The Syrian civil war, which began in 2011, has led to a substantial influx of refugees into Greece, posing significant challenges for the integration of Syrian refugee children into the country's educational and social systems. This study explores the historical context of Syrian immigration to Greece, the current situation of Syrian refugee children, and the theoretical frameworks for understanding their integration. Utilizing critical pedagogy as a foundational approach, the research examines how education can be leveraged as a tool for empowerment and social transformation for refugee children. The study employs quantitative methods to analyze the attitudes of Greek parents and teachers regarding the integration and rights of Syrian refugee children. Findings indicate a lack of awareness among parents about refugee children's rights and limited discussion on refugee issues within families, despite a generally positive attitude towards social integration. The research underscores the importance of inclusive educational practices, teacher training, and community engagement in fostering a supportive environment for Syrian refugee children in Greece.

Ο συριακός εμφύλιος πόλεμος, που ξεκίνησε το 2011, οδήγησε σε σημαντική εισροή προσφύγων στην Ελλάδα, θέτοντας σημαντικές προκλήσεις για την ένταξη των παιδιών από τη Συρία στα εκπαιδευτικά και κοινωνικά συστήματα της χώρας. Αυτή η μελέτη διερευνά το ιστορικό πλαίσιο της μετανάστευσης από τη Συρία στην Ελλάδα, την τρέχουσα κατάσταση των παιδιών από τη Συρία και τα θεωρητικά πλαίσια για την κατανόηση της ένταξής τους. Χρησιμοποιώντας την κριτική παιδαγωγική ως θεμελιώδη προσέγγιση, η έρευνα εξετάζει πώς η εκπαίδευση μπορεί να αξιοποιηθεί ως εργαλείο ενδυνάμωσης και κοινωνικού μετασχηματισμού για τα παιδιά προσφύγων. Η μελέτη χρησιμοποιεί ποσοτικές μεθόδους για την ανάλυση της στάσης των Ελλήνων γονέων και εκπαιδευτικών σχετικά με την ένταξη και τα δικαιώματα των παιδιών από τη Συρία. Τα ευρήματα υποδεικνύουν έλλειψη ευαισθητοποίησης των γονέων σχετικά με τα δικαιώματα των παιδιών προσφύγων και περιορισμένη συζήτηση για ζητήματα προσφύγων μέσα στις οικογένειες, παρά τη γενικά θετική στάση απέναντι στην κοινωνική ένταξη. Η έρευνα υπογραμμίζει τη σημασία των εκπαιδευτικών πρακτικών χωρίς αποκλεισμούς, της κατάρτισης των εκπαιδευτικών και της δέσμευσης της κοινότητας για την προώθηση ενός υποστηρικτικού περιβάλλοντος για τα παιδιά Σύριων προσφύγων στην Ελλάδα.