Η ευρεία χρήση των μικροπλαστικών έχει οδηγήσει, παγκοσμίως, σε ένα σημαντικό περιβαλλοντικό πρόβλημα. Σήμερα τα μικροπλαστικά θεωρούνται ένας από τους πιο συχνούς ρύπους που απειλούν το οικοσύστημα, εξαιτίας της ανθεκτικότητας των πολυμερών που αποτελούνται. Επομένως, τα τελευταία χρόνια το επιστημονικό ενδιαφέρον έχει επικεντρωθεί στη μελέτη της παρουσίας και της τύχης των μικροπλαστικών στο περιβάλλον, στην ατμόσφαιρα, στα τρόφιμα, στα ζώα αλλά και στον ανθρώπινο οργανισμό. Πολύ πρόσφατα, έχει παρατηρηθεί και μελετηθεί η παρουσία τους στο εμφιαλωμένο νερό και στο νερό βρύσης, γεγονός που ανησυχεί την επιστημονική κοινότητα καθώς υπάρχει περιορισμένη γνώση πάνω στο θέμα.

Οι έρευνες των τελευταίων ετών αναφέρουν ότι τα μικροπλαστικά σωματίδια βρίσκονται τόσο στο νερό βρύσης, σε συγκεντρώσεις μέχρι και 1753 ± 693 σωματίδια ανά λίτρο, όσο και στο εμφιαλωμένο νερό, σε συγκεντρώσεις μέχρι και 5,42 x 10⁷ σωματίδια ανά λίτρο, με χρήση διαφόρων μεθόδων ανίχνευσης όπως φασμοτοσκοπία Raman ή φασματοσκοπία υπερύθρου μετασχηματισμού Fourier (FTIR). Διάφοροι παράγοντες εντείνουν την παρουσία τους στο εμφιαλωμένο νερό, κυρίως μηχανικές διεργασίες, όπως η τριβή του πώματος της φιάλης ή η καταπόνησή της κατά τη μεταφορά της, διεργασίες κατά τον καθαρισμό των φιαλών στη βιομηχανία καθώς και η έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία UV. Οι τρόποι επεξεργασίας για την απομάκρυνση μικροπλαστικών από το πόσιμο νερό , θεωρούνται  αποτελεσματικοί για την απομάκρυνση σωματιδίων, ενώ ο βαθμός απομάκρυνσής τους από τα διάφορα συστήματα επεξεργασίας καθορίζεται από το μέγεθος, το επιφανειακό φορτίο και την πυκνότητα των σωματιδίων. Η εκτίμηση κινδύνου από την έκθεση στα μικροπλαστικά σωματίδια βρίσκεται σε πρώιμο στάδιο, καθώς απαιτείται να αυξηθεί γρήγορα ο αριθμός των μελετών της παρουσίας τους σε άλλα τρόφιμα, φαρμακευτικά προϊόντα και στο περιβάλλον, όπως επίσης και να ληφθούν περισσότερα  επιδημιολογικά, τοξικολογικά δεδομένα και δεδομένα καρκινογενέσεων.

The widespread use of microplastics has been, worldwide, a major environmental problem. Today, microplastics are considered one of the most frequent pollutants that threaten the ecosystem, due to the resilience of the polymers they are composed of. Therefore, in recent years scientific interest has focused on the study of the presence and fate of microplastics in the environment, in the atmosphere, in food, in animals and in the human body. Very recently, their presence in bottled water and tap water has been observed and studied, which worries the scientific community as there is limited knowledge on the subject.

Research in recent years reports that microplastic particles are found both in tap water, in concentrations up to 1753 ± 693 particles per liter, and in bottled water, in concentrations up to 5.42 x 10⁷ particles per liter, using various detection methods such as Raman spectroscopy or FTIR infrared spectroscopy. Various factors increase their presence in bottled water, mainly mechanical processes such as rubbing the bottle cap or stressing it during transport, processes during bottle cleaning in industry as well as exposure to UV radiation. Treatment methods for the removal of microplastics from drinking water are considered effective for the removal of particles, while the degree of their removal by the various treatment systems is determined by the size, surface charge and density of the particles. Risk assessment from exposure to microplastic particles is at an early stage, as the number of studies of their presence in other foods, more pharmaceuticals and in the environment needs to increase rapidly, as well as to look at epidemiological, toxicological and carcinogenic data.