The multicultural setting in school classrooms, due to social and cultural
diversity, has led the teachers to train through intercultural education training
programmes, to respond to new teaching challenges. In the current study are examined
the views of in-service teachers regarding the intercultural education training
programmes they attended. Focus is given in the topics that were covered by the
programmes, the knowledge and skills they provided to the participated teachers, the
profile of the ideal educator who teaches in those programmes with regard his/her
knowledge practices and skills, and finally the impact the programme had in the
professional career of each educator respectively. For the purposes of the study, eight
teachers of both primary and secondary education were interviewed. All of them had at
least one year of experience on teaching in a classroom with refugee students, and all
of them have attended at least an intercultural training programme. The qualitative
methodology was followed, and the research tool of semi-structured interviews was
applied. The findings have shown that through intercultural training programmes the
teachers gain a lot of knowledge, useful in their teaching career. However, there was a
lack of practical implementation in some programmes.

Το πολυπολιτισμικό περιβάλλον στις σχολικές τάξεις, λόγω της κοινωνικής και
πολιτισμικής ποικιλομορφίας, οδήγησε τους εκπαιδευτικούς να επιμορφωθούν μέσω
προγραμμάτων κατάρτισης διαπολιτισμικής εκπαίδευσης, προκειμένου να
ανταποκριθούν στις νέες διδακτικές προκλήσεις. Στην παρούσα μελέτη εξετάζονται οι
απόψεις των ενδοϋπηρεσιακών εκπαιδευτικών σχετικά με τα επιμορφωτικά
προγράμματα διαπολιτισμικής εκπαίδευσης που παρακολούθησαν. Δίνεται έμφαση
στα θέματα που κάλυπταν τα προγράμματα, στις γνώσεις και δεξιότητες που παρείχαν στους συμμετέχοντες εκπαιδευτικούς, στο προφίλ του ιδανικού εκπαιδευτικού που
διδάσκει σε αυτά τα προγράμματα σε σχέση με τις γνωστικές πρακτικές και τις
δεξιότητές του και τέλος τον αντίκτυπο που είχε το πρόγραμμα στην επαγγελματική
σταδιοδρομία κάθε εκπαιδευτικού αντίστοιχα. Για τους σκοπούς της έρευνας,
ερωτήθηκαν οκτώ εκπαιδευτικοί τόσο της πρωτοβάθμιας όσο και της δευτεροβάθμιας
εκπαίδευσης. Όλοι τους είχαν τουλάχιστον ένα έτος εμπειρίας στη διδασκαλία σε τάξη
με πρόσφυγες μαθητές και όλοι τους έχουν παρακολουθήσει τουλάχιστον ένα
πρόγραμμα διαπολιτισμικής κατάρτισης. Ακολουθήθηκε η ποιοτική μεθοδολογία και
εφαρμόστηκε το ερευνητικό εργαλείο των ημι-δομημένων συνεντεύξεων. Τα ευρήματα
έδειξαν ότι μέσω των προγραμμάτων διαπολιτισμικής κατάρτισης οι εκπαιδευτικοί
αποκτούν πολλές γνώσεις, χρήσιμες στη διδακτική τους σταδιοδρομία. Ωστόσο,
υπήρξε έλλειψη πρακτικής εφαρμογής σε ορισμένα προγράμματα.