Η πατριαρχία και η κριτική του οικογενειακού θεσμού στην "Οικογενειακή Γιορτή" του T. Vinterberg και συγγραφή σεναρίου ταινίας μικρού μήκους.

The depiction of patriarchy and the criticism of the family institution in the film: 'The Celebration' by Thomas Vinterberg and the production of a short film script. (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. ΣΤΡΑΤΟΝΙΚΗ- ΜΑΡΚΕΛΗ ΧΙΩΤΗ
  3. Δημιουργική Γραφή (ΔΓΡ)
  4. 20 Ιουλίου 2024
  5. Ελληνικά
  6. 122
  7. Παναγιώτης Ιωσηφέλης
  8. Νίκος Τερζής | Νικόλαος Φαλαγκάς
  9. πατριαρχία | ενδοοικογενειακή κακοποίηση | Δόγμα ‘95, Dogme 95 | THOMAS VINTERBERG | Γιώργος Λάνθιμος | Greek Weird Wave | Κυνόδοντας, Dogtooth | βιοπολιτικός ρεαλισμός
  10. Κινηματογραφική Γραφή
  11. 1
  12. 18
  13. 26
    • Στην παρούσα εργασία επιχειρείται η αφηγηματική, αισθητική και νοηματική ανάλυση της Οικογενειακής γιορτής, της εμβληματικής Dogme#1 ταινίας του Thomas Vinterberg, με έμφαση στις τεχνικές αναπαράστασης της Πατριαρχίας και των δυσλειτουργικών οικογενειακών σχέσεων. Θεωρείται μία από τις δύο πιο χαρακτηριστικές ταινίες του Δόγματος ‘95, καθώς ακολουθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις επιταγές του. Στην Οικογενειακή γιορτή παρακολουθούμε, όσα συμβαίνουν την ημέρα των γενεθλίων ενός μεγαλοαστού επιχειρηματία, συζύγου και πατέρα. Κατά τη διάρκεια του δείπνου, ο μεγαλύτερος γιος της οικογένειας τον κατηγορεί για την σεξουαλική κακοποίηση του ίδιου και της δίδυμης αδερφής του κατά την διάρκεια της παιδικής τους ηλικίας. Πρόκειται για μία δραματική ταινία, που αφορά την κατάχρηση της γονεϊκής εξουσίας και την προσπάθεια του ατόμου να επανακτήσει την αυτοεκτίμησή του αντιμετωπίζοντας τα τραύματα του παρελθόντος. Παράλληλα, είναι μία ταινία γεμάτη υπαινιγμούς για την αναζωπύρωση των φασιστικών ιδεολογιών, την έμφυλη βία και τον κοινωνικό και ταξικό ρατσισμό. Ο αντισυμβατικός καλλιτέχνης αντιμετωπίζοντας τους περιοριστικούς κανόνες του Δόγματος ‘95 σαν πρόκληση, τους χειρίζεται με εντυπωσιακή δεξιοτεχνία και καταφέρνει να τους θέσει στην υπηρεσία των βαθυστόχαστων μηνυμάτων της ταινίας του. Παραδίδει έτσι, ένα σύγχρονο αλλά έντονα διαχρονικό δράμα χωρίς υπερβολικές και επιπόλαιες σκηνές που θα έθεταν υπό αμφισβήτηση την ρεαλιστική του προσέγγιση. Τέλος, δοκιμάζεται η εξέταση του ίδιου θέματος μέσα από τον Κυνόδοντα, του Γιώργου Λάνθιμου σε αντιπαραβολή με την ταινία του Thomas Vinterberg. Στόχος της σύγκρισης είναι να βρεθούν θεματικές, αφηγηματικές και αισθητικές ομοιότητες και αντιστίξεις ανάμεσα στις δύο ταινίες που δίχασαν κοινό και κριτικούς αλλά χαιρετίστηκαν ως διεθνείς αποκαλύψεις.
    • The present work attempts to analyze the narrative, aesthetic and symbolic art of The Celebration, the iconic film Dogme#1 by Thomas Vinterberg, emphasizing on the representation techniques of the patriarchal and dysfunctional family relations. It is considered as one of the two most characteristic films of Dogma 95 as it follows its requirements in the best possible way. In The Celebration, we witness what happens on the birthday of a big bourgeois businessman, who also is a husband and a father. During dinner, the family's eldest son accuses his father of sexual harassment of himself and his twin sister during their childhood. It is a dramatic film that deals with the abuse of parental authority and the attempt of an individual to regain his self-esteem by facing the traumas of the past. At the same time, it is a film full of hints about the revival of fascist ideologies, gender- based violence, as well as social and class racism. Facing the restrictive rules of Dogma 95 as a challenge, the unconventional artist not only handles them with an impressive skill, but he also manages to use them successfully in order to convey the profound messages of his film. He thus delivers a contemporary but strongly timeless drama without the use of excessive or superficial scenes that could question his realistic approach. Finally, the same subject is examined in the film Dogtooth, by Giorgos Lanthimos which is also compared with the film Dogme#1 by Thomas Vinterberg. The comparison between the two films aims at finding thematic, narrative and aesthetic similarities and contradictions that have led to diverging views of audiences and critics but were welcomed as international breakthroughs.
  14. Hellenic Open University
  15. Αναφορά Δημιουργού 4.0 Διεθνές