La diversité des élèves est de plus en plus marquée dans les classes de français langue étrangère et la mise en œuvre des pratiques artistiques semble être pour l'enseignant un outil pédagogique qui pourrait impliquer tous les élèves, valorisant leur personnalité, leur histoire, leurs expériences, leur culture, bref, leur singularité.

L'objectif de cette recherche est de comprendre les représentations des enseignants vis-à-vis des pratiques artistiques afin de constater si les enseignants les mettent en œuvre pour impliquer tous les élèves dans le processus d'enseignement/apprentissage du français, répondant aux défis de la diversité des classes. Par ailleurs, notre objectif est de voir s'ils mettent en œuvre ces pratiques à travers le prisme des principes de la didactique de l'appropriation. 

À cette fin, nous avons effectué une recherche qualitative pour recueillir et analyser les données issues d'entretiens effectués auprès de six enseignants de français. Selon les enseignants interrogés, les pratiques artistiques auxquelles ils ont recours s'appuient plus sur un projet cognitif et communicatif que sur un projet appropriatif qui valoriserait la singularité de chaque apprenant. 

Η ποικιλομορφία των μαθητών είναι όλο και περισσότερο εμφανής στις τάξεις των Γαλλικών ως ξένης γλώσσας και η εφαρμογή καλλιτεχνικών πρακτικών φαίνεται να είναι για τον εκπαιδευτικό ένα εκπαιδευτικό εργαλείο που θα εμπλέξει όλους τους μαθήτες, αξιοποιώντας την προσωπικότητας τους, την ιστορία τους, τις εμπειρίες τους, την κουλτούρα τους, εν ολίγοις, τη μοναδικότητα τους.

Στόχος αυτής της έρευνας είναι να κατανοήσουμε τις αναπαραστάσεις των εκπαιδευτικών σχετικά με τις καλλιτεχνικές πρακτικές ώστε να διαπιστώσουμε εάν τις  εφαρμόζουν στην τάξη τους προκειμέμου να εμπλέξουν όλους τους μαθητές στη διαδικασία διδασκαλίας/εκμάθησης των Γαλλικών, ανταποκρινόμενοι στις προκλήσεις της ποικιλομορφίας των τάξεων. Επιπλέον, στόχος μας είναι να δούμε αν εφαρμόζονται οι εν λόγω πρακτικές υπό το πρίσμα των αρχών της διδακτικής που στοχεύει στην οικειοποίηση της ξένης γλώσσας.

Για το σκοπό αυτό, πραγματοποιήσαμε ποιοτική έρευνα προκειμένου να συλλέξουμε και να αναλύσουμε δεδομένα που προέκυψαν από συνεντεύξεις με έξι καθηγητές Γαλλικών. Σύμφωνα με τους συνεντευξιαζόμενους εκπαιδευτικούς, οι καλλιτεχνικές πρακτικές που εφαρμόζουν στοχεύουν περισσότερο στην ανάπτυξη γνωστικών και επικοινωνιακών δεξιοτήτων και λιγότερο στην οικειοποίηση της ξένης γλώσσας και την ανάδειξη της μοναδικότητας του κάθε μαθητή.