Δημοσιογραφία, Κρίση, Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία, εναλλακτικά Μέσα Ενημέρωσης, Συνεταιρισμοί, Συνεταιριστικές αρχές, Δημοκρατική διακυβέρνηση, Διαδίκτυο
ΚΑΟΔΕ
1
38
18
Η Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία και η Δημοσιογραφία ακολουθούν, φαινομενικά, δύο εκ διαμέτρου αντίθετες κατευθύνσεις στηριζόμενες σε διαφορετικές πρακτικές και αξίες. Θεμελιωμένη πάνω στο κεφάλαιο- κι όχι σε συνεταιριστικές αξίες όπως η Κ.Αλ.Ο- η Δημοσιογραφία δοκιμάστηκε σκληρά από την έναρξη κιόλας της κρίσης (2008), καθώς υπό το βάρος της οικονομικής δυσπραγίας τους, πολλά από τα λεγόμενα παραδοσιακά Μέσα Ενημέρωσης εξωθήθηκαν στον τερματισμό της λειτουργίας τους και έκτοτε ένα τεράστιο ποσοστό δημοσιογράφων παρέμεινε άνεργο ή τέθηκε σε καθεστώς επισφάλειας. Μια μικρή μερίδα εκπροσώπων του Τύπου που βρέθηκαν στο επίκεντρο αυτών των δυσμενών εξελίξεων πορεύτηκαν συλλογικά, δημιουργώντας αυτοδιαχειριζόμενα δημοσιογραφικά σχήματα, τα οποία συνέβαλαν στον βιοπορισμό τους.
Παρότι όμως, οι τρέχουσες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες εξακολουθούν να διατηρούν την δημοσιογραφία σε ένα ανασφαλές περιβάλλον, οι δημοσιογράφοι φαίνεται να μην αναζητούν τους δεσμούς αλληλεγγύης και τις ευκαιρίες που προσφέρονται από το πεδίο της Κ.Αλ.Ο. Και καθότι δεν υπάρχουν επίσημα διατυπωμένα αίτια που να δικαιολογούν την στάση τους, η παρούσα εργασία διερευνά τις απόψεις τους για το πως αντιλαμβάνονται τα ζητήματα της Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας, φιλοδοξώντας να συνεισφέρουμε, έστω και στο ελάχιστο, στο σχηματισμό μιας πληρέστερης εικόνας για το πόσο έχουν επικοινωνήσει οι αξίες και οι αρχές της εντός του κλάδου, αλλά και κατά πόσο τα συνεταιριστικά μιντιακά σχήματα δύνανται να συμβάλουν στην ανασυγκρότηση του επικοινωνιακού τοπίου.
Για την επίτευξη του υπό διερεύνηση στόχου επιλέξαμε την ποσοτική προσέγγιση χρησιμοποιώντας ως βασικό εργαλείο το ερωτηματολόγιο, το οποίο απεστάλη σε επαγγελματίες δημοσιογράφους.
Στην πλειοψηφία τους οι συμμετέχοντες εμφανίζονται ιδιαίτερα θετικοί σε σχέση με την Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία, εντούτοις οι γνώσεις τους είναι περιορισμένες και από τις απαντήσεις τους διαφαίνεται έντονα το ζήτημα έλλειψης εκπαίδευσης και αποστασιοποίησης τους από το συνεταιριστικό ιδεώδες.
The Social and Solidarity Economy and Journalism follow, seemingly, two diametrically opposed directions based on different practices and values. Founded on capital - and not on cooperative values like K.Al.O - Journalism was tested hard from the very beginning of the crisis (2008), as under the weight of their economic hardship, many of the so-called traditional Media were pushed to the shutdown and since then a huge percentage of journalists have remained unemployed or placed in precarious status. A small number of members of the press who found themselves at the center of these adverse developments marched collectively, creating self-managed journalistic schemes, which contributed to their livelihoods.
However, although the current economic and social conditions still keep journalism in an insecure environment, journalists seem not to seek the bonds of solidarity and opportunities offered by the field of K.Al.O. And since there are no officially formulated reasons to justify their attitude, this paper explores their views on how they perceive the issues of the Social and Solidarity Economy, aspiring to contribute, even at the very least, to the formation of a more complete picture of how have communicated its values and principles within the industry, but also to what extent cooperative media schemes can contribute to the reconstruction of the communication landscape.
To achieve the objective under investigation we chose the quantitative approach using as a basic tool the questionnaire, which was sent to professional journalists.
The majority of the participants are particularly positive in relation to the Social and Solidarity Economy, however their knowledge is limited and their answers clearly show the issue of lack of education and their distance from the cooperative ideal
