Αντικείμενο μελέτης της παρούσας εργασίας αποτελεί η διδασκαλία των δευτερευουσών προτάσεων της Νέας Ελληνικής στο Γυμνάσιο μέσα από την αξιοποίηση σύγχρονων ψηφιακών μέσων και Τεχνητής Νοημοσύνης.  Συγκεκριμένα, παρουσιάζονται οι προτάσεις της ΝΕ, εστιάζοντας στις δευτερεύουσες προτάσεις. Αποδίδονται τα χαρακτηριστικά των προτασιακών δομών της ΝΕ και στη συνέχεια προσεγγίζονται τα είδη των κύριων προτάσεων με βάση την εκφορά και τα σημασιολογικά τους χαρακτηριστικά. Στη συνέχεια, καταγράφονται αναλυτικά οι δευτερεύουσες προτάσεις σύμφωνα με τις σύγχρονες γλωσσολογικές μελέτες και γραμματικές. Στόχος είναι να εντοπιστούν οι σημασιολογικές και δομικές ιδιότητες των προτάσεων, καθώς και οι λειτουργίες των συνδέσμων και της εκφοράς μέσα στο μεταδιδόμενο μήνυμα. Παράλληλα, παρουσιάζεται ο τρόπος που το σχολικό εγχειρίδιο και η σχολική γραμματική προσεγγίζουν τις δευτερεύουσες προτάσεις. Αναλύεται ο τρόπος διδασκαλίας των δευτερευουσών προτάσεων μέσα από τη γραμματική του Γυμνασίου και το σχολικό βιβλίο της Νεοελληνικής Γλώσσας Γ’ Γυμνασίου. Μέσα από τη σύγκριση των σύγχρονων μελετών και γραμματικών και των σχολικών εγχειριδίων επιχειρείται να εντοπιστούν διαφοροποιήσεις και ελλείψεις των τελευταίων. Οι περιορισμένες ασκήσεις και η σύντομη προσέγγιση των προτάσεων στα σχολικά εγχειρίδια δεν εξυπηρετούν τους στόχους του ΠΣ και ως εκ τούτου προτείνονται νέοι, σύγχρονοι τρόποι διδασκαλίας του γλωσσικού μαθήματος. Έτσι, μέσα από την παρουσίαση του νέου Προγράμματος Σπουδών, προτείνονται και προσφέρονται σύγχρονες διδακτικές προσεγγίσεις που στόχο έχουν να καλλιεργήσουν στους μαθητές και τις μαθήτριες νέους γραμματισμούς και κριτικές δεξιότητες. Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα παραπάνω, υποδεικνύεται ένα πρότυπο διδακτικό σενάριο το οποίο βασίζεται στην αξιοποίηση ψηφιακών εργαλείων και εργαλείων τεχνητής νοημοσύνης, η χρήση των οποίων φαίνεται να ωφελεί τόσο τη διαδικασία μάθησης και συνεργασίας των μαθητών, όσο και τις αρμοδιότητες των εκπαιδευτικών.

The object of study of this paper is the teaching of the subordinate clauses of Modern Greek in the Middle School using modern digital media and Artificial Intelligence.  Specifically, the MG sentences are presented, focusing on the subordinate clauses. The characteristics of the MG sentence structures are assigned and then the types of main clauses are approached based on their utterance and semantic features. Subordinate clauses are then listed in detail according to modern linguistic studies and grammars. The aim is to identify the semantic and structural properties of the sentences, as well as the functions of conjunctions and utterance within the transmitted message. At the same time, the way the textbook and school grammar approach dependent clauses is presented. The way in which subordinate clauses are taught through the grammar of the Middle School and the textbook of Modern Greek in the third grade is analyzed. Through the comparison of modern studies and grammars and the textbooks, it is attempted to identify differences and shortcomings of the latter. The limited exercises and the short approach to the sentences in the textbooks do not serve the objectives of the curriculum and therefore new, modern ways of teaching the language course are proposed. Thus, through the presentation of the new Curriculum, modern teaching approaches are recommended and offered, aiming to cultivate new literacies and critical skills in students. Taking all the above into account, a model teaching scenario is proposed, based on the use of digital and artificial intelligence tools, the use of which seems to benefit both the learning and cooperation process of students and the competences of teachers.