ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Παρ’ όλες τις μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί τις τελευταίες δεκαετίες, εξακολουθεί να παραμένει προβληματική η σχέση ανάμεσα στην αυτοβιογραφία  και στα υπόλοιπα είδη πεζογραφίας, κυρίως στο μυθιστόρημα.  Στην εποχή μας έχει δημοσιευτεί ένας μεγάλος αριθμός μυθιστορημάτων που δεν θεωρείται εύκολη η διάκρισή τους από τις καθαυτό αυτοβιογραφίες, εξαιτίας της ύπαρξης έντονων αυτοβιογραφικών στοιχείων μέσα τους.  Επίσης, υποστηρίζεται ότι σαφής είναι η χρήση πολλών τεχνικών και δομών του μυθιστορήματος από την αυτοβιογραφία.  Στην Ελλάδα λίγοι συγγραφείς ασχολήθηκαν με την αυτοβιογραφία ως λογοτεχνικό είδος γραφής.   Ανάμεσά τους η πολύ γνωστή κι αγαπημένη Άλκη Ζέη της οποίας το έργο μελετήσαμε στην παρούσα εργασία προκειμένου να κατανοηθεί η σχέση αυτοβιογραφίας και μυθιστορήματος. Στα περισσότερα έργα της παρουσιάζονται νεότερα και σύγχρονα ιστορικά γεγονότα, προσωπικά βιώματα και κοινωνικά ζητήματα, τα οποία αποτελούν τους πιο σημαντικούς άξονες του πεζογραφικού της έργου, είτε αφορά ενηλίκους είτε εφήβους. Οι συγκεκριμένες θεματικές κατατίθενται σε λογοτεχνικό πλαίσιο με μία επιμελημένη και πολυεπίπεδη γραφή (λογοτεχνική αυτοβιογραφία), η οποία ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις και προσδοκίες όλου του αναγνωστικού της κοινού.  Σκοπός μας ήταν να ανακαλύψουμε τους τρόπους με τους οποίους αποτυπώνει η συγγραφέας τα στοιχεία του  αυτοβιογραφικού λόγου στα έργα της.   Με βάση αυτά τα στοιχεία, μελετήθηκε και αξιολογήθηκε ο αυτοβιογραφικός χαρακτήρας των έργων της, δίνοντας έμφαση στο περιεχόμενο κάποιων από τα πιο σημαντικά. Γιατί υπάρχουν μυθιστορήματά της όπου συνδυάζονται, με μεγάλη αληθοφάνεια, ιστορικά γεγονότα και πραγματικά πρόσωπα με πρόσωπα φανταστικά και επινοημένα και άλλα έργα της όπου η συγγραφέας μας δίνει μια  ξεκάθαρη αυτοβιογραφία.  Μια αυτοβιογραφία που κινείται σε δυο άξονες: από τη μια στην ανασύσταση μιας σειράς ιστορικών γεγονότων που αφορούν στις ζωές των προσώπων του στενού οικογενειακού και φιλικού της περιβάλλοντος και από την άλλη στον αναστοχασμό της προσωπικής πνευματικής της περιπέτειας κάτι που αποτελεί το καινούριο στοιχείο στο έργο της.

ABSTRACT

Despite all the studies that have been carried out in the last decades, the relationship that develops between autobiography and the other genres of prose writing, primarily the novel, remains problematic. A large number of novels have been published in our times that are not considered easy to distinguish from autobiographies proper, due to the presence of strong autobiographical elements.  It is also argued that there is a clear use of many of the techniques and structures of the novel by the autobiography. Not so many Greek writers have cultivated the genre of Literal autobiography, but among them we can distinguish the most beloved and popular writer ALKI ZEI.  In order to understand the relationship between autobiography and novel in this paper, the focus is on her works.  Most of them present recent and contemporary historical events, personal experiences and social issues, which are the most important aspects of her prose work, whether it concerns adults or adolescents. These themes are set in a literary context with a thoughtful and layered writing (Literal autobiography), while meeting the demands and expectations of her entire readership.  Based on these elements, the purpose of this paper is to study and evaluate the autobiographical character of her works, focusing on the content of some of her most important works. Because in some of her novels she combines historic facts and real persons with fiction but in such a way that they seem completely real.  And also there are other works where she writes a clear autobiography. An autobiography that primarily reconstitutes a sequence of historic facts about her family and friends but at the same time it provokes a recall of her personal intellectual adventure which makes for the novelty of her works.