Πρόταση έκδοσης του θεατρικού έργου Ο Οθέλλος ξαναγυρίζει του Ν. Καζαντζάκη

Editorial suggestion for the acting play Othello returns, of Nikos Kazantzakis (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. ΣΤΥΛΙΑΝΗ ΠΙΘΑΡΟΥΛΙΟΥ
  3. Δημιουργική Γραφή (ΔΓΡ)
  4. 17 Φεβρουαρίου 2024
  5. Ελληνικά
  6. 178
  7. Ν. Μαθιουδάκης
  8. Παναγοπούλου Ιωάννα | Καλογήρου Γεωργία (Τζίνα)
  9. Καζαντζάκης | Οθέλλος | μεταμοντερνισμός | μεταθέατρο | κωμωδία | Kazantzakis | Othello | metatheatric comedy | Postmodernism
  10. ΜΠΣ Δημιουργική Γραφή/ΔΓΡ54
  11. 55
  12. 9
  13. Περιλαμβάνει κείμενο
    • Ο Νίκος Καζαντζάκης ασχολήθηκε με τη δραματουργία σε όλη τη διάρκεια της ζωής του, αλλά η θεατρική κριτική ήταν σε μεγάλο μέρος αρνητική απέναντί του, τάση που τείνει να επανεξεταστεί από τους μελετητές. Στο πλούσιο θεατρικό έργο του υπάρχει μόνο μία κωμωδία, Ο Οθέλλος ξαναγυρίζει. Το κείμενό της δημοσιεύτηκε από τη Νέα Εστία το 1962, αλλά έχει παρασταθεί ελάχιστες φορές στο κοινό. Ωστόσο η κωμωδία αυτή είναι το κατεξοχήν μοντερνιστικό έργο του. Ο συγγραφέας, αναμειγνύοντας σε μοντερνιστικό πλαίσιο «πραγματικότητα» και φαντασία και χρησιμοποιώντας την ειρωνεία, δημιουργεί ένα κείμενο με δύο επίπεδα, ποικίλες τοποθετήσεις και αυτοαναιρέσεις· τέτοιες, που κατορθώνουν να εξαπατήσουν το θεατή, και δεν του επιτρέπουν να διακρίνει την πραγματικότητα της κωμωδίας από τη μη πραγματικότητα, ακόμα και μετά από πολλαπλές αναγνώσεις ή την παράστασή της. Όσον αφορά το θέμα του έργου, το κείμενο σχολιάζει τη θεατρική πραγματικότητα του καιρού του και όλα τα επιμέρους θέματα που την απαρτίζουν, θέλοντας να καταθέσει τους προβληματισμούς του δημιουργού του πάνω στην αναγέννηση της τραγωδίας και του μεσοπολεμικού θεάτρου. Ανακινεί συγκρούσεις που αφορούν το ρόλο του θεάτρου στην κοινωνική ζωή, το ρόλο του σκηνοθέτη, του ηθοποιού, την επιλογή της θεματολογίας, την σωματοποίηση της εκφοράς της τραγωδίας, και ταυτόχρονα διοχετεύει την δική του κοσμοθεωρία την επηρεασμένη βαθιά από τον νιτσεϊσμό: ο άνθρωπος, πέρα από κάθε ηθική, οφείλει να φτάσει στα άκρα τον εαυτό του, χωρίς υπαναχωρήσεις. Η μελέτη της κωμωδίας αποκαλύπτει ότι υπάρχουν βάσιμα στοιχεία ώστε να διερευνηθεί το κείμενό της ως καμπή στο λογοτεχνικό εργαστήριο του Καζαντζάκη, καθώς υπάρχουν μέσα της πρόδρομα στοιχεία μεταγενέστερων λογοτεχνικών τάσεων (μεταμοντερνισμού και αποδομισμού) συνδυαζόμενα με προηγούμενες επιρροές λογοτεχνικών ρευμάτων. Για να συνεισφέρουμε στην έρευνα αυτή, προτείνουμε μια έκδοση της κωμωδίας Ο Οθέλλος ξαναγυρίζει, η οποία διατηρεί αρκετά από τα μορφολογικά στοιχεία της γλώσσας του Καζαντζάκη και μεταφέρει άλλα στην τρέχουσα νεοελληνική μορφή τους.

    • Nikos Kazantzakis employed dramaturgy throughout his work, but the theatrical criticism was largely negative towards him, a trend that has tended to be reconsidered by the scholars. In his rich theatrical oeuvre there is only one comedy, Οthello returns. The text was published by Nea Estia in 1962 and has only been presented to the theater audience. However, we suggest that this comedy is Kazantzakis' par excellence modernist work. The author, mixing in a modernist context "reality" and fantasy, using irony, creates a text with two levels, and a variety of positionality and self-contradictions, in such a way that they manage to deceive the viewer, not allowing him to distinguish the reality from the non-reality in the comedy context, even after multiple readings or its performance. In terms of subject matter, the text comments on the theatrical reality of its time and all the individual issues that make it up, aiming to present its author's reflections on the renaissance of tragedy and the interwar theatre. He hightlights the conflicts around the role of theater in social life, the role of the director, the actor, the choice of subject matter, the embodiment of the expression of tragedy, and at the same time channels into the play his own worldview deeply influenced by Nietzscheanism: man, beyond all morality, must push himself to the limit, without retreat. The study of the comedy reveals that there are valid elements to explore the text as a turning point in Kazantzakis' artistic development, as there are precursors of later literary trends (postmodernism and deconstructionism) with influences of earlier literary currents. Contribute to this research, we suggest a version of the comedy Othello Returns, which retains several of the morphological elements of Kazantzakis' language and transfers others to their current modern Greek form.

  14. Hellenic Open University
  15. Αναφορά Δημιουργού 4.0 Διεθνές