Από τα τέλη του 20ου αιώνα, έχουν γίνει σημαντικές προσπάθειες για την ενίσχυση της εξ αποστάσεως διδασκαλίας του σχεδιασμού. Αυτές οι προσπάθειες επικεντρώθηκαν συγκεκριμένα στη μεταφορά του σχεδιαστικού εργαστηρίου, το οποίο αποτελεί την «καρδιά» των σπουδών στον κλάδο του σχεδιασμού, σε ένα διαδικτυακό περιβάλλον που θα προσομοιώνει την δια ζώσης εκδοχή του. Παρά τις δυσκολίες και τους προβληματισμούς, οι πειραματισμοί απέδειξαν ότι κάτι τέτοιο είναι εφικτό, καθώς παρατηρήθηκε ότι το online design studio μπορεί να προσφέρει μαθησιακά αποτελέσματα και εμπειρίες ισάξιες με εκείνες της δια ζώσης εκπαίδευσης.

Η παρούσα εργασία εξετάζει τη δομή και τη λειτουργία ενός σχεδιαστικού εργαστηρίου για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση, μέσα από μια μελέτη που αναλύει τις διαφορές μεταξύ της δια ζώσης και της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης στον σχεδιασμό, εστιάζοντας στον ιδιαίτερο παιδαγωγικό χαρακτήρα του σχεδιαστικού εργαστηρίου. Διερευνώνται οι έως τώρα προσπάθειες, οι τεχνολογίες και οι μέθοδοι που μπορούν να υποστηρίξουν τη συνεχή συνεργασία, την επικοινωνία και την αλληλεπίδραση φοιτητών και καθηγητών εντός του διαδικτυακού σχεδιαστικού εργαστηρίου. Βασισμένη στα ευρήματα της έρευνας, η εργασία καταλήγει σε μια πρόταση για την ανάπτυξη ενός αποτελεσματικού online σχεδιαστικού εργαστηρίου, προσφέροντας υλικό για τη βελτίωση της ποιότητας της εκπαίδευσης στον τομέα αυτό.

Λέξεις – Κλειδιά

Πολυμέσα, γραφιστική, διαδίκτυο, εκπαιδευτικό λογισμικό, σχεδιαστικό εργαστήριο  διαδικτυακό σχεδιαστικό εργαστήριο, εξ αποστάσεως εκπαίδευση, τεχνολογία στην εκπαίδευση, virtual design studio, online design studio, distance education, Figma, collaborative learning.

Since the late 20th century, numerous initiatives have sought to enhance distance learning within design education. These initiatives have concentrated specifically on transitioning the design studio – considered the "heart" of design studies – into an online environment that accurately simulates its conventional counterpart. Empirical evidence from various experiments indicates that, despite initial challenges and concerns, this transition is feasible. Notably, online design studios have demonstrated the capacity to deliver learning outcomes and experiences comparable to traditional, face-to-face design education.

This paper scrutinizes the structure and functionality of the online design studio through a comprehensive study that delineates the contrasts between conventional and distance education in design. Emphasis is placed on the unique pedagogical characteristics inherent to the design studio. The study further investigates contemporary efforts, technologies, and methodologies that facilitate sustained collaboration, communication, and interaction among students and faculty within the online design lab. Drawing on research findings, the paper culminates in a proposal for the development of an effective online design workshop, presenting resources aimed at enhancing the quality of education in this domain.

Keywords

Multimedia, graphic design, internet, educational software, design studio, online design studio, virtual design studio, distance education, distance learning technology use in education, Figma, collaborative learning.