The aim of this thesis is to highlight, through a thorough presentation of the literature, the prevailing situation regarding intercultural education in the last decade in Greece. As one of the countries of the European south that accepted a massive number of refugees and immigrants, the Greek society adapted its educational system in such a way that it could welcome this diverse human wave. The bibliographic references highlight the effort of the Greek government in collaboration with European agencies and non-governmental organizations to respond to the current needs by applying educational practices and strategies that promote social inclusion, human rights and the cultivation of empathy in order to create a supportive environment for such a group of people. An important effort is being made to gather a large part of the literature in order to present with greater clarity- and as much objectivity as possible- all the practices that were implemented in order to achieve the smooth entry of this population into the Greek educational system and by extension into society. At the same time, through this particular thesis, a case study is presented for a school in a suburban city of Thessaloniki, which received a portion of students with an immigrant and refugee background as part of a temporary solution since there was not concentrated in the area- during the period research studies - the necessary number of students to create a reception class as defined by law. The research proves that in real cases such as in this case study, even if they are small-scale investigations, they can highlight the problems and shortcomings encountered by people who come as refugee and immigrants to Greece. At the same time, however, these investigations can show that often existent literature is far from practice. In this way, results of present case study are in concordance with relative literature regarding the importance of the language barrier for the integration of populations with immigrant and refugee background, alongside highlighting the significant deficiencies and the under-qualified educational staff who was called to manage multilingual educational environments. Finally, attention is drawn to the need to implement meaningful educational practices and methods in order to create an inclusive environment for students with immigrant and refugee background.

Η παρούσα διπλωματική εργασία έχει ως στόχο της να αναδείξει, μέσα από μία ενδελεχή παρουσίαση της βιβλιογραφίας, την κατάσταση που επικρατεί αναφορικά με την διαπολιτισμική εκπαίδευση την τελευταία δεκαετία στην Ελλάδα. Ως μία από τις χώρες του ευρωπαϊκού νότου που δέχτηκε υπέρογκο αριθμό προσφύγων και μεταναστών, η ελληνική κοινωνία προσάρμοσε το εκπαιδευτικό της σύστημα με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορέσει να υποδεχτεί αυτό το ποικιλόμορφο ανθρώπινο κύμα που κατέφτασε. Μέσα από τις βιβλιογραφικές αναφορές αναδεικνύεται η προσπάθεια της Ελληνικής κυβέρνησης σε συνεργασία με ευρωπαϊκούς φορείς και μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ) να ανταποκριθεί στις ανάγκες των καιρών εφαρμόζοντας εκπαιδευτικές πρακτικές και στρατηγικές που προωθούν την κοινωνική συμπερίληψη, την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την καλλιέργεια της ενσυναίσθησης προκειμένου να δημιουργήσουν ένα περιβάλλον υποστηρικτικό για αυτή την ομάδα ανθρώπων. Γίνεται μία σημαντική προσπάθεια να συγκεντρωθεί μεγάλο μέρος της βιβλιογραφίας προκειμένου να παρουσιαστούν με μεγαλύτερη σαφήνεια- και όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αντικειμενικότητα γίνεται- όλες οι πρακτικές που εφαρμόσθηκαν προκειμένου να επιτευχθεί η ομαλή ένταξη του πληθυσμού αυτού στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα και κατ’ επέκταση στην κοινωνία. Ταυτόχρονα, μέσα από τη συγκεκριμένη διπλωματική γίνεται η παρουσίαση μιας μελέτης περίπτωσης ενός σχολείου σε μία προαστιακή πόλη της Θεσσαλονίκη. Το σχολείο αυτό έγινε αποδέκτης μιας μερίδας μαθητών με μεταναστευτικό και προσφυγικό υπόβαθρο- στα πλαίσια μιας «πρόχειρης» λύσης εφόσον δεν συγκεντρώθηκε στην περιοχή- κατά την περίοδο που μελετάει η έρευνα- ο απαραίτητος αριθμός των μαθητών για να δημιουργηθεί τάξη υποδοχής, όπως ορίζεται από το νόμο. Η παρούσα μελέτη αποδεικνύει πως σε πραγματικές περιπτώσεις, όπως στη συγκεκριμένη, ακόμη και αν πρόκειται για μικρής κλίμακας έρευνα, είναι δυνατή η ανάδειξη των προβλημάτων και των ελλείψεων που συναντούν οι άνθρωποι που έρχονται ως πρόσφυγες και μετανάστες στην Ελλάδα. Παράλληλα όμως αναδεικνύεται και το γεγονός ότι πολλές φορές η βιβλιογραφία απέχει από την πράξη. Κατά αυτό τον τρόπο διαπιστώνεται ότι τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης ευρίσκονται σε συμφωνία με την διεθνή βιβλιογραφία αναφορικά με την σημασία του γλωσσικού εμποδίου για την ενσωμάτωση των πληθυσμών μεταναστευτικό και προσφυγικό υπόβαθρο, αναδεικνύοντας παράλληλα τις σημαντικές ελλείψεις και το υποκαταρτισμένο εκπαιδευτικό προσωπικό πού καλείται να διαχειριστεί πολύγλωσσα εκπαιδευτικά κοινά. Τέλος, ιδιαίτερη μνεία πραγματοποιείται στην προσοχή για την ανάγκη εφαρμογής ουσιαστικών εκπαιδευτικών πρακτικών και μεθόδων, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα περιβάλλον συμπερίληψης για μαθητές με μεταναστευτικό και προσφυγικό υπόβαθρο.