Αναζητώντας τη "φθαρμένη ταυτότητα" στους ήρωες της τριλογίας Χαμένα Κορμιά του Πέτρου Πικρού

Seeking the “worn - out identity” in the heroes of the trilogy Lost Bodies by Petros Pikros (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. ΕΛΕΝΗ ΔΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
  3. Δημιουργική Γραφή (ΔΓΡ)
  4. 17 Φεβρουαρίου 2024
  5. Ελληνικά
  6. 142
  7. Aραβανή, Ευαγγελία
  8. Αραβανή, Ευαγγελία | Νίκου, Χρήστος | Καλογήρου, Γεωργία
  9. Πέτρος Πικρός, τριλογία, Χαμένα Κορμιά, στίγμα, Goffman, νατουραλισμός, μαρξισμός
  10. ΔΓΡ53 (Πεζός Λόγος - Ποιητικός Λόγος)
  11. 2
  12. 91
  13. 17
  14. Διαγράμματα (8), Πίνακες (2)
  15. Ιστορία της Ευρωπαϊκής Λογοτεχνίας (ΙΕΛ): Ιστορία της Ευρωπαϊκής Λογοτεχνίας από τις αρχές του 18ου έως τον 20ό αιώνα, τ. Β΄ (2η εκδ.). (2008). Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (ΕΑΠ).
    • Η παρούσα εργασία εκπονήθηκε στο πλαίσιο του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών «Δημιουργική Γραφή» του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου και του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Σκοπός της είναι να παρουσιαστούν οι ήρωες της τριλογίας Χαμένα Κορμιά του Πέτρου Πικρού, ενός παραγνωρισμένου λογοτέχνη της μεσοπολεμικής Ελλάδας, που ανέδειξε τολμηρά το αποκρουστικό σύμπαν του κοινωνικού περιθωρίου, σε μια χώρα καταρρακωμένη από τη μικρασιατική τραγωδία. Ως μεθοδολογικό εργαλείο  ανάλυσης των φθαρμένων ταυτοτήτων αξιοποιείται το μοντέλο του Goffman σχετικά με το στίγμα και τη διαχείρισή του, εστιάζοντας σε αντιπροσωπευτικούς αφηγηματικούς τύπους, με προεξάρχοντες αυτόν της πόρνης και του εγκληματία. Η σκιαγράφηση των στιγματισμένων ηρώων αποδεικνύει ότι δεν πρόκειται για ρηχά συγγραφικά ανδρείκελα, αλλά για ολοκληρωμένες προσωπικότητες, ενταγμένες σ’ έναν χώρο με ιστορικότητα, διαλεκτικό και πολιτικό χαρακτήρα, όπου εμφιλοχωρούν κοινωνικές ανισότητες. Έμφαση δίνεται και στον αρθρωμένο λόγο των περιθωριακών ηρώων, την κοινωνική ιδιόλεκτο, αποκαλυπτική  της βιωματικής σχέσης του Πικρού με το αφηγηματικό υλικό του. Οι κοινωνιολογικοί όροι του Goffman, εφαρμοσμένοι στον μικρόκοσμο της τριλογίας, αποκαλύπτουν τα κίνητρα, τα ηθικά διλήμματα και τις επιλογές των  ηρώων στη διαπάλη της κανονικοποίησης. Παράλληλα, αποκαλύπτεται  η ‹‹μεγάλη εικόνα››, το σαθρό κοινωνικό περίβλημα που ξεβράζει τους ανεπιθύμητους στα ρείθρα του, ιδωμένο μέσα από τον ουμανισμό ενός πολυσχιδούς και ακέραιου διανοητή, του Πικρού που στηλιτεύει τις αστικές αξίες. Στο πλαίσιο της εργασίας, συνεξετάζονται η θητεία του στον νατουραλισμό και στα μεγάλα ρεύματα της ευρωπαϊκής πρωτοπορίας μαζί με την ανιδιοτελή στράτευσή του στη μαρξιστική διανόηση, με την πρόθεση να αναδειχθεί η αξία της ιδιότυπης πεζογραφίας του, αποσιωπημένης στον Μεσοπόλεμο. Τα Χαμένα Κορμιά συνιστούν ένα λογοτεχνικό εγχείρημα εξαιρετικά επίκαιρο για την αντιπνευματική εποχή μας, πολύτιμο έναυσμα για τους νέους που οφείλουν να ευαισθητοποιηθούν απέναντι  στην ετερότητα, ως προϋπόθεση της ενεργούς πολιτειότητας. Τη διαφορετικότητα, ιδωμένη με σύγχρονα γυαλιά, διαπραγματεύεται το δημιουργικό μέρος της εργασίας, μέσα από ένα σενάριο που εμπλέκει απαξιωμένους και ευυπόληπτους σε εναλλασσόμενους ρόλους, κοιτάζοντας φευγαλέα τον Πικρό.


    • The present work was carried out in the framework of the Postgraduate Program “Creative Writing” of the Hellenic Open University and the University of Western Macedonia. Its purpose is to present the characters of the trilogy Lost Bodies by Petros Pikros, a misunderstood writer of interwar Greece, who boldly highlighted the repulsive universe of the social margin, in a country shattered by the tragedy of Asia Minor. Goffman's model of stigma and its management is utilized as a methodological tool for the analysis of worn-out identities, focusing on representative narrative types, with the prominent ones being that of the prostitute and the criminal. The sketching of the stigmatized heroes demonstrates that they are not shallow literary puppets, but complete personalities, embedded in a space of historicity, dialectic and political character, where social inequalities are prevalent. Emphasis is also placed on the articulated discourse of the marginal heroes, the social idiom, revealing the experiential relationship between Pikros and his narrative material. Goffman's sociological terms, applied to the microcosm of the trilogy, reveal the heroes' motivations, moral dilemmas and choices in the struggle for normalization. At the same time, the “big picture” is revealed, the flimsy social enclosure that washes the undesirables into its gutters, seen through the humanism of a multifaceted and integral thinker, Pikros, who criticizes bourgeois values. In the context of the paper, his service to naturalism and the great currents of the European avant-garde are considered alongside his selfless commitment to Marxist intellectualism, with the intention of highlighting the value of his idiosyncratic prose, silenced in the interwar period. The Lost Bodies is an extremely timely literary undertaking for our anti-spiritual age, a valuable stimulus for young people who must become aware of otherness as a prerequisite for active citizenship. Diversity, seen through contemporary glasses, is negotiated in the creative part of the work, through a scenario that involves the discredited and the respectable in alternating roles, glancing at Pikros.


  16. Hellenic Open University
  17. Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές