιών που αναδεικνύουν τον, μάλλον, αναπόφευκτο αλληλοσυσχετισμό της ζωής και του έργου του Θρακιώτη λογοτέχνη. Από τις προγενέστερες μυθοπλαστικές βιογραφίες που αναφέρονται, ιδιαίτερη μνεία γίνεται για την τηλεοπτική σειρά Ο φονιάς, η οποία είναι, επίσης, βασισμένη στο διήγημα «Ποίος ήτον ο φονεύς του αδελφού μου».

Ακολουθεί η παρουσίαση της τηλεοπτικής σειράς Ποίος ήτον ο φονεύς του αδελφού μου αναφορικά με τον σεναριακό μυθοπλαστικό κόσμο έτσι ώστε να αναδειχθούν οι παρεμβολές στον διηγηματικό μυθοπλαστικό κόσμο για να καταστεί εφικτή η τηλεοπτική μεταφορά. Ολοκληρώντας, γίνεται μια προσπάθεια εξέτασης των συμπερασμάτων της μελέτης, έτσι ώστε να ακολουθήσει η κατάταξη της τηλεοπτικής σειράς Ποίος ήτον ο φονεύς του αδελφού μου στην αντίστοιχη ερμηνευτική περίπτωση που της αναλογεί, σύμφωνα με την τυπολογία του  U. Eco. Ένας, επιπλέον, απώτερος στόχος της εργασίας, είναι να αναδειχθεί η εμβληματική και πολυπρισματική προσωπικότητα του Γ. Βιζυηνού, γύρω από την οποία έχει δημιουργηθεί μία μυθική άλως που λειτουργεί ως ιδανική πρώτη ύλη για την δημιουργική παραγωγή έργων διαφορετικού υλικού έκφρασης.

Μετά από την ολοκλήρωση του θεωρητικού μέρους της διπλωματικής εργασίας, ακολουθεί το δημιουργικό μέρος όπου παρουσιάζεται το σενάριο ενός εναλλακτικού τέλους για την προς εξέταση τηλεοπτική σειρά.

The purpose of this thesis is to present the television adaptation of Georgios M. Vizyenos's short story "Who Was My Brother's Killer" by director Manousos Manousakis and to highlight the issues of intersemiotic translation that arise during the adaptation, based on the typology proposed by the Italian thinker Umberto Eco.

The study begins with U. Eco's typology, developed in response to his critique of the typology of Roman Jakobson, a pioneer of intersemiotic translation. After presenting the interpretative cases advocated by the Italian thinker, the thesis examines Manousakis's television series Who Was My Brother's Killer as a modern example of a fictionalized biography of G. Vizyenos. To clarify this characterization, it is necessary to discuss the genre of fictionalized biography—a subgenre of biographical writing—along with a brief overview of the life and works of G. Vizyenos and an examination of earlier fictionalized biographies. These prior examples emphasize the seemingly inevitable interconnection between the life and works of the Thracian author. Among these earlier fictionalized biographies, particular attention is given to the television series The Killer, which is also based on the short story "Who Was My Brother's Killer".

The thesis then delves into the television series Who Was My Brother's Killer, focusing on its script’s fictional world to identify the alterations made to the original narrative world in order to achieve its adaptation for television. In conclusion, the study evaluates its findings and classifies the television series Who Was My Brother's Killer within the corresponding interpretative category outlined in U. Eco's typology. An additional aim of the thesis is to highlight the iconic and multifaceted personality of G. Vizyenos, around whom a mythical aura has formed, serving as ideal raw material for the creative production of works expressed through various mediums.

After completing the theoretical part of the thesis, the creative section follows, presenting the script for an alternative ending to the television series under examination.