Η θεωρία της Διακειμενικότητας αποτελεί μία από τις πιο σημαντικές θεωρητικές προσεγγίσεις στη λογοτεχνική ανάλυση και γενικότερα στις πολιτισμικές σπουδές. Στο πρώτο μέρος της εργασίας γίνεται μια περιγραφή του όρου, όπως αυτός εισήχθη από τη Γαλλίδα θεωρητικό Γιούλια Κρίστεβα τη δεκαετία του 1960. Γίνεται επίσης αναφορά στον όρο της Διαλογικότητας του ρώσου φιλόσοφου και θεωρητικού λογοτεχνίας Μιχαήλ Μπαχτίν, από τον οποίο η Κρίστεβα επηρεάστηκε.

Ένα σημαντικό παράδειγμα Διακειμενικότητας αποτελεί το έργο της νεοελληνικής λογοτεχνίας Η αληθινή απολογία του Σωκράτη (1931) του Κώστα Βάρναλη. Στο κύριο μέρος της παρούσας εργασίας αναλύεται ο τρόπος με τον οποίο ο Βάρναλης επαναδιαπραγματεύεται τη μορφή και τις ιδέες του φιλόσοφου Σωκράτη, όπως παρουσιάζεται στα κείμενα απολογίας του, που έγραψαν ο Πλάτωνας και ο Ξενοφώντας.

Μέσα από την πλούσια ελληνική βιβλιογραφία και με βάση την διδακτορική διατριβή του Ιωάννη Ζαρογιάννη, ερευνάται η ανάμειξη των αρχαίων κειμένων με σύγχρονα ιδεολογικά ρεύματα, όπως ο μαρξισμός και η κομμουνιστική ιδεολογία. Επιπλέον γίνεται μια προσπάθεια ανάλυσης της ειρωνείας και της σάτιρας που χρησιμοποιεί ο Βάρναλης για να ανασυνθέσει τα αρχαιοελληνικά κείμενα, με σκοπό την υπονόμευση των παραδοσιακών αντιλήψεων για τη φιλοσοφία και τη δικαιοσύνη.

Η διαχρονικότητα του αιτήματος της κοινωνικής δικαιοσύνης υπογραμμίζεται στο δημιουργικό μέρος της εργασίας με το διήγημα Το του κρείττονος συμφέρον, όπου η φράση από την Πολιτεία του Πλάτωνα γίνεται επίκαιρη στην σύγχρονή ελληνική καθημερινότητά.

The theory of Intertextuality is one of the most prominent theoretical approaches in the analysis of Literature and cultural studies. The first part of this thesis provides a description of the term as it was introduced by the French theorist Julia Kristeva in the 1960s. Reference is also made to the term Dialogism by the Russian philosopher and Literature theorist Mikhail Bakhtin, from whom Kristeva drew influence.

An important example of Intertextuality is the Modern Greek poem The Real Apology of Socrates by Kostas Varnalis. The main part of this thesis analyses the way in which Varnalis employs the figure and ideas of the philosopher Socrates, as presented in the texts of his apology written by Plato and the one written by Xenophon.

Based on the rich Greek literature and on the doctoral thesis of Ioannis Zarogiannis, the mixing of ancient texts with contemporary ideological currents, such as Marxism and communist ideology, is investigated. Furthermore, an attempt is made to analyze the irony and satire that Varnalis uses, with the aim of undermining traditional notions of philosophy and justice.

The timeless nature of the demand for social justice is emphasized in the creative part of this thesis with the short story called Το του κρείττονος συμφέρον (The Strongest’s Interest), where the phrase from Plato's Politeia becomes relevant to the everyday life in contemporary Greece.