Περίληψη
Η παρούσα ποιοτική έρευνα εκπονήθηκε στο πλαίσιο του μεταπτυχιακού προγράμματος «Δημιουργική Γραφή» και στοχεύει στη διερεύνηση των τρόπων με τους οποίους η ψηφιακή αφήγηση -ως καινοτόμο ψηφιακό εργαλείο- μπορεί να υποβοηθήσει τους μαθητές που ολοκληρώνουν τη Β΄Λυκείου να συνθέσουν το ερμηνευτικό σχόλιο αδίδακτου λογοτεχνικού κειμένου που απαιτεί η εξέταση της Λογοτεχνίας σε Πανελλαδικό επίπεδο στην Γ΄ τάξη. Δεδομένου ότι, για να συνθέσει κάποιος το ερμηνευτικό σχόλιο, πρέπει να ακολουθήσει μία πορεία ερμηνευτικής προσπέλασης του λογοτεχνικού κειμένου και «συναλλαγής» μαζί του, η έρευνα φωτίζει ταυτόχρονα και άλλες παραμέτρους. Αναδεικνύει δηλαδή το πώς η ψηφιακή αφήγηση εμπλουτίζει τον ρητό ή υπόρρητο ερμηνευτικό διάλογο των μαθητών, πώς τους βοηθά να συν οικοδομήσουν την καλύτερη για την αναγνωστική τους κοινότητα ερμηνευτική εκδοχή και τελικά να μετασχηματίσουν ποιοτικά τις αντιλήψεις που έχουν για την συγγραφή του ερμηνευτικού σχολίου, τις αντιλήψεις για την υποκειμενικότητά τους, για τον εκπαιδευτικό και το γενικότερο κλίμα της σχολικής τάξης. Για την συλλογή και ανάλυση των δεδομένων επιλέχθηκε η ποιοτική μεθοδολογική προσέγγιση. Η διττή αξιοποίηση της ψηφιακής αφήγησης τόσο από τον εκπαιδευτικό -ως αφόρμηση και εισαγωγή του νέου υλικού- όσο και από τους μαθητές - ως εμπέδωση κι εφαρμογή- έτυχε συστηματικής παρατήρησης από τη διδάσκουσα η οποία και συμπληρώθηκε από την εστιασμένη συνέντευξη που ακολούθησε ενώ το αναστοχαστικό ημερολόγιό της λειτούργησε επικουρικά. Η ανάλυση των δεδομένων που προέκυψαν καταδεικνύει ότι η ψηφιακή αφήγηση επιβεβαιώνει περίτρανα τον χαρακτηρισμό της ως μετασχηματιστικό εργαλείο, καθώς διαστέλλει τον βαθμό κατανόησης των κειμενικών νοημάτων από τους εμπλεκόμενους μαθητές, διευρύνει την συμμετοχικότητα τους στην ερμηνευτική διαδικασία, εντείνει την διατύπωση ερμηνευτικών εκδοχών κειμενικά αιτιολογημένων και μετασχηματίζει γενικά την στάση τους απέναντι στο μάθημα της Λογοτεχνίας.
Abstract
The present qualitative research was conducted in the context of the postgraduate programme «Creative Writing» and aims to explore the ways in which digital narrative -as an innovative digital tool- can assist students completing the second grade to compose the interpretive commentary of an untaught literary text required by the Literature examination at the national level in the third grade. Since, in order to compose the interpretive commentary, one must follow a path of hermeneutic access to and "transaction" with the literary text, the research sheds light on other parameters at the same time. That is, it highlights how digital narrative enriches students' explicit or implicit interpretive dialogue, how it helps them to summarize the best interpretive version for their reading community, and ultimately qualitatively transforms their perceptions of the writing of the interpretive commentary, their perceptions of their subjectivity, of the teacher, and of the general climate of the classroom. A qualitative methodological approach was chosen for data collection and analysis. The dual use of the digital narrative both by the teacher, as a stimulus and introduction of new material, and by the students, as consolidation and application, was systematically observed by the teacher, which was complemented by the focused interview that followed, while her reflective diary served as a supplementary tool. The analysis of the resulting data demonstrates that digital storytelling as a transformative tool strongly confirms its characterization, as it expands the degree of understanding of textual meanings by the students involved, broadens their participation in the interpretive process, intensifies the formulation of interpretive versions textually justified and generally transforms their attitude towards the literature lesson.