Το πόνημα αυτό έχει σκοπό να αναδείξει συγκεκριμένες ιστορικές περιπτώσεις στο μάθημα της Νεότερης και Σύγχρονης ιστορίας της Γ΄ Γυμνασίου και Γ΄ Λυκείου. Οι περιπτώσεις αυτές άλλοτε δεν αναπτύσσονται επαρκώς όπως ο Α΄ Παγκόσμιος, η Μικρασιατική καταστροφή, ο Ψυχρός Πόλεμος, και άλλοτε είναι αποσιωπημένες όπως ο Ελληνικός Εμφύλιος, είναι, ωστόσο, απαραίτητες για την ιστορική γνώση των μαθητών. Μέσα από αυτές τις περιπτώσεις, είχε δημιουργηθεί το τραύμα της κοινωνίας και ο διχασμός της κι έτσι τα χρόνια εκείνα στα Γυμνάσια, οι μαθητές δεν διδάσκονταν στην Ιστορία για τις μέρες του ’40 και τη Μετεμφυλιακή περίοδο. Για την προσέγγιση αυτού του παραμελημένου ιστορικού παρελθόντος στο σχολικό εγχειρίδιο, ως υποστηρικτική βοήθεια έχουμε ευρωπαϊκές ταινίες, σχετικές των ιστορικών θεμάτων. Οι μαθητές/τριες μέσα από την προβολή και τη διδασκαλία στην τέχνη του κινηματογράφου, αποκτούν οπτικό γραμματισμό. Με μια ιδιαίτερη μεθοδολογία, όχι βιβλιοκεντρική, αλλά μαθητοκεντρική και ομαδοσυνεργατική, οι μαθητές ωθούνται να χρησιμοποιήσουν τις Ψηφιακές τεχνολογίες, και να θέσουν ερωτήματα. Η δύναμη της εικόνας του κινηματογράφου σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες δημιουργούν στον έφηβο την ενσυναίσθηση η οποία συμπληρώθηκε στις μέρες μας από τον όρο πολυπρισματικότητα. Έτσι, με τη θέαση της ιστορικής ταινίας, λειτουργεί στον μαθητή/τρια, ο αναστοχασμός, η αιτιολόγηση και η προσέγγιση του παρελθόντος για την ιστορική γνώση, επιτυγχάνεται δηλαδή, ο σκοπός όλων των Διαταγμάτων και ΦΕΚ. Η έρευνα σε μαθητές Γυμνασίου έδειξε ότι οι έφηβοι, εξακολουθούν να μην αγαπούν την Ιστορία ως μάθημα. Ως παιδαγωγοί και ιστορικοί, οφείλουμε να σκεφτούμε πώς, αυτή η αρνητική διάθεση θα γίνει αναστρέψιμη. Βάσει του εκπαιδευτικού μου σεναρίου, οι μαθητές προσέγγισαν διαφορετικά την ιστορική γνώση και σκέψη και τελικά εκδήλωσαν ότι θα ήθελαν η διδασκαλία να συνδυάζεται με την μεγάλη οθόνη.

Συμπερασματικά, ο κινηματογράφος είναι ένα παντοδύναμο μέσον για τη διδασκαλία της ιστορίας και όχι μόνον. Βλέποντας μια ταινία ιστορικού περιεχομένου οι έφηβοι συνειδητοποιούν ότι «το παρελθόν είναι μια ξένη χώρα» όπως επεσήμανε απλά ο David Lowenthal.¹ Με την δεξιότητα όμως της κριτικής σκέψης που αποκτούν, μπορούν να το εξερευνήσουν και να αποκτήσουν ιστορική και εθνική συνείδηση, δύο όψεις του ιδίου

νομίσματος με τις οποίες οι έφηβοι θα αντιληφθούν το παρόν και θα έχουν άποψη για το μέλλον. Η κινούμενη και ομιλούσα εικόνα του κινηματογράφου, αν μη τι άλλο, καλλιεργεί τη φαντασία του εφηβικού κοινού, το οποίο μέσα από την εξέλιξη του ιστορικού γεγονότος διατυπώνει ερωτήματα και κρίσεις. Γι’ αυτό οδηγούμαστε στη ρήση του Albert Einstein: “Η λογική θα μας πάρει από το Α στο Β. Η φαντασία, θα μας μεταφέρει παντού.”

Abstract

The purpose of the present work is to emphasise certain historical cases in the subject of History in the third grade of Middle School and the third grade of Lyceum. These cases are,at times, not sufficiently developed, like World War I, the Smyrna Catastrophe, Cold War, and are, other times, airbrushed, like the Greek Civil War; they are, however, necessary for the students’ historical knowledge. Through these cases, the societal trauma and division were created and so, back then, in Middle School, students were not taught in History about the ’40 days and the post-civil war period. To approach this neglected historical past in the textbook, as supporting tool, we use European films, relevant to the historical matters. Students, via screening and teaching of cinema art, acquire visual literacy. With a particular methodology, non-bibliocentric but learner-centered and team- centered, students are encouraged to use Digital technology, and form questions. The power of cinematic image in combination with other factors create, in the teenager, empathy which, in this day and age, is complemented by the term multiprism. In this way, by watching a historical film, self-reflection, justification and approaching the past for historical knowledge are activated in the students, hence the purpose of all Edicts and Government Gazette Issues is achieved. The research on Middle School students has shown that teenagers continue to not love History. As educators and historians, we should think about how this negative attitude will be reversed. Based on my educational scenario, students approached the historical knowledge and thought differently and, eventually, expressed that they would like teaching to be combined with the big screen.

In conclusion, cinema is an all-powerful means for teaching history and much more. Via watching a film of historical content, teenagers realise that «the past is a foreign country» as David Lowenthal² put it simply. However, via the critical thinking skill they acquire, they are able to explore it and acquire historical and national consciousness, two sides of the same coin through which teenagers understand the present and shape their opinion about the future. The moving and talking image of cinema, if anything, cultivates the imagination of teenage audience who, through the development of the historical event, shapes questions and opinions. This is what leads us to A.Einstein’s quote “Logic will get you from A to B. Imagination will take you everywhere”.