The purpose of this small-scale case study is to investigate if any methods of critical and intercultural pedagogy are implemented within three different high schools of a small town in Greece, named Arta. By examining the opinions of five bilingual high school students about intercultural education, this study aspires to indicate how those students perceive intercultural and critical education regarding the teaching methods, the institutional settings of Greek formal schooling, the Greek textbooks, and the school curriculum. Afterwards, a connection between cultural education and critical pedagogy will be created, in order to conclude if those educational conditions meet the needs of multicultural population, nowadays. In order to respond to the aim of the study by examining if any practices of critical pedagogy are implemented within Greek schooling and eventually for answering to the research’s questions regarding the opinions of the participants for the existing educational strategies and the practical implementation of critical pedagogy within those certain educational settings, the researcher collected her data through a qualitative research methodology, based on semi-structured interviews with five bilingual students who attend formal education within three different high schools of Arta. By interviewing those children, aspired to investigate how pupils from diverse cultural backgrounds perceive the existing educational methods, if that kind of education keeps up with the realistic needs of the citizens nowadays and if school supports reciprocal cultural exchanges, inclusivity, and diversity. The findings indicate that, regarding secondary education, the educational approaches, the school textbooks and the analytical curriculum are oriented mostly on traditional perceptions and methods related to standardized tests and assessment by leaving little room on emancipatory practices such as critical thinking skills, alternative teaching-learning procedures and culturally responsive environments.

Στόχος της συγκεκριμένης έρευνας πεδίου είναι να εξετάσει αν εφαρμόζονται μέθοδοι διαπολιτισμικής εκπαίδευσης και κριτικής παιδαγωγικής σε τρία διαφορετικά λύκεια σε μια μικρή πόλη της Ελλάδας, την Άρτα. Εξετάζοντας τις γνώμες πέντε δίγλωσσων μαθητών λυκείου, σχετικά με τη διαπολιτισμική εκπαίδευση, η έρευνα αυτή φιλοδοξεί να καταδείξει πως αυτοί οι μαθητές αντιλαμβάνονται την διαπολιτισμική εκπαίδευση και την κριτική παιδαγωγική, μέσα από τις διδακτικές μεθόδους, το θεσμό του ελληνικού σχολείου, τα σχολικά εγχειρίδια και το αναλυτικό πρόγραμμα. Έπειτα, στοχεύει να δημιουργήσει σύνδεση μεταξύ της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης και της κριτικής παιδαγωγικής, προκειμένου να εξεταστεί αν οι συγκεκριμένες εκπαιδευτικές συνθήκες ανταποκρίνονται στις ανάγκες ενός πολυπολιτισμικού πληθυσμού, στις μέρες μας. Προκειμένου να απαντηθεί το βασικό ερώτημα σχετικά με το αν εφαρμόζονται διδακτικές πρακτικές κριτικής παιδαγωγικής στο ελληνικό σχολείο, και μετέπειτα να απαντηθούν οι ερευνητικές ερωτήσεις σχετικά με τις αντιλήψεις που έχουν οι συμμετέχοντες για τις διδακτικές μεθόδους που χρησιμοποιούν οι καθηγητές τους, καθώς επίσης για το αν θεωρούν εφικτή την εφαρμογή μια κριτικής παιδαγωγικής προσέγγισης στις υφιστάμενες σχολικές συνθήκες, η ερευνήτρια συνέλεξε τα δεδομένα της χρησιμοποιώντας ποιοτική μεθοδολογία, βασισμένη σε ημιδομημένες συνεντεύξεις με πέντε δίγλωσσους μαθητές που φοιτούν σε δημόσια σχολεία τυπικής εκπαίδευσης, σε τρία διαφορετικά λύκεια της Άρτας. Κάνοντας συνεντεύξεις με αυτά τα παιδιά η ερευνήτρια φιλοδοξεί να ανακαλύψει πως οι μαθητές από διαφορετικά πολιτισμικά περιβάλλοντα αντιλαμβάνονται τις υπάρχουσες εκπαιδευτικές μεθόδους, πως το υπάρχον εκπαιδευτικό μοντέλο ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες των μαθητών στην ελληνική κοινωνία, καθώς επίσης αν ο θεσμός του σχολείου υποστηρίζει τις πολιτισμικές ανταλλαγές, την συμπερίληψη και την διαφορετικότητα.

Ωστόσο, τα ευρήματα ανέδειξαν ότι στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση οι εκπαιδευτικές πρακτικές, τα σχολικά βιβλία και το αναλυτικό σχολικό πρόγραμμα είναι κυρίως προσανατολισμένα σε παραδοσιακές αντιλήψεις και πρακτικές, που σχετίζονται με εξεταστικές διαδικασίες και αξιολογήσεις, αφήνοντας με αυτόν τον τρόπο μικρό περιθώριο για την πραγματοποίηση πραγματικά χειραφετητικών πρακτικών, όπως είναι η καλλιέργεια της κριτικής σκέψης, η υιοθέτηση εναλλακτικών μεθόδων διδασκαλίας και εκμάθησης, καθώς επίσης η δημιουργία πολιτισμικά ανταποκρινόμενων περιβαλλόντων.