Η εργασία αυτή, αποτελεί μια έρευνα στη χρήση της αναπαράστασης και πως αυτή αξιοποιείται σύμφωνα με δραστηριότητες που εφαρμόζονται τόσο από τα παιδιά αλλά και από τους εκπαιδευτικούς κατά τη εκπαιδευτική διαδικασία, σύμφωνα με την παιδαγωγική μέθοδο Waldorf. Εξετάζεται η εκπαίδευση στο "ωραίο" και την αισθητική, σύμφωνα με τις ηθικές και αισθητικές αξίες που προτείνει ο Rudolf Steiner και πιθανές εφαρμογές της για την επίτευξη παιδαγωγικών στόχων. Γίνεται διερεύνηση γύρω από χρήση συμβόλων, προτύπων και αλληγοριών και τη μεθοδολογία με την οποία η  αναπαράσταση χρησιμοποιείται, ως μέθοδος διαχείρισης και διαπραγμάτευσης ιδεών. Η αξία της αισθητικής αγωγής σαν μέρος του εκπαιδευτικού προγράμματος και η σημασία του χώρου σαν πεδίο αλλά και σαν περιβάλλον, όπως και η σημασία των μορφών και των χρωμάτων. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε μέσω βιβλιογραφικής ανασκόπησης, και συμπληρωματικά λήφθηκαν συνεντεύξεις από εκπαιδευτικούς που έχουν λάβει επιπλέον εκπαίδευση στην Waldorf προσέγγιση και εφαρμόζουν τη μέθοδο ενεργά.

This thesis is intended to be a research attempt on the potential uses of student’s creativity as an educational tool to achieve the educational targets, in a form that agrees to the Waldorf approach. The concept of beauty is investigated, and the aesthetic education, referring to the ethic and aesthetic values proposed by Rudolf Steiner. The use of symbols, norms και allegories throughout the methodological approach, that is applied for the use of representative methods as a field of manipulation and investigation of concepts and ideas. The value of aesthetic education as part of the educational curriculum and the importance of spatial factors, as well as environmental factors that apply for the school and the school environment. Also, the importance of form and colour, and the repetition and rhythm of important signals.