Οι συνεταιριστικές επιχειρήσεις έχουν αναγνωριστεί εδώ και πολύ καιρό για τις δεσμεύσεις τους στη βελτίωση της κοινότητας, την οικονομική βιωσιμότητα και τη βελτίωση των αποδεκτών προτύπων και αξιών. Ως αντίδραση στην εξελισσόμενη ροή και τις παγκόσμιες προκλήσεις, πολλές συνεταιριστικές επιχειρήσεις διερευνούν ακόμη και συνεργασίες ή συμπράξεις ως βασικό τρόπο για να επεκτείνουν την ανταγωνιστικότητα και την καταλληλόλητα τους. Οι συγχωνεύσεις, συνεργασίες ή οι κοινές επιχειρήσεις στον ίδιο τομέα παραγωγής ή αγοράς που δραστηριοποιούνται, είναι ουσιαστικά ο ορισμός της οριζόντιας ολοκλήρωσης. Αυτή η διπλωματική εξετάζει τα πιθανά αποτελέσματα, τις προκλήσεις και τους κινδύνους που αναπόφευκτα συνδέονται με τη διοίκηση των συνεταιρισμών που προσπαθούν να επιτύχουν ένα σύγχρονο μοντέλο οριζόντιας ολοκλήρωσης ρίχνοντας φως στη δυναμική που διαμορφώνει τη σκηνή των συνεταιρισμών στην ακμάζουσα οικονομία. 

Οι κυριότεροι παράμετροι της στηρίζονται σε ένα σύστημα που διερευνά τα πρότυπα της διοίκησης, τη φύση της ισόρροπης ολοκλήρωσης και τη διοικητική επίδρασή της στους συνεργάτες της. Υιοθετεί μια μεικτή μεθοδολογική προσέγγιση που συνδυάζει έρευνα και συνεντεύξεις από συνεταιριστικά σχήματα για να παράσχει μια σαφής κατανόηση της διοίκησης που εφαρμόζει μορφές οριζόντιας ολοκλήρωσης ( horizontal integration ). Τα ευρήματα της παρουσιάζουν την πολύπλευρη επιφάνεια της συνεργατικής διοίκησης. Η οριζόντια ολοκλήρωση προσφέρει ευκαιρίες, όπως είναι η ενίσχυση των δομών λήψης αποφάσεων, η προώθηση της συγκέντρωσης περιουσιακών στοιχείων, η επέκταση των εξουσιών και η πολυπλοκότητα των διοικήσεων. Επιπλέον παρουσιάζει μερικές προκλήσεις, όπως η συγκρουσιακή διεπαφή μεταξύ των ατόμων της, τα όρια επικοινωνίας, τα ζητήματα διοίκησης και ευθύνης και την νομική και διοικητική πολυπλοκότητα. Οι συνεταιριστικές επιχειρήσεις αυτές αντιμετωπίζουν διαφορετικούς κινδύνους που εκτείνονται από τις αδυναμίες τους που σχετίζονται με οικονομικά θέματα έως τα ζητήματα φήμης. 

Οι συνέπειες της ολοκλήρωσης υπογραμμίζουν τον επιβεβλημένο ρόλο των διοικητικών συστημάτων στη διαμόρφωση της συναινετικής διοίκησης και υπογραμμίζουν την ανάγκη για προσαρμοστικές και ευέλικτες προσεγγίσεις που ενισχύουν τα πρότυπα της συμμετοχής, ενώ παράλληλα τείνουν προς την ουσία της ολοκλήρωσης. 

Η συνεργασία των συνεταιρισμών αποτελεί δέσμευση για την επιτυχία της ολοκλήρωσης μεταξύ των συνεργατών, των διακυβερνώντων, των ακαδημαϊκών και της κοινωνίας. Παρέχει στους διοικούντες των συνεταιρισμών δεδομένα που μπορούν να αποφέρουν κερδοφορία,  να κατευθύνουν τη λήψη αποφάσεων, χαράζει την πολιτική που θα ακολουθηθεί γύρω από τα αποτελέσματα των διοικητικών επιλογών και προσφέρει μια ακαδημαϊκή κατανόηση της διοίκησης που εφαρμόζει μορφές οριζόντιας ολοκλήρωσης   σε έναν μεταβαλλόμενο κόσμο. Ως αποτέλεσμα, η διπλωματική αυτή χρησιμεύει ως μια ολοκληρωμένη επισκόπηση της συνεταιριστικής διακυβέρνησης και εμβαθύνει σε μια ενδελεχής ανάλυση για τα πιθανά αποτελέσματα, τις προκλήσεις και τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν οι συνεργαζόμενοι συνεταιρισμοί στο πλαίσιο συμφέροντος της οριζόντιας ολοκλήρωσης. Υπογραμμίζει τη σημασία των συνεργατικών αξιών και προτύπων στη διαμόρφωση δομών της διοίκησης και τη διασφάλιση της  διατηρησιμότητας των συνεταιρισμών σε μια ενεργητική παγκόσμια οικονομία.