Οι Ειδικές Μαθησιακές Δυσκολίες αποτελούν μια συγκεκριμένη κατηγορία ειδικών αναγκών και οι μαθητές, οι οποίοι ανήκουν σε αυτή την κατηγορία, δυσκολεύονται ιδιαίτερα κατά τη μαθησιακή διαδικασία. Κρίνεται σκόπιμο, επομένως, να αναζητηθούν τρόποι, με τους οποίους το εκπαιδευτικό σύστημα θα καταφέρει να καλύψει όσο το δυνατόν επαρκέστερα τις μαθησιακές τους ανάγκες. Ως εκ τούτου, στην παρούσα έρευνα εξετάζεται η σχέση της χρήσης των μεθόδων διδασκαλίας (διαφοροποιημένη διδασκαλία, διευκολύνσεις) με τα ατομικά χαρακτηριστικά του εκπαιδευτικού (αυτοαποτελεσματικότητα, ενσυναίσθηση) και την επίδοση του μαθητή, προκειμένου να ελεγχθούν τόσο η επίδρασή τους στην επίδοση του μαθητή όσο και οι παράγοντες που οδηγούν στον πειραματισμό των εκπαιδευτικών με αυτές τις μεθόδους. Για την υλοποίησή της επιλέχθηκε μια ποσοτική προσέγγιση, αξιοποιώντας το ερωτηματολόγιο ως ερευνητικό εργαλείο. Το δείγμα απαρτίζεται από 113 φιλολόγους της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, οι οποίοι διδάσκουν το μάθημα της Ιστορίας σε τάξεις του γενικού σχολείου που περιλαμβάνουν μαθητές με Ειδικές Μαθησιακές Δυσκολίες. Συγκεκριμένα, το ερωτηματολόγιο περιελάμβανε: δημογραφικά στοιχεία, τέσσερις κλίμακες για τη μέτρηση της αυτοαποτελεσματικότητας, των στρατηγικών διαφοροποιημένης διδασκαλίας, της παροχής διευκολύνσεων και της ενσυναίσθησής των εκπαιδευτικών αλλά και τη βαθμολογία των μαθητών με Ειδικές Μαθησιακές Δυσκολίες στο μάθημα της Ιστορίας στο 1^ο τετράμηνο της σχολικής χρονιάς 2022-23. Τα αποτελέσματα, λαμβάνοντας υπόψη και τα δημογραφικά χαρακτηριστικά των εκπαιδευτικών, αναδεικνύουν θετική συσχέτιση ανάμεσα α) στην αίσθηση αυτοαποτελεσματικότητας των  φιλολόγων και τη χρήση στρατηγικών διαφοροποιημένης διδασκαλίας - την παροχή διευκολύνσεων, β) στη χρήση στρατηγικών διαφοροποιημένης διδασκαλίας και τη βαθμολογία των μαθητών με Ειδικές Μαθησιακές Δυσκολίες και γ) στα επίπεδα ενσυναίσθησης και την παροχή διευκολύνσεων – επίδοση των μαθητών. Τα ευρήματα μπορούν να αξιοποιηθούν για περαιτέρω μελέτη της ενσυναίσθησης ως παράγοντα πρόβλεψης της επίδοσης των μαθητών και να εμπλουτίσουν τη θεωρία για τη διδασκαλία της Ιστορίας σε μαθητές με Ειδικές Μαθησιακές Δυσκολίες.

Learning disabilities constitute a specific category of special needs and the students, who belong to this category, have particular difficulties during the learning process. It is considered appropriate, therefore, to look for ways in which the educational system will manage to cover their special learning needs as adequately as possible. For this reason, this research investigates the relationship between the use of teaching methods (differentiated instruction, accommodations) and the individual characteristics of the teacher (self-efficacy, empathy) and the student's performance is examined, in order to examine both their effect on student performance and the factors that lead teachers to experiment with these methods. A quantitative approach was chosen, using the questionnaire as a research tool. The sample consists of 113 philologists of Secondary Education, who teach the History subject in intergraded classes of the general school, which include students with learning disabilities. Specifically, the questionnaire included: the demographics of the philologists, four scales to measure teachers' self-efficacy, differentiated instruction strategies, attitude towards providing accommodations and empathy as well as the marks of students with learning disabilities in the History subject in the 1st semester of the 2022-23 school year. The results show that there is a positive relation between a) the teachers' perception of their self-efficacy and the use of differentiated instruction strategies - the provision of accommodations, b) the use of differentiated  instruction and the marks of students with learning disabilities and c) teachers' levels of empathy and their attitudes for providing accommodations – the marks of students. To conclude, the results can be used to the further study of empathy as a predictor of students’ performance. Also, the results can provide extra useful information about the theory of teaching History to students with learning disabilities.