Η παρούσα διπλωματική μελετά τον Γερμανικό εξπρεσιονισμό, από την γέννηση του, στις εικαστικές και γραφικές τέχνες,  περίπου έναν αιώνα πριν, έως την επιρροή που ασκεί μέχρι και σήμερα στον σύγχρονο κινηματογράφο. Η έρευνα βασίστηκε σε βιβλιογραφικές αναφορές, αλλά και ημιδομημένες συνεντεύξεις εμπειρογνωμόνων για να ενισχυθεί το κομμάτι που αφορά στην Ελλάδα και τους Έλληνες δημιουργούς.

Η μελέτη ξεκινά από τις πρώτες εκφάνσεις του κινήματος στις εικαστικές τέχνες στις αρχές του 20ου αιώνα, με την ιστορική αναδρομή και την καταγραφή των σημαντικότερων εκπροσώπων και των πεποιθήσεων τους. Στην συνέχεια διερευνάται η πορεία του κινήματος στην Ελλάδα, με σημαντικότερο εκπρόσωπο τον Γιώργο Μπουζιάνη και γίνεται σύντομη αναφορά σε σύγχρονους Έλληνες εικαστικούς που έχουν ενσωματώσει εξπρεσιονιστικά στοιχεία στα έργα τους.

Ακολουθεί η μελέτη του κινήματος στον κινηματογράφο. Με αφετηρία το εμβληματικό Εργαστήρι του δρ Caligari, καταλογογραφούνται τα οπτικά και μορφολογικά στοιχεία που δημιούργησαν την ιδιαίτερη αισθητική των ταινιών της Βαϊμάρης, ενώ δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στις επιδραστικότερες ταινίες της περιόδου: Το εργαστήρι του δρ Caligari, το Metropolis και το Nosferatu. Στη συνέχεια, καταγράφεται η  εξέλιξη της αισθητικής στο είδος του noir, του sci-fi, των ταινιών τρόμου, αλλά και ως στοιχείο συγκεκριμένων σκηνοθετών με πολύ ιδιαίτερη κινηματογραφική γραφή. Σύντομη αναφορά γίνεται και σε παραγωγές για streaming πλατφόρμες και στην αλλαγή της εμπειρίας του θεατή από διαφορετικές οθόνες.

Ιδιαίτερο βάρος της έρευνας δόθηκε στον Ελληνικό κινηματογράφο και την επιρροή που άσκησε σε αυτόν ο εξπρεσιονισμός, εμμέσως με το film noir. Παρατηρείται μια άνθιση στο είδος μετεμφυλιακά, ενώ τα διάφορα οπτικά στοιχεία συναντώνται διάσπαρτα σε σύγχρονα έργα Ελλήνων δημιουργών από τον Δράκο του Νίκου Κούνδουρου, έως σε νεο-noir όπως η Τετάρτη 4:45 του Αλέξη Αλεξίου.

Η διπλωματική καταλήγει τονίζοντας την σημασία της μελέτης του κινήματος για τον κινηματογράφο, της συμπερίληψης των παραγωγών περιεχομένων στην έρευνα και την προτροπή της κοινότητας για περαιτέρω έρευνα στον Ελληνικό κινηματογράφο που θα αφορά θέματα αισθητικής όπως το noir ή ο ρεαλισμός. Επίσης τονίζει την σημασία που έχει η αλλαγή του μέσου στην κατανάλωση ενός κινηματογραφικού έργου και η περατέρω έρευνα επάνω σε αυτήν.

The main theme of this dissertation is the study of German expressionism, from its birth in fine arts about one century ago, until its influence today in contemporary cinema. The research was based on bibliography reinforced with semi-structured interviews with experts.

The study begins with the historic events that took place in the beginning of the 20th century that created the movement and the recording of its most important representatives and their beliefs. This section also includes special mention of Greek artists and the ways that expressionism manifested in Greece, keeping Giorgos Mpouzianis in the spotlight as the most important artist of this particular aesthetic. 

The study of expressionism’s evolution in cinema constitutes the rest and biggest part of the dissertation. Starting from the emblematic Das Cabinet des Dr Caligari and movies from the Weimar era like Metropolis and Nosferatu, the most common visual and morphological elements of the aesthetics are located and cataloged. Having these in mind the study follows the evolution of the aesthetics into genres like film noir, sci-fi, and horror, but also as visual elements in important directors’ work. A brief mention in streaming productions is also part of this chapter, as well as the radical change of the viewer’s experience through different screens.

A significant part of the research is dedicated to Greek cinema and the indirect influence of expressionism in Greek noir. A blooming of the genre is observed after the end of the civil war, while scattered elements of the aesthetics are found in contemporary Greek films. 

In conclusion, the study stresses the importance of German expressionism in shaping the aesthetics of today’s cinema, specific genres and certain creators’ body of work. Also, the importance of including streaming productions in cinema studies in the future, the further research for the viewer's experience change and the prompt for further studies in Greek cinema aesthetics in genres like noir or realism.