Η παρούσα εργασία καταπιάνεται με ένα δύσκολο θέμα, αυτό της φύσης και της μεθοδολογίας ενός Δικαστή και ενός Ιστορικού και θέτει ενώπιον του αναγνώστη απόψεις και ερωτήματα σχετικά με το αν μπορεί η Ιστορία να μετουσιωθεί σε αίθουσα δικαστηρίου και να μεταβληθούν οι Ιστορικοί σε Δικαστές και το αντίστροφο. Καταπιάνεται με ιστορικούς όρους, όπως ο Αρνητισμός, αν και όχι με την αυστηρή έννοια άρνησης του Ολοκαυτώματος αλλά, γενικευμένα, και ο Αναθεωρητισμός, εκθέτοντας διαχρονικά παραδείγματα. Τέλος, κάνει αναφορά στη σύνδεση ιστορικής γνώσης και ιστορικής δικαιοσύνης και καταλήγει σε βασικά συμπεράσματα όπως την υστέρηση στην απόδοσης δικαιοσύνης και την ικανότητα της Νομικής και Ιστορικής Επιστήμης να παρέχουν συνθήκες αποκατάστασης και επανόρθωσης των αδικιών του παρελθόντος.

Αναλυτικά, η εργασία παρουσιάζει στον Πρόλογο, τις διάφορες έννοιες που μας απασχολούν, όπως το Δίκαιο και η Δικαιοσύνη. Επιπλέον, αποπειράται μια αναφορά σε διάφορα γεγονότα της ιστορίας της Δικαιοσύνης, ενώ παρατίθενται δεδομένα και ερωτήματα όπως: ο Δικαστής και ο Ιστορικός αναζητούν την αλήθεια· και αν ο Δικαστής εξετάζοντας τα γεγονότα του παρελθόντος μπορεί να αποφαίνεται αρνητικά ή αναθεωρητικά, έναντι αυτών; Στην Εισαγωγή, περιγράφονται τα χαρακτηριστικά και τα προβλήματα της Δικαιοσύνης στην Ελλάδα. Γίνεται αναφορά στην προσπάθεια λογοκρισίας της επιστημονικής έρευνας και φίμωσης της αντίθετης άποψης. Εξετάζεται η σύνδεση Δικαιοσύνης και Ιστορίας ως απόρροια φαινομένων και γεγονότων όπως ο εθνικισμός, οι παγκόσμιοι πόλεμοι κ.α. Τέλος, παρουσιάζεται η παράλληλη πορεία Δικαστή και Ιστορικού θέτοντας δύο καίρια ζητήματα, τα οποία μας προβληματίζουν καθ’ όλη την εργασία, για το αν η Ιστορία παράγεται πλέον από τους Δικαστές και αν μπορεί ένας Δικαστής να καταστεί κριτής της Ιστορίας.

Στη συνέχεια, το τρίτο κεφάλαιο καταπιάνεται με όρους, και συγκεκριμένα με τον ορισμό του Αρνητισμού. Το κεφάλαιο επιπλέον, περιγράφει τον μνημονικό νόμο που υπαγορεύει τι οφείλουμε να δεχόμαστε και τι δεν αμφισβητείται, για το ίδιο παρελθόν. Εξετάζετε αν είναι ικανός ένας Δικαστής να αποφαίνεται για την αθωότητα ή την ενοχή των πράξεων προσώπων του παρελθόντος. Παρουσιάζετε η εισβολή της Δικαιοσύνης στο πεδίο της Ιστορίας προκαλώντας ζητήματα αρμοδιότητας και αντιπαραθέσεις. Τέλος, γίνεται αναφορά στη δίκη του Ρίχτερ σύμφωνα με το ν.4285/2014 και την απόπειρα συσκότισης και παρανόησης των γεγονότων από τους αρνητές.

Το τέταρτο κεφάλαιο καταπιάνεται με τον όρο του Αναθεωρητισμού, που για την Ιστορία είναι η εφαρμογή της αναδρομικής δικαιοσύνης. Προβάλλεται πως οι αναθεωρητές επικαλούνται την επιστημονικότητα διασπείροντας την αβεβαιότητα για τα ιστορικά ντοκουμέντα. Το παρόν κεφάλαιο αντλεί υλικό από την δίκη των Έξι, την καταδίκη για προδοσία και την αθώωση 88 χρόνια μετά, αλλά και από άλλες περιπτώσεις.

Στο πέμπτο κεφάλαιο γίνεται ανάλυση στους τύπους της Ιστορικής Δικαιοσύνης, σύμφωνα με την πολιτική και κοινωνική θεωρία, την ανταποδοτική - τιμωρητική, την επανορθωτική - αποκαταστασιακή και τη μεταβατική δικαιοσύνη.

Τέλος, η παρούσα εργασία κλείνει παραθέτοντας κοινώς αποδεκτές θέσεις και απόψεις, για  το κοπιαστικό και περίπλοκο έργο των Δικαστών, την ανωτερότητα των νόμων, την αναγκαιότητα επάρκειας γνώσεων και την ανεξαρτησία τους, δίχως προϊδεασμούς και δεσμεύσεις, καθώς και για την αναγνώριση της επικάλυψης και διαμάχης, μεταξύ Δικαιοσύνης και Ιστορίας, ιστορικής έρευνας και της νομικής εξέτασης.

The present paper tackles a difficult subject, that of the nature and methodology of a Judge and a Historian and puts before the reader views and questions about whether History can be transformed into a courtroom and Historians can be turned into Judges and vice versa. Deals with historical terms, such as Denialism, although not in the strict sense of Holocaust denial, but, more generally, Revisionism as well, exposing timeless examples. Finally, it makes reference to the connection of historical knowledge and historical justice and comes to key conclusions such as the lag in the rendering of justice and the ability of Legal and Historical Science to provide conditions for the restoration and redress of past injustices.

In detail, the work presents in the Prologue, the various concepts that concern us, such as Law and Justice. In addition, a reference to various events in the history of Justice is attempted, while facts and questions are listed such as: the Judge and the Historian seek the truth; and if the Judge, examining the events of the past, can he decide negatively or revisionally, against them? In the Introduction, the characteristics and problems of Justice in Greece are described. Reference is made to the attempt to censor scientific research and silence the opposing point of view. The connection between Justice and History is examined because of phenomena and events such as nationalism, world wars, etc. Finally, the parallel course of Judge and Historian is presented, posing two key issues, which concern us throughout the work, about whether History is produced by Judges and whether a Judge can become a judge of History.

The third chapter then deals with terms and specifically the definition of Negativism. The chapter further describes the mnemonic law that dictates what we must accept and what cannot be questioned, about the same past. Considering whether a Judge is competent to rule on the innocence or guilt of the actions of persons in the past. Presenting the invasion of Justice in the field of History, causing questions of competence and confrontations. Finally, reference is made to Richter's trial according to Law 4285/2014 and the attempt to obscure and misunderstand the facts by the deniers.

The fourth chapter deals with the term Revisionism, which for History is the application of retroactive justice. It is shown how revisionists invoke scientism by spreading uncertainty about historical documents. This chapter draws material from the trial of the Six, the conviction for treason and the acquittal 88 years later, but also from other cases.

The fifth chapter analyzes the types of Historical Justice, according to political and social theory, retributive-punitive, restorative-restorative and transitional justice.

Finally, this work closes by quoting commonly accepted positions and opinions, about the painstaking and complicated work of Judges, the supremacy of laws, the necessity of sufficient knowledge and their independence, without preconceptions and commitments, as well as for the recognition of overlapping and controversy, between Justice and History, historical research and legal examination.