Η παρούσα εργασία ασχολείται με τις εκπαιδευτικές μεταβολές και τις αντιδράσεις όπως αποτυπώθηκαν μέσα από τον Τύπο της εποχής, όσον αφορά το βιβλίο ιστορίας της Γεωργίας Κουλικούρδη με τίτλο Νεώτερη Ευρωπαϊκή Ιστορία από τον 15αι. μ.Χ. ως σήμερα και την περίοδο που διδάχθηκε στη γ’ γυμνασίου, από το 1975 έως το 1984 Η έρευνα αναπτύχθηκε μέσα από την αρθρογραφία του ελληνικού τύπου, και συγκεκριμένα τις εφημερίδες Απογευματινή, την Αυγή, το Βήμα, τη Βραδυνή, την Εξόρμηση της Κυριακής, την Καθημερινή, τα Νέα, και τον Ριζοσπάστη, καθώς και τα περιοδικά Αντί και Διαβάζω. Μέλημα της εκπαιδευτικής πολιτικής είναι να ακολουθεί τις κοινωνικές προσταγές και ταυτόχρονα να καλύπτει τις ανάγκες της αγοράς εργασίας. Γεγονός είναι ότι στον χώρο της εκπαίδευσης διαμορφώνονται συνειδήσεις, διαπλάθονται ήθη και χαρακτήρες, διευρύνεται το πνεύμα των νέων, διακινούνται ιδέες και παράγεται γνώση. Διαχρονικό αίτημα στην εκπαίδευση αποτελεί η παροχή ίσων ευκαιριών. Για όλους τους ανωτέρω λόγους, από το 1974, με την πτώση της χούντας και την είσοδο της Ελλάδας σε δημοκρατική πολιτική σταθερότητα, η πολιτεία επεδίωξε τον έλεγχο και τον εκσυγχρονισμό της εκπαίδευσης με εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις στο πλαίσιο της ενταξιακής πολιτικής στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα. Μέσα από τον Τύπο διαπίστωσα ότι το βιβλίο ιστορίας της Κουλικούρδη εξυπηρέτησε την εκσυγχρονιστική πολιτική των πρώτων συντηρητικών μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων και αποσύρθηκε στο πλαίσιο των φιλελεύθερων εκπαιδευτικών αλλαγών της μετέπειτα σοσιαλιστικής κυβέρνησης. Μέσα από την ανάλυση του βιβλίου της ιστορίας της Κουλικούρδη και την σύγκριση με τα προγενέστερα και μεταγενέστερα σχολικά βιβλία ιστορίας, θα αναδειχθούν οι προτεραιότητες που έθεσαν οι συγγραφείς, δεσμευόμενοι από τα αναλυτικά προγράμματα διδασκαλίας του μαθήματος, για την ερμηνεία του εθνικού αφηγήματος.

The present work engages in educational changes and reactions as they manifested through the press of the time, concerning the history book by Georgia Koulikourdi titled Modern European History from the 15^th century A.D. to the present day and the period when it was taught to the third class of middle school, from 1975 to 1984. The research was developed through columns of the Greek press and, more specifically, the newspapers Apogevmatini, Avgi, Vima, Vradini, Exormisi tis Kiriakis, Kathimerini, Nea, and Rizospastis, as well as the periodicals Anti and Diavazo. The concern of educational policies is to respond to social demands and, at the same time, provide for the needs of the job market. It is true that in the area of education mentalities are formed, ethics and characters are shaped, the mind of the young is broadened, ideas are circulated, and knowledge is produced. An all-time request in education is the provision of equal opportunities. For all the above reasons, since 1974 when the junta fell from the political scene and Greece entered a period of democratic political stability, the state pursued the control and modernization of education through educational reforms within a policy of Greece’s accession into the European Economic Community. Through the press, I found that the history book of Georgia Koulikourdi served the modernizing policy of the first conservative transitory governments and was then withdrawn in the context of the more liberal educational changes of the afterwards socialist government. After analyzing the history book of Koulikourdi and comparing it with the previous and later history books, there is a showcase of the priorities posed by writers, being constrained by the curricula of the lesson, for rendering the national narrative.