Η παρούσα διπλωματική εργασία έχει ως στόχο να διερευνήσει τις αυτο-αξιολογικές και ετερο-αξιολογικές στάσεις απέναντι στην ποντιακή διάλεκτο. Στο θεωρητικό μέρος της εργασίας μελετάται η γλωσσική ποικιλότητα και οι στάσεις απέναντι στις γλωσσικές ποικιλίες αλλά και ο ρόλος των κειμένων μαζικής κουλτούρας και της εκπαίδευσης στη διαμόρφωση συγκεκριμένων γλωσσικών ιδεολογιών. Παράλληλα, δίνονται ιστορικά και γεωγραφικά στοιχεία της διαλέκτου και περιγράφονται τα βασικά χαρακτηριστικά της σε όλα τα επίπεδα γλωσσικής ανάλυσης. Στο ερευνητικό μέρος διερευνώνται οι απόψεις 134 συμμετεχόντων απέναντι στην ποντιακή διάλεκτο, από τους οποίους οι 68 είναι ποντιακής καταγωγής, ενώ οι 66 δεν έχουν καταβολές από περιοχές του Ευξείνου Πόντου. Η έρευνα διεξάγεται μέσω ερωτηματολογίου που περιλαμβάνει 22 ερωτήσεις κλειστού τύπου και 1 ερώτηση ανοιχτού τύπου και τα αποτελέσματα αναλύονται με την ποσοτική μέθοδο. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, οι στάσεις που διατηρούν οι ερωτώμενοι είναι κατά βάση θετικές και παρόλο που τη χρησιμοποιούν σε περιβάλλοντα που σχετίζονται με ανεπίσημες επικοινωνιακές περιστάσεις και με πρόσωπα οικεία προς αυτούς, θεωρούν πως η ποντιακή διάλεκτος πρέπει να συνεχίσει να χρησιμοποιείται από τις νεότερες γενιές ως φορέας της ελληνικής πολιτισμικής κληρονομιάς.

This thesis aims to investigate the self-evaluative and hetero-evaluative attitudes towards the Pontic dialect. In the theoretical part of the thesis, linguistic diversity and attitudes towards linguistic varieties are studied, as well as the role of mass culture texts and education in shaping specific linguistic ideologies. Additionally, historical and geographical information about the dialect is provided, and its basic characteristics are described at all levels of linguistic analysis. In the research part, the opinions of 134 participants towards the Pontic dialect are investigated, 68 of whom are of Pontic origin, while 66 do not have roots from regions of the Black Sea. The research is conducted through a questionnaire that includes 22 closed-ended questions and 1 open-ended question, and the results are analyzed using quantitative methods. According to the research results, the respondents' attitudes are generally positive, and although they use it in contexts related to informal communication and with familiar individuals, they believe that the Pontic dialect should continue to be used by younger generations as a carrier of Greek cultural heritage.