Η παρούσα διπλωματική διερευνά τους τρόπους με τους οποίους μπορεί η Τεχνητή Νοημοσύνη (ΑΙ) να ωθήσει τη σχεδιαστική διαδικασία σε πρωτότυπα αποτελέσματα. Μέσα από έντυπες και ηλεκτρονικές βιβλιογραφικές πηγές, επιχειρεί να μελετήσει το πώς μπορούν οι νέες τεχνολογίες Τεχνητής Νοημοσύνης (ΑΙ) να επαναπροσδιορίσουν το σχεδιασμό του οπτικού μηνύματος, τόσο κατά την προεργασία ως πηγή έμπνευσης για το σχεδιαστή, όσο και κατά τη διαδικασία εκτέλεσης της σύνθεσης. Ιδιαίτερο βάρος δίνεται, στο μέλλον του τοπίου της σχεδίασης με Τεχνητή Νοημοσύνη (ΑΙ), τις προκλήσεις και σκέψεις που εγείρονται όσον αφορά τα όρια και τη δημιουργικότητά της, αλλά και τα ηθικά ζητήματα και θέματα πνευματικών δικαιωμάτων και δεοντολογίας που προκύπτουν στο πλαίσιο μέσα στο οποίο διαμορφώνεται. Επιπλέον, παραθέτει αντιπροσωπευτικά παραδείγματα εφαρμογών και νέων τεχνολογιών. Ως συμπέρασμα, αποδεικνύεται ότι, υπό το πρίσμα της σύγχρονης εποχής, η διαδικασία του σχεδιασμού Οπτικής Επικοινωνίας είναι στενά συνυφασμένη με τις νέες τάσεις που φέρει η εξέλιξη της τεχνολογίας. Οι προκλήσεις όλο και πληθαίνουν, υπό τις επιταγές της ανάγκης για εξατομίκευση και μεγαλύτερη αυτοματοποίηση, επαναπροσδιορίζοντας το ρόλο του ανθρώπινου σχεδιαστή και τον τρόπο παραγωγής δημιουργικού περιεχομένου. Ενώ, το μέλλον κείτεται στη συνεργασία μεταξύ Ανθρώπου-Τεχνητής Νοημοσύνης (ΑΙ) και στην εξίσου σημαντική εκπαίδευση πάνω στα εργαλεία αυτά ̇ καθιστώντας τον ανθρώπινο σχεδιαστή πιο ανταγωνιστικό στην παγκόσμια Αγορά, αλλά και εξοπλίζοντας τον με τις κατάλληλες γνώσεις και τα εφόδια, τόσο για τις δυνατότητες, όσο και για τους κινδύνους που μπορεί να κρύβει η χρήση τους.

This thesis explores the ways in which Artificial Intelligence (AI) can drive the design process to achieve innovative results. Based on printed and digital bibliographic sources, it attempts to study how new AI technologies can redefine the design of visual messages, both as a source of inspiration for the designer during the pre-processing phase and during the execution of visual composition. Special emphasis is placed on the future of the design landscape with AI and the challenges and considerations regarding its limits and creativity. Another main consideration point covers ethical concerns and copyright issues that arise. Additionally, it presents representative examples of applications and new technologies. In conclusion, it is demonstrated that, in the light of the modern era, the process of Visual Communication design is closely intertwined with the new trends brought by technological advancements. Challenges are increasing, driven by the need for personalization and greater automation, redefining the role of the human designer and the way creative content is produced. Meanwhile, the future lies in the collaboration between Humans and AI, and in the equally significant education on these tools, making the human designer more competitive in the global market, and equipping them with the appropriate knowledge and skills for both the potential and the risks that their use may entail.