Η μνήμη της δεκαετίας του 1940 προκαλεί έντονη κοινωνική πόλωση και εργαλειοποιείται πολιτικά σε έναν «πόλεμο» της μνήμης και των ταυτοτήτων, που επεκτείνεται στον ψηφιακό κόσμο του σήμερα μέσω των ψηφιακών κοινωνικών δικτύων. Σκοπός του παρόντος πονήματος αποτέλεσε η εξέταση των χαρακτηριστικών Ψηφιακής Δημόσιας Ιστορίας που εγκολπώνονται στη σύγχρονη ιστορική κουλτούρα σε σχέση με τον ελληνικό εμφύλιο πόλεμο στο πλαίσιο των ελληνικών και μη βίντεο και shorts της διαδικτυακής πλατφόρμας YouTube. Ως επιμέρους στόχοι ορίστηκαν η ανάδειξη των κυρίαρχων αφηγημάτων του Εμφυλίου, των πιο δημοφιλών θεματικών του, της περιοδολόγησής του, των ειδών ιστορίας που απασχολούν περισσότερο δημιουργούς και χρήστες και τέλος, ποια εργαλεία παρουσίασης ιστορικών πληροφοριών κατέστησαν τα βίντεο και τα shorts επιτυχημένα. Συνολικά μελετήθηκαν 16 βίντεο και 4 shorts από το ελληνικό YouTube και 9 βίντεο και 5 shorts από το μη ελληνόφωνο. Αναδείχθηκε πως στην ελληνική ψηφιακή δημόσια σφαίρα του YouTube κυριαρχεί η αντικομμουνιστική οπτική, το φιλομοναρχικό αφήγημα, η κουλτούρα του διχασμού και της τρομοκρατίας με σκοπό κάθε πλευράς να αποτελεί η δαιμονοποίηση του «άλλου». Τα μέσα παρουσίασης ιστορικής πληροφορίας των Ελλήνων δημιουργών ανέδειξαν ένα παρελθόν βαθιά «ενεστωτοποιημένο», με τη δημοτικότητα των καναλιών να εξαρτάται κυρίως από το βαθμό επιτυχίας της «κωδικοποίησης» των ιστορικών νοημάτων σε σύγχρονη «διαδικτυακή γλώσσα» και εικόνα, αλλά και από την επιτυχή εφαρμογή «ιομορφικών» πρακτικών. Στο μη ελληνόφωνο YouTube αναδείχθηκε πως ο ελληνικός εμφύλιος τοποθετείται σε ένα ψυχροπολεμικό πλαίσιο, με τον βρετανικό ιμπεριαλισμό και την επεμβατικότητα των ΗΠΑ να τονίζονται. Οι ενεστωτοποιημένες εικόνες που κυριαρχούν επεκτείνουν το παρόν στο παρελθόν και η επιτυχία των καναλιών φάνηκε ότι εξαρτάται από την οπτικοποίηση του παρελθόντος με σύγχρονα εργαλεία, ικανά να «συρρικνώνουν» τον ιστορικό χρόνο, ώστε τα νοήματα να απλοποιούνται και να διαδίδονται ευκολά. Ως βασικός σκοπός των βίντεο-shorts συνολικά αναδείχθηκε η έκλυση θυμικής ενέργειας από την πλευρά των χρηστών που παρακολουθούν το περιεχόμενο.

The memory of the 1940s causes intense social polarization and is politically instrumentalized in a "war" of memory and identities, which extends into today's digital world through digital social networks. The purpose of this research was to examine the characteristics of Digital Public History that are embedded in modern historical culture concerning the Greek Civil War in the context of Greek and non-Greek videos and shorts on YouTube online platform. The sub-objectives were to highlight the dominant narratives of the Civil War, its most popular topics, its periodization, the types of history that concern mostly creators and users, and finally, which historical information presentation tools made the videos and shorts successful. A total of 16 videos and 4 shorts from the Greek YouTube and 9 videos and 5 shorts from the non-Greek YouTube were studied. It turned out that the Greek digital public sphere of YouTube is dominated by the anti-communist point of view, the pro-monarchist narrative, the culture of division and terrorism with the aim of each side being the demonization of the "opponent". The Greek creators’ means of presenting historical information highlighted an ever “present” past, with the popularity of the channels depending mainly on the degree of success of the “encoding” of the historical meanings in modern “online language" and image, but also on the successful application of “viral” (iomorphic) practices. On the non-Greek YouTube it was proven that the Greek Civil War is being studied in a Cold War context, with British imperialism and US interventionism being the main focus. Images that depict an ever present past dominate the narration of the Greek Civil War and extend the present into the past. The success of the channels appeared to depend on visualizing the past with modern tools capable of "shrinking" historical time so that historical meanings are simplified and easily disseminated. The release of “emotional energy” on behalf of the users watching the content emerged as the main purpose of the video-shorts in both Greek and non-Greek YouTube.