Στην παρούσα εργασία παρουσιάζονται μέθοδοι και τεχνολογίες με τις οποίες μπορεί να αντιμετωπιστεί το πολύ πρόσφατα ανεγερμένο ζήτημα της ρύπανσης των οικοσυστημάτων του πλανήτη μας από μικροπλαστικά σωματίδια.  Τα σωματίδια αυτά είναι πολύ μικρά σε μέγεθος καθώς δεν ξεπερνούν τα 5mm σε διάμετρο και μπορούν να συναντηθούν σε ποικίλες μορφές, σχήματα, χρώματα και είδη (π.χ. ίνες, μικροσφαίρες, κλπ.).

Η εργασία ξεκινάει με την κατηγοριοποίηση των εν λόγω σωματιδίων σε πρωτογενή, τα δευτερογενή και τα νανοπλαστικά, που είναι εξαιρετικά μικρά πλαστικά σωματίδια. Έπειτα αναλύονται οι τρόποι με τους οποίους τα διάφορα μικροπλαστικά μπορούν να καταλήξουν στα οικοσυστήματα και αναφέρονται τα προϊόντα που συμβάλλουν σε μεγάλο βαθμό στη ρύπανση. Ονομάζονται επίσης οι επικίνδυνες ουσίες που προσροφώνται στην επιφάνεια των μικροπλαστικών και μεταφέρονται στο περιβάλλον (π.χ. βακτήρια, μέταλλά, οργανικοί ρύποι). Ακολουθεί αναφορά στις επιπτώσεις στον άνθρωπο και στα χερσαία οικοσυστήματα. Η επόμενη ενότητα είναι αφιερωμένη στις νομοθετικές ενέργειες της ΕΕ σχετικά με τη μικροπλαστική διαχείριση, όπου αναφέρονται οι σημαντικότερες οδηγίες. Μετά αναφέρονται οι μέθοδοι ανίχνευσης και ποιοτικού και ποσοτικού εντοπισμού μικροπλαστικών σε δείγματα νερού και χώματος, όπου χωρίζονται στις ευρείες κατηγορίες της μικροσκοπικής ανίχνευσης, της φασματοσκοπικής ανίχνευσης και του φθορισμού. Ακολουθεί η απαρίθμηση των μεθόδων επεξεργασίας μικροπλαστικών, που χωρίζονται σε συμβατικές (φιλτράρισμα, καθίζηση, όσμωση) και σε προηγμένες (βιοαποδόμηση, χημική επεξεργασία, νανοτεχνολογία). Έπειτα αναφέρονται οι παράγοντες που πρέπει να λάβουν υπόψη οι επιστήμονες για να διαπιστωθεί η βιωσιμότητα των μεθόδων επεξεργασίας (εκτίμηση κύκλου ζωής, τεχνο-οικονομικός έλεγχος, περιβαλλοντικές συνέπειες). Η εργασία κλείνει συνοψίζοντας τα προσωπικά συμπεράσματα και τις προτάσεις μου προς φορείς και επιστημονική κοινότητα, ώστε να καλυφθούν υπάρχοντα κενά αναφορικά με τα μικροπλαστικά.

This paper presents methods and technologies in which the very recently renewed issue of pollution of our planet's ecosystems by microplastic particles can be addressed. These particles are very small in size as they do not exceed 5mm in diameter and can be found in a variety of forms, shapes, colors and types (eg fibers, microspheres, etc.).

The paper begins by categorizing these particles into primary, secondary and nanoplastics, which are extremely small plastic particles. Then the ways in which the different microplastics can end up in the ecosystems are analyzed and the products that contribute to a large extent to the pollution are mentioned. They are also called the dangerous substances that are adsorbed on the surface of microplastics and transferred to the environment (e.g. bacteria, metals, organic pollutants). This is followed by a reference to humans and terrestrial ecosystems. The next section is dedicated to EU legislative actions on microplastic management, where the most important directives are mentioned. Then the methods of detection and qualitative and quantitative identification of microplastics in water and soil samples are mentioned, where they are divided into the broad categories of microscopic detection, spectroscopic detection and fluorescence. The following is the analysis of microplastic processing methods, divided into conventional (filtering, purification, osmosis) and advanced ones (biodegradation, chemical processing, nanotechnology). Then the factors that scientists have to take into account in order to establish the sustainability of treatment methods (life cycle assessment, techno-economic control, environmental consequences) are mentioned. The paper closes by summarizing my personal conclusions and suggestions to the agencies and the scientific community, in order to fill existing gaps regarding microplastics.