Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι  η διερεύνηση της έννοιας του χρόνου, του τρόπου διαχείρισης και  κατανόησης της έννοιας από τα παιδιά προσχολικής αγωγής και της βέλτιστης διδασκαλίας του στο πλαίσιο των νέων προγραμμάτων σπουδών. Για τον σκοπό αυτό επιλέχθηκε η ψηφιοποίηση των μη εικονογραφημένων βιβλίων της Λότι Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου, «Ιστορίες με τους Δώδεκα μήνες», έτσι ώστε να γίνουν ενδιαφέροντα και ελκυστικά για τα παιδιά και να χρησιμοποιηθούν ως εργαλείο στη διδασκαλία του χρόνου στο νηπιαγωγείο.

Στο πρώτο μέρος της εργασίας, το θεωρητικό, πραγματοποιείται βιβλιογραφική ανασκόπηση των βασικών όρων της αφήγησης, της ψηφιακής αφήγησης και της μέτρησης του χρόνου. Ακόμη, γίνεται αναφορά στον τρόπο μάθησης των παιδιών και στον τρόπο αντίληψης του χρόνου. Επιπλέον, γίνεται αναφορά στα προγράμματα σπουδών του νηπιαγωγείου και της σύνδεσης τους με τις χρονικές έννοιες.

Στο πρώτο και δεύτερο κεφάλαιο του θεωρητικού μέρους ορίζονται οι έννοιες αφήγηση και ψηφιακή αφήγηση και γίνεται αναφορά στη διαδρομή τους στον χρόνο. Ακόμη, πραγματεύεται το θέμα της ψηφιακής αφήγησης ως μέθοδο διδασκαλίας αλλά και τα πλεονεκτήματα ή μειονεκτήματα που έχει στην εκπαίδευση.

Στη συνέχεια, στο τρίτο κεφάλαιο, η εργασία πραγματεύεται τις δεξιότητες του 21^ου αιώνα. Οι δεξιότητες αυτές είναι δεξιότητες μάθησης, ζωής, κοινωνικές δεξιότητες και δεξιότητες αλφαβητισμού στις οποίες περιλαμβάνεται και ο τεχνολογικός αλφαβητισμός που συνδέεται με την ψηφιακή αφήγηση.

Στο τέταρτο κεφάλαιο γίνεται βιβλιογραφική ανασκόπηση του χρόνου στη ζωή μας και αναφέρονται μελέτες για την αντίληψη του χρόνου από τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας.

Στο πέμπτο κεφάλαιο γίνεται αναφορά  στην παιδαγωγική πράξη όπως προτείνεται από τα προγράμματα σπουδών του νηπιαγωγείου καθώς και στη σύνδεση αυτών με την ψηφιακή αφήγηση και τις χρονικές έννοιες.

Ακολουθεί το δημιουργικό μέρος της παρούσας διπλωματικής εργασίας, το οποίο περιλαμβάνει την ψηφιοποίηση των μη εικονογραφημένων ιστοριών της Λότι Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου, «Ιστορίες με τους Δώδεκα μήνες». Η προσπάθεια αυτή πραγματοποιείται ώστε να γίνουν οι ιστορίες πιο ελκυστικές και ενδιαφέροντες για τα σύγχρονα παιδιά που η εικόνα και η τεχνολογία παίζουν σημαντικό ρόλο για αυτά. Μέσω της αφήγησης των ιστοριών αυτών, τα παιδιά συνδέουν τον μήνα και την εποχή με την πραγματική τους ζωή και οδηγούνται στην κατάκτηση της γνώσης, γιατί έρχονται σε επαφή με τα γεγονότα, ήθη, έθιμα, γιορτές, παροιμίες και καιρικά φαινόμενα του κάθε μήνα. Από την ψηφιοποίηση των ιστοριών και τη χρήση τους στην παιδαγωγική διαδικασία προέκυψε η δημιουργία ψηφιακής ιστορίας για τον Γενάρη από τα παιδιά.

The aim of this thesis is to investigate the concept of time, the way of managing and understanding the concept by preschool children and the optimal teaching of time in the context of the new curricula. For this purpose, the digitization of the non-illustrated books of Loti Petrovits-Androutsopoulou, "The Twelve Months", was chosen in order to make them interesting and attractive for children and to use them as a tool in the teaching of time in kindergarten.

In the first part of the paper, the theoretical part, a literature review of the basic terms of storytelling, digital storytelling and time measurement is carried out. Furthermore, the way children learn and how they perceive time is discussed. In addition, reference is made to the kindergarten curricula and their connection to time concepts.

In the first and second chapters of the theoretical part, the concepts of narrative and digital narrative are defined and reference is made to their path in time. Furthermore, the topic of digital storytelling as a teaching method and the advantages or disadvantages it has in education is discussed.

Then, in the third chapter, the paper discusses 21st century skills. These skills are learning skills, life skills, social skills and literacy skills which include technological literacy related to digital storytelling.

In the fourth chapter, a literature review of time in our lives is presented and studies on the perception of time by preschool children are mentioned.

Chapter five discusses pedagogical practice as suggested by kindergarten curricula and the connection between these and digital storytelling and time concepts.

This is followed by the creative part of this thesis, which includes the digitization of the non-illustrated stories of Loti-Petrovic Androutsopoulou's " The Twelve Months of Time". This effort is carried out in order to make the stories more attractive and interesting for modern children, where images and technology play an important role for them. Through the telling of these stories, children connect the month and season with their real life and are led to the acquisition of knowledge, because they come into contact with the events, customs, traditions, festivals, proverbs and weather phenomena of each month. The digitization of the stories and their use in the pedagogical process resulted in the creation of a digital story for January by the children.