Η παρούσα διπλωματική εργασία διερευνά εάν και με ποιους τρόπους οι πολύγλωσσοι
μαθητές/μαθήτριες στο νηπιαγωγείο αναπτύσσουν ή/και ενισχύουν κάποιες δεξιότητες στην ελληνική γλώσσα αλλά και στις πρώτες τους γλώσσες, μέσω του θεατρικού παιχνιδιού και της δραματοποίησης. Η έρευνα αντλεί από το θεωρητικό πλαίσιο της πολυγλωσσίας που υπογραμμίζει πως δεν δίνεται ισάξια βαρύτητα στην εκπαίδευση των παιδιών στις πρώτες τους γλώσσες και της αξιοποίησής τους στην τάξη ώστε να ενδυναμωθεί και η ελληνική γλώσσα, καθώς και από τη δραματοποίηση και το θεατρικό παιχνίδι που έρχονται ως χρήσιμα εργαλεία στα χέρια του/της εκπαιδευτικού με σκοπό την ενίσχυση όλου του γλωσσικού ρεπερτορίου των μαθητών/ μαθητριών. Παράλληλα, αξιοποιεί προηγούμενες μελέτες που εφάρμοσαν θεατρικές πρακτικές για την ενθάρρυνση της πολυγλωσσίας των μαθητών/ μαθητριών (Βίτσου, 2015; Μάγος & Πολίτη, 2008) οι οποίες έδειξαν πως μέσα από τέτοιου είδους ευχάριστες διαδικασίες για τα παιδιά, μπορεί να επιτευχθεί η ενίσχυση των πρώτων γλωσσών των παιδιών, της γλώσσας της χώρας υποδοχής, αλλά και η ευαισθητοποίηση στη διαφορετικότητα.
Για την παρουσιαζόμενη μελέτη υιοθετήθηκε η μελέτη περίπτωσης σε ένα σχολείο όπου ο μισός μαθητικός πληθυσμός αποτελείται από πολύγλωσσους μαθητές/μαθήτριες με
μεταναστευτικό υπόβαθρο προσφέροντας πλήθος πολυπολιτισμικών στοιχείων στην
σχολική καθημερινότητα. Μέσα από καθημερινή παρατήρηση, τη συχνή καταγραφή
ημερολογίου για τις δραματοποιήσεις και τα θεατρικά παιχνίδια που πραγματοποιήθηκαν,
καθώς και μια ομάδα εστίασης συλλέχθηκαν τα δεδομένα, τα οποία στη συνέχεια
αναλύθηκαν υιοθετώντας τη θεματική ανάλυση (Τσιώλης, 2018).
Τα συμπεράσματα έδειξαν ότι η επαφή των παιδιών με τις θεατρικές πρακτικές της
δραματοποίησης και του θεατρικού παιχνιδιού δημιούργησαν έναν χώρο ενίσχυσης της
επικοινωνίας τους με τους συμμαθητές/συμμαθήτριες και με τις εκπαιδευτικούς μέσα από τη χρήση της ελληνικής γλώσσας χρήσης, καθώς και εμφάνισης των πρώτων γλωσσών τους που ήταν αόρατες. Οι θεατρικές πρακτικές σε συνδυασμό με την εκπαιδευτικό που θέλησε να δώσει μια περισσότερο εναλλακτική κατεύθυνση στην εκπαιδευτική διαδικασία, αποτέλεσαν έναυσμα για μια πιο συμπεριληπτική εκπαίδευση στο πλαίσιο της τάξης.

This thesis focuses on whether and in what ways multilingual students in kindergarten
develop and/or strengthen some skills in the Greek language and their first languages,
through theatrical play and dramatization. The research draws from the theoretical
framework of multilingualism which highlights that equal importance is not given to the
education of children in their first languages and their use in the classroom to strengthen the
Greek language, as well as from the dramatization and theatrical play that come as useful tools in the hands of a teacher to strengthen students’ entire linguistic repertoire.
At the same time, it builds on previous studies that applied theatrical practices to encourage students’ multilingualism (Vitsou, 2015; Magos & Politis, 2008) which showed that through
such pleasant processes for children, the strengthening of the first languages of the children, the language of the host country, but also the awareness of diversity can be achieved. We adopted a case study in a school where half of the students are multilingual with an immigrant background, offering a multitude of multicultural elements in everyday school life. Through daily observation, frequent diary recording of the dramatizations and theatrical plays that took place, as well as a focus group, data were collected, which were then analyzed adopting the thematic analysis (Tsiolis, 2018).
The conclusions showed that the children's contact with the theatrical practices of
dramatization and theatrical play create a space to strengthen their communication with their classmates and teachers through the use of the Greek language as well as made their first languages visible. The theatrical practices, combined with a teacher who wanted to give a more alternative direction to the educational process, were a trigger for a more inclusive education in the classroom.