Η παρούσα διπλωματική εργασία επικεντρώνεται στη μελέτη των αναφορικών προτάσεων στη Νέα Ελληνική Γλώσσα. Στόχος της είναι η ολοκληρωμένη και πληρέστερη περιγραφή των αναφορικών προτάσεων κατά τη διδασκαλία τους στο μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας στη Γ' τάξη Γυμνασίου. Ειδικότερα, με βάση τη βιβλιογραφική επισκόπηση των περιγραφικών Γραμματικών της Ελληνικής Γλώσσας και των σύγχρονων γλωσσολογικών μελετών παρουσιάζεται ο τρόπος εισαγωγής των αναφορικών προτάσεων και ο συντακτικός τους ρόλος. Επισημαίνεται η συμπληρωματική κατανομή των που και ο οποίος δίνοντας διαφορετικό ύφος στον προφορικό και γραπτό λόγο. Γίνεται λόγος για τις περιοριστικές και μη περιοριστικές αναφορικές προτάσεις, για τη χρήση των προθετικών φράσεων στη θέση του που προκειμένου να αποφεύγονται τυχόν παρερμηνείες, καθώς και για την παρουσία/απουσία κλιτικών. Μια ιδιαίτερη κατηγορία των αναφορικών προτάσεων, την οποία πραγματεύεται η εργασία, αποτελούν οι ελεύθερες αναφορικές προτάσεις – ονοματικές και επιρρηματικές – οι οποίες χαρακτηρίζονται από αοριστία και εξαρτώνται από ρήμα. Περαιτέρω, επιχειρείται η ακριβής καταγραφή των αναφορικών προτάσεων στα σχολικά εγχειρίδια του μαθήματος της Νεοελληνικής Γλώσσας της Γ' τάξης Γυμνασίου, ώστε να αξιολογηθεί η περιγραφική τους επάρκεια. Οι περιγραφικές ελλείψεις και ανεπάρκειες που εντοπίζονται αντιμετωπίζονται με τη διδακτική πρόταση που περιγράφεται, στην οποία αξιοποιούνται τα συμπεράσματα από τις θεωρητικές-περιγραφικές προσεγγίσεις. Απώτερος σκοπός είναι η πλήρης και ολοκληρωμένη περιγραφή των αναφορικών προτάσεων προκειμένου οι μαθητές και οι μαθήτριες να διευρύνουν τους μαθησιακούς τους ορίζοντες και να γίνουν ικανοί χρήστες της ελληνικής γλώσσας.

This thesis focuses on the study of relative clauses in Modern Greek. Its main aim is the comprehensive and complete description of relative clauses in their teaching in the Modern Greek Language course in the 3rd grade of Secondary School. In particular, through the bibliographic overview of the descriptive Grammars of Greek and the modern linguistic studies, the way of introducing relative clauses and their syntactic role is presented. The complementary distribution of pou and o opoios is pointed out, which gives a different style to the spoken and written language. There is reference to restrictive and non-restrictive relative clauses, the use of prepositional phrases instead of pou in order to avoid any misunderstandings, as well as the presence/absence of clitics. A special category of relative clauses, which the paper deals with, is the free relative clauses – nominal and adverbial – which are characterized by indefiniteness and depend on a verb. Furthermore, an attempt is being made to accurately record relative clauses in Modern Greek Language coursebooks of the 3rd grade of Secondary School in order to evaluate their descriptive adequacy. The descriptive deficiencies and inadequacies, which are traced, are treated by the teaching proposal described, in which the conclusions from the theoretical-descriptive approaches are utilized. The ultimate goal is a complete description of the relative clauses in order for the students to broaden their learning horizons and become competent users of Greek.